บทที่1
มันน่าตื่นเต้นมากเลยนะ
  คือชีวิตนี้ ไม่เคยไปคอนเสิร์ตแบบจริงๆจังๆ ถ้าเรามันแต่รอคนอื่นเราก็คงไม่ได้ไป จริงๆเป็นคนขี้กลัวมาก ขี้อาย ไม่กล้าอย่างนู้นอย่างงี้ แต่มีหลายๆอย่างมากที่ไม่อยากโดนปฏิเสธ ก็ฉายเดี่ยวไปเลยแบบไม่ได้ชวนใคร ไม่บอกใคร แล้วแบบ เห้ยยย มันดีมากเลยนะ ต่อให้นะตรงนั้น เราจะดูงงๆแค่ไหน สุดท้ายเราจะหาหนทางจนได้ แต่ก่อนกลัวการเดินทางมาก กลัวว่าจะไปลงตรงไหน จะไปต่อยังไง แต่พอลองแล้วสุดท้ายมันก็มีที่ลงจนได้อยู่ดี ดูหนังในโรงครั้งแรก เราก็ไปคนเดียว ตอนนั้น คือ เอาว่ะบังคับเท้าตัวเองให้เดินไปในโรง จนไปซื้อตั๋วหนังจนได้ และก็ได้เข้าไปดู จนเดินออกจากโรง เรารู้สึกว่าเก่งมากๆเลยตัวเอง อยากจะปรบมือให้ตัวเองดังๆ มันก็ผ่านไปได้แบบดีมากๆ และเคยอยู่ๆก็อยากไปทะเลมาก แต่ขอรอเพื่อน จะได้ไปด้วยกัน แต่ แต่ล่ะคนก็ว่างไม่เท่ากันเลย จนอยู่ๆเราก็ซื้อตั๋วรถแล้วนั่งไปบางแสนเองคนเดียว ถึงจะไม่เฮฮาเหมือนแบบไปกับเพื่อน แต่มันสงบมากๆเลย เหมือนเราได้อยู่กับตัวเอง บางอย่างอะไรที่เรางงๆ จู่ๆก็พูดออกมาเหมือนคุยกับตัวเองซะงั้น5555 
  ครั้งนี้จะเป็นอีกครั้ง ที่ไปคนเดียวและไปคอนเสิร์ตครั้งแรก เรากำลังจะไปคอนเสิร์ตที่เขาใหญ่ ไม่มีรถ จะนั่งรกสาธารณะเข้าไป แล้วก็จะต่อรถเข้าไปอีก ต้องเดินทางคนเดียว มันทั้งกังวลและตื่นเต้นมากๆ แต่ความตื่นเต้นมันมากกว่ามากๆ เอาใว้จะเก็บความทรงจำมาเล่าให้ฟังนะ J