เรื่องมีอยู่ว่า ผมเลิกกับแฟน มา7เดือน  เพราะทำแต่งาน ผมตามง้อทุกช่องทาง ในการติดต่อ  ผมโดนบล๊อคทุกช่องทางเช่นกัน555 จนท้อ เลยคิดว่า บล๊อคได้ก็บล๊อคไป ผมจะสู้ให้สุด  ผมโทรเลยทุกวัน  วันล่ะ สามเวลา เช้า กลางวัน เย็น  แล้วเทอ ถามผมว่าจะโทรทำไม โทรบ่อยมาก  เพราะเราเจอกันโดนบังเอิญ  ผมยังไม่ลดล่ะความพยาม ยังโทร และก็สมัครเฟสใหม่ ทักไป  บอกเขาว่า ผมคิดถึงเขามาก  เขาตอบแชทผม ตอบแบบไร้เยื่อใยว่า รำคาน จะโทรทำไมบ่อยๆ เขาไม่อยากให้แฟนใหม่เขาไม่สบายใจ แต่ผมไม่สนใจคับ เขาตอบยังไง ผมก้เข้าใจคับ  การที่เขามีใหม่ เกิดจากการที่ผมทำงาน จะสร้างแต่อนาคต ไม่มีเวลา ให่เขา ไม่ได้สนใจเขาเท่าที่ควร  ตอบแชทช้า  ปล่อยให้เขารอ ผมรู้คับว่า  ผมไม่ดีพอสำหรับเขา  แต่สิ่งที่ผมทำ  ผมรักเขา อยากให้สบาย อยากสร้างครอบครัว คับ  อยากเก็บเงินไปขอเขาแต่งงาน แต่ผมละเลยเขา ละเลยความรู้สึกเขา วันนี้ผมเข้าใจกับการเสียเขาไป ผมเริ่ม ทำงานน้อยลง เอาเวลาไปตามง้อเขา แต่เขามีแฟนใหม่ไปแล้ว  การพยามของผม  เขาทักมาชวนผมไปกินข้าว  ช่วงเย็น  ผมดีใจมากที่จะได้เจอเขา การไปกินข้าว เขาก็ทำปกติเหมือนตอนคบกัน  สั่งอะไรท่ผมชอบเหมือนเดิม พี่กับผมปกติ  เล่าเรื่องตลก ตามนิสัยของเขาคับ พอวันต่อมา ผมยังทักหาบอกว่า ตื้นแล้ว  ถึงที่ทำงานแล้ว เขาทักมาว่า จะบอกทำไม ไม่ใช่แฟนเขา ไม่รู้สถานะตัวเองหรอ ผมบอกว่าสถานะไหนบอกกันได้ ผมบอกว่า ผมจะพยามให้สุด เขาบอกผมว่า ถ้าทำให้ลำคานเขาจะบล๊อค เขาจะบอกแฟนเขา ในใจผมอยากตอบว่า เอาดิ  ผมอยากจะเจอ อยากจะถามเหมือนกัน แต่ไม่อยากพูดให้ดูแย่ลง ผมไม่ตอบคำถามนั้น เขาบอกผมว่า ต่อให้ผมจะพยาม เขาไม่กลับมา แล้วเขาคิดความพยามของผม  เขาบอกว่า สิ่งที่ผมบอกว่ามีค่าที่สุดในชีวิตผมคือเขา  แต่วันนี้ค่าของผม อยู่กับผู้ชายคนอื่นแล้ว แฟนเขาดูแลดี  ผมยังหน้าด้านตอบไปว่า  เวลาเดินทุกวันนะ  วันนึงผมจะทำให้เห้นว่าผมรักเขามาก ไม่ได้แต่ต่างจากคนใหม่ ผมอยากถามคับ ว่าผมโง่ไหม  ที่ทำแบบนี้  หรือว่า  เขาให้โอกาสผมอยู่ จะดูว่าผมมีความพยามแค่ไหน หรือเขาแค่ลำคานผม ผมควรทำยังไงต่อ