พอดี ไปอ่านกระทู้ว่าอยากรู่จักใครจริงๆ ต้องไปเที่ยวด้วยกันแบบค้างคืน ซึ่งก็มีที่ไม่เห็นด้วยหลายมุม
แต่อันนึง ที่ผม พบเจอและสามารถจะใช้เป็นหลักในการประเมินขั้นต้นว่า คนๆ นั้น สามารถจะเป็น
เพื่อนที่ดี (ของผม) ได้หรือไม่  ผมรับรู้จากนิสัยในการเล่นกีฬาด้วยกัน  
ส่วนตัวผม ผมคิดว่า มันค่อนข้างใช้เป็นเกณฑ์ได้  เช่นคนที่มีน้ำใจนักกีฬามากๆ ไม่เอารัดเอาเปรียบในเกมส์
หรือการแข่งขัน ก็มักจะเป็นคนแบบนั้นจริงๆ ในชีวิตจริงๆ

หรือคนที่ ในชีวิตจริงๆ ดูภายนอกแล้ว ดูเป็นคนดีมากๆ แต่พอเข้าโหมดแข่งขัน แล้วจริงจังมาก จะไม่ยอม
ทุกจุด ทุกเม็ด ตัวเองต้องได้ประโยชน์เต็มที่  หลายคนก็เป็นแบบนั้น แต่ส่วนมากกลุ่มนี้ ไม่ใช่เพื่อนสนิทของผม
ก็เลยบอกไม่ได้ว่า จริงๆ แล้วเขาก็ดีนั่นแหล่ะ แต่ เพียงแต่เป็นคนจริงจัง ไม่ยอมแพ้กับทุกเรื่องราวแค่นั้นเอง

เคยรู้จักน้องที่เป็นนักกีฬาไม่แพ้ คือถ้าอยู่ในขณะซ้อมแล้ว มีแนวโน้มว่าจะแพ้ เขาจะขอเลิกกลางคันเลย
ด้วยเหตุผลว่าเจ็บบ้างอะไรบ้าง ต่างๆ นาๆ  เคยถามเขาเหมือนกันว่าทำไมต้องทำอย่างนั้น เขาบอกว่าถ้าเขา
แพ้บ่อยๆ เขาจะหมดความมั่นใจในการแข่ง เขาถึงหลีกเลี่ยงการแพ้ให้มากที่สุด 
หรือ อีกหลายๆ คน ขณะที่เล่น แนะนำผมว่า ไม่ควรยิ้มหรือหัวเราะเด็ดขาด เพราะนั่นหมายถึงเรา ขาดความมุ่งมั่น
ที่จะเอาชนะไปแล้ว  ต่างๆ เหล่านี้ ก็เป็นเหตุผลที่ประหลาดดี

โดยสรุป จากประสบการณ์ที่เล่นกีฬามาตลอดช่วงชีวิต เพื่อนๆ ที่มาจากการเล่นกีฬาด้วยกันมักจะคบหากันได้ครับ
ท่านอื่นๆ มีประสบการณ์อย่างไรกันบ้าง ครับ