สวัสดีค่ะชื่อแจงนะคะถ้าด่าลงกระทู้ได้ก็จะด่าเพราะเรื่อวที่มามันอุบาทว์สุดในชีวิต เรื่องมันเริ่มเมื่อปลายปีช่วงตุลาคม ปี 2564 เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตก็ว่าได้ ...

หลังจากเลิกกับแฟนคนแรกก็มีแฟนมีคนมาเต๊าะเรื่อยๆ

หลังจากเลิกกับแฟนที่เป็นครูก็ได้เจอคนใหม่จากการไปสมัครงาน  เป็นPR ร้านคาราโอเกะในโคราช

ไม่เคยทำงานอะไรแบบนี้แต่สะดุดตาตรงที่ได้เงินดี เพราะตอนนั้น้รากำลังเข้าเรียนในมหาลัยเพื่อจะต่อปตรีให้จบ  แต่ดันมาเจอบทเรียนชีวิตส่ะก่อน เราสมัครงานและได้มาทำงานที่ได้ค่าแรงวันล่ะ200 นั่งดริ้งเอ็นค่าตัวจะอยู่ที่1500บาท เพิ่งมารู้นี่แหละว่าต้องมาทำงาน4โมงเย็นถึงตี3 เพราะเสริฟด้วย คุ้มไหมเนี้ยแต่เราคิดว่ามาเอาประสบการณ์ทำขำๆสนุกๆเราก็เลยไปเจอเด็กเสริฟในร้าน เพราะวันนั่นรับงานเอ็นลูกค้าคุยถูกใจเลยได้งานนั้นลูกค้าน่ารักใจดีก็กมีเต๊าะว่าให้เลิกทำงานแบบนี้จะส่งเรียนจะให้เงินบลาๆว่ากันไปตามประสาคนเมาเร่ก็เอออตามเขาไป วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ เป็นวันที่ฉันใส่เสื้อแดงแรงฤทธิ์รัดรูปเห็นส่วนต่างๆของร่างกาย. วันนั้นฉันกลัวลูกค้าจึงเรียกเพื่อนมา1คน  ให้มาร้องคาราโอดกะเอ็นเตอเทนแขกเหมือนกัน จริงๆกลัวแขกลวนลามเพราะเพิ่งโดนช่างไฟในร้านลามลามมา คือมาจับหน้าอกฉันเลยฉันเจอพวกจิตแบบนี้บ่อยตอนเด็กเคยเจอลวนลามเหมือนกันคนรู้จักเลยก็ว่าได้ความทรงจำเลวร้ายกลับมาตลอดจำไม่ลืม รู้สึกไปไหนก็อันตราย ถ้าจะให้เล่าคงยาวมาต่อกันดีกว่าวันนั้นฉันเอ็นแขกก็ได้เจอเข้ากับเโศกด็กเสริฟในร้าน ครั้งแรกที่เห็นคือนางใส่เสื้อสีส้มมีแมสใส่แว่นตัวสูงผิวค่อนข้างขวาดาวดูซีดๆ ป่วยป่ะวะ?? เราก็เลยแซวไปเพราะน้องเขาดูน่ารักเรียบร้อย เลยแซวไป1 หยอด จำไม่ได้แต่ออกแนวจีบๆชมๆนี่แหละแล้ววันนี้ก็ร้องเพลงคาราโอเกะปกติหลังจากนั้นก็จบงานลงไปนั่งดื่มกับเด็กเสริฟและกินอาหารจุกจิกตั้งวงคุยกันร้องเพลงไรงี้และก็ผ่านไป2-3วันก็รู้จักกันมากขึ้นเราเองก็ชอบน้องเด็กเสริหตอนนั่นดูน่ารักพูดเพราะ หลังจากนั้นก็มีโอกาสได้สานสัมพันธุ์กันจนพัฒนาเป็นแฟนปละมารู้ว่าน้องเป็นลูกชายผู้จัดการร้านซึ่งเขาก็สนิทกันทั้งร้านคบได้ไม่นานก็รู้จักคนในครอบครัวฝ่ายชายไม่นานก็โป้ะเชะ 2ขีด6week มีลูกด้วยกันแล้วก็จับได้ว่สผชคุยกับเด็กคาราโอเกะในร้านแต่แม่เขาออกมาปฏิเสธแทนลูกแต่เหตุการณ์หลายๆอย่างมันชัดมากว่ามันมีซัมติงกันคนก็มาปั่นมาพูดให้ฉันเสียหายทะเลาะกันจนแม่ฝ่ายชายเอ่ยปากขอให้หยุด ทะเลาะเพราะกำลีงจะเป็นแม่พ่อคน หลังจากนั้นที่ท้องวันเกิดฉัน23เมษ่ก็ว่าจะกลับบ้านไปจัดงานกินข้าวกับครอบครัวแล้วจะกลับมาขอให้ผู้ชายไปส่งขึ้นรถแต่นางนอนไม่ยอมลุกขึ้นนมาฉันโมโหมากก็เลยนั่งแกรปกลับถึงบ้านประมาณเกือบเที่ยงคืนแม่แฟนเก่าโทรมาบอกว่าลุกชายเขารถล้มมีอาการหนักต้องผ่าตัดเราจะยอมดูแลลูกเขาไหมเราเป็นคู่ชีวิตเขาก็ต้องดูแลกัน ประโยคนี้จำขึ้นใจเราก็กลับมาเยี่ยมไข้จนกว่าเขาจะออกจากรพ หลังจากออกจากรพ นิสัยเขาก็เริ่มโมโหร้ายรุนแรงหนักขึ้นอะไรก็หงุดหงิดเราก้อดทน จนกระทั่งวันหนึ่งทะเลาะกันเรื่องไร้สาระเราไม้ไหวหอบของกลับบ้านก็ดันไปเจอไอ้ช่างไฟคนเดิม เลยบอกว่าให้พาไปร้านหน่อยจะไปลาออกจากงานจะกลับบ้านเขาก็พาไปแต่ไม่ไดไ้พาไปร้าน้ขาบอกกลัวเจ้าของร้านเห็นแล้วจะด่านางก็พยายามหาห้องพักอ้างว่าจะพักนั่นนี่ร่ก็ไม่พักเราจะกลับบ้านจะมาหาห้องพักอะไร จากนั้นไอ้ช่างไฟมันก็พาเราวนรถเข้าไปในมหาลัยใหญ่สุดในโคราชแล้วมันก็พูดจา

รวนลามเรา ในขณะเราท้องอยู่เป็นคำพูดทุเรศอุบาทว์มากจากนั้นเรื่องแย่ที่สุดขึนมันขับรถไปจอดพยายามจะลวนลามเร่แต่ไม่สำเร็จเรากลับมันมากแล้วเหี้สุดคือมันช่วยตัวเองบนรถไอ้เหี้ยมมมม หนีไปไหนไม่ได้เพราะมือถือแบตหมดใช้ไม่ได้ หลังจากนั้นมันก็ไปส่งเาที่บ้านเร่เล่าให้แฟรเก่าฟังอยากแจ้งความมากอต่ไม่มีหลักฐาน้ลยไม่งั้นคลิปที่มันนินทาคนในร้านและเจ้านายเป็นเรื่องแน่ เราพูดจริงแต่มันไปพูดกับคนอื่นในทางที่เราเสียหายเราแช่งให้มันทุกวัน ขอให้คนรู้ความจริงที่มันทำกับเราหลังจากนั่นเราก็กลับมายุ่กับแฟนเก่าปรับความ้ข้าใจกันแต่ไม่นาน ก็มี้รื่องอีกมันยังไม่เลยคุยเด็กคาราโอเกะในร้านครนั้นพอทะเลาะมันก็ไปหาผญคนนั้นไปเต๊าะโดยกดหัวใจรูปห่านเอ่ยยยวีดีโอกับตัวจริงนี่จำแทบไม่ได้5555 มัน2คนก็คุยกันมาเรื่อยๆวันหนึ่งเราเอามือถือไปเปลี่ยนเรากลับมาจอเด็กคาราโอเกะในห้องกำลังยืนคุยกับผู้ช่ยอยู่นะ ที่กล้ามาคนเดียวรู้ทั้งรู้ก็นิ่งใส่พอมันเจอเรารีบพาสารร่างออกจากห้องทันทีวันนี้อิผชก็หาเรื่องตามเคยผชค่อนค่างขี้หึงอารมณ์ร้อนเคยทำร้ายเราทั้งตัวและความรู้สึกจนเราไม่เหลือความรุ้สึกให้นาง  ครั้งสุดท้ายมาขอโอกาสเราให้เพราะนสงบอกขอโอกาสครั่งสุดท้ายแต่ก็นิสัยเหมือนเดิมเราเลยออกมาเลยออกมาแบบไม่บอกไม่กล่าวอะไรตอนแรกไม่ได้คิดจะลิกหรอกสงสารลูกไม่มีพ่อแต่จะออกมาดูสถานการณ์ปรากฎว่ามันก็เป็นอย่างที่เราคิดแหละ !!! ออกมาไม่นาน2เดือนเราคลอดลูกวันนที่ผชมันมาเซนก็มาพร้อมเดกคาราโอเกะนางหนึ่งไม่นานมันก็เลิกกันแล้วมาคบกับเด็กคาราโอเกะคนเดิมในร้านที่มันมาหาที่ห้องนั่นแหละตกลงจะช่วยเรื่องลูกก็บ่ายเบี่ยงจนลูก1ขวบมันก็ยังไม่สำนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำฉันต้องพักเรียนมาเลี้ยงลูกโดยที่ผชช่วยค่าเลี้ยงดูแค่เดือนล่ะ1000บอกเงินเดือนน้อย และตั้งแต่เมษายนปี นี้นางก็ไม่ส่งไม่มีการตอบรับจากทางพ่อเด็กอีก .... จำไว้นะสิ่งที่สอนไม่ได้คือจิตสามัญสำนึก !!! เกิดเป็นคนทำอะไรอย่าให้เหมือนสัตว์