คบกับแฟนมาได้8เดือนแล้ว ก่อนจะเป็นแฟนเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนตั้งแต่ ม.4 คบกันเป็นแฟนช่วงจะจบม.6 เรารู้สึกว่าเราซัพพอร์ตเค้ามาตลอด ตอนช่วงใกล้สอบเราซื้อคอสเรียนคณิต 3-4พัน เราก็แบ่งเค้าเรียนด้วยเพราะจะได้ติดมหาลัยดีๆไปด้วยกัน สรุปก็ได้อยู่มหาลัยเดียวกันเค้า แต่เราเรียนนานาชาติ เค้าเรียนภาคปกติ เปิดเทอมก็จะไม่ตรงกัน เราจะช้ากว่าเค้า1เดือน เค้าอยู่หอใน ส่วนเราอยู่คอนโดเดือนละ6,500 บวกค่าน้ำค่าไฟ 1,000 บาท ได้ค่าข้าวเดือนละ 6,000 ตกวันละ200 วันแรกที่เราเปิดเทอมเค้าก็มานอนกับเราทุกวันตลอด ยกเว้นวันที่พ่อแม่เรามา เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเป็นแฟนกัน แล้วอีกอย่างอยู่ห้องเราสบายกว่าอยู่หอใน แฟนกินข้าวกับเราทุกมื้อ (เราเลี้ยงเค้าทุกมื้อ) ยกเว้นตอนไปเรียนในมอก็จะออกเอง ค่าขนมจุกจิกเราออกให้หมดถ้ากินด้วยกัน ถ้าอยู่ในมอเราเจอเค้าหรืออยู่กับเค้าเราก็จะเลี้ยงขนม หรือข้าว ผ้าเราก็ซัก-ตากให้เค้า ถุงเท้าเราทำให้ ใช้น้ำยาเราหมด ตอนทำความสะอาดห้องกวาดห้องถูห้องเราก็ทำเอง ล้างห้องน้ำก็ทำเอง เพราะคิดว่ามันคือห้องของเรา เค้าไม่เคยช่วยเลยย เวลากินข้าวเราชอบทำกับข้าวเองในห้องเพราะมันถูกกว่า เราชอบกินข้าวง่ายๆอย่างเดียวจบ แต่เค้าชอบกินกับข้าวมากกว่า1อย่าง เราก็ช่วยกันทำกับข้าวกิน ซื้อของจากตลาดมาทำเงินเราหมด ข้าวสารเราก็ซื้อ เวลาล้างจานเราเป็นคนล้าง เราเลยแล่งหน้าที่ให้เค้าเก็บจาน แต่หลังๆเราก็ต้องเก็บเอง บางทีรู้สึกเหนื่อยกับอะไรแบบนี้ เคยพูดให้เค้าช่วยทำความสะอาดห้องแล้วแต่เค้าก็ไม่ทำ เราทิ้งขยะทุกวัน อยากให้เค้าทิ้งให้ แต่ทุกครั้งที่ทิ้งขยะ ก็เหมือนเราทิ้งเองต้องลงไปด้วย เค้าส่งตัวเองเรียน กู้กยศ ทำงานหาเงินผ่านการขายเกม พ่อแม่เค้าไม่ได้ส่งเงินมาให้เลย เค้าซื้อโน็ตบุ๊ค ต้องจ่ายค่าโน็ตบุ๊คเดือนละ 3-4 พัน เราเคยพูดเรื่องเงินกับเค้าแล้ว ว่าอยากให้เค้าเลี้ยงบ้าง เหมือนเค้าเกาะเรา เค้าก็พูดว่าถ้ามีก็อยากเลี้ยงแต่มันไม่มีไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลย หลังจากพูดเค้าก็ดีขึ้น พาเราไปเลี้ยงหมูกะทะ พาไปเที่ยวบ้าง ตั้งแต่มาอยู่เค้าพาเราไปกินหมูกะทะมา2ครั้ง พาไปเที่ยวครั้งนึง เค้าเสียไป1พันกว่า เราก็ช่วยออกของกินบลาๆ หมดไป900 บางทีก็ซื้อขนมมาฝาก เราเคยบ่นว่าอยากกินผลไม้ เค้าก็ซื้อมาให้ แต่ก็นานๆครั้งจะซื้อให้ ตอนไม่สบายเราก็ซื้อยาให้เค้า อาบน้ำให้ ดูแลดีที่สุดที่เราทำได้ ถ้าเรื่องการเป็นแฟนเค้าดีมากๆนะ กอด หอม อ่อนโยน น่ารัก ดูรักเรา แต่บางทีเราก็ขี้น้อยใจ เรารู้สึกเหนื่อยบางทีกับการทำความสะอาดห้อง สกปรกก็ต้องทำ ถ้าเราไม่ทำใครจะทำเพราะมันก็ห้องเรา เพราะเค้าไม่ช่วยเลย เราเป็นสิวหนักมาก บางทีเราก็อยากสวย ถ้าเราไม่มีเค้าหรือเค้าไม่อยู่กับเราคงมีเงินเก็บไปรักษาหน้า ไปทำสวย เราผิดมั้ยที่คิดยังงี้ มันจะดูเห็นแก่ตัวมั้ย ที่คิดยังงี้เพราะเค้าไม่มีเงิน แต่เราก็เหนื่อย บางทีอยากเอาเงินไปลงทุนกับตัวเองให้ดูดี แต่ก็ไม่อยากให้เค้าลำบาก เราจะทำยังงั้ยดี (เค้ามาอยู่กับเราไม่ได้ช่วยออกค่าน้ำค่าไฟเลย บางทีเงินมันไม่พอเราก็ต้องเอาเงินเก็บเรามาใช้) เทอมหน้าเค้าจะมาอยู่กับเราแล้ว ไม่อยู่แล้วหอในน แต่ตอนนี้ก็เหมือนไม่ได้อยู่หอในแล้วและเพราะมาอยู่กับเราตลอด ปัญหาเรื่องเงินจะทำให้เราดูเห็นแก่ตัวมั้ย เพียงเพราะเค้าไม่มีเงิน