มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับหมาที่เราเลี้ยงไว้เป็นพันธุ์โดเบอร์แมนอายุ10กว่าปีชื่อโจ๊กเกอร์ค่ะที่บ้านเราเคยเลี้ยงหมามาก็เยอะแล้วมีหมาเราตัวนึงหายไปแบบปิศนาค่ตอนนั้นเราน่าจะอายุ7หรือ8ขวบพวกแม่กับลุงก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังบอกแค่ว่ามันตายแล้วไอ้เราก็สงสัยว่าทำไมถึงตายก็เลยถามไปแต่แม่ตอบมาว่ามันเป็นอุบัติเหตุทั้งๆที่เป็นอุบัติเหตุแท้ๆแต่เรากลับไม่เห็นศพมันแม่กับลุงบอกเราว่าเอามันไปฝังแล้วตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากเราต้องทำใจกับการตายของมันพอตอนนี้เราอายุ17ปีเรามีหมาที่เลี้ยงไว้3ตัวมีพันธุ์โดเบอร์แมนตัวนึงคือโจ๊กเกอร์ตอนนี้เลี้ยงมาได้10กว่าปีแล้วแต่เราย้ายมาเรียนกรุงเทพตอนม.ต้นเลยฝากน้องที่บ้านเลี้ยงเรากลับไปหามันทุกปีพอปีนี้เรากลับไปมันก็ยังอยู่ดีพอเราต้องกลับมากรุงเทพน้องเลยเลี้ยงให้แล้วมันยังเหลือเวลาก่อนเปิดเทอม2อาทิาตย์น้องเลยขึ้นมาหาแล้วเราก็ได้รู้ข่าวเกี่ยวกับหมาเราว่ามันหายตัวไปเป็นอาทิตย์แล้วน้องตามหาทั่วหมู่บ้านก็ไม่เจอจนแม่รู้เรื่องนี้แม่เราก็พูดขึ้นมาว่าเหมือนตอนนั้นเลยที่หมาบ้านเราหายไปแบบปิศนาเราได้ฟังเรื่องจากแม่ว่าหมาตัวแรกที่หายไปของบ้านเรามันถูกคนกลุ่มนึงจับไปกินแล้วหมาตัวนี้ก็คงเหมือนกันเราเคยได้ยินข่าวว่าพวกขี้เมาแถวๆนั้นเขากินหมากันเราก็เชื่อครึ่งเดียวเพราะส่วนใหญ่ที่เลี้ยงเขาเลี้ยงพันธุ์ดุกันหมาเฝ้าบ้านไรงี้พิกบลูไม่ก็บางแก้วแต่เขามีประตูรั่วกันไว้หมาเลยไม่หายแต่บ้านเราปล่อยมันให้ไปไหนมาไหนแบบอิสระเพราะแบบนั้นหมาเราเลยถูกจับเราโกรธนะทั้งๆที่มันไม่ได้ทำผิดอะไรทำไมถึงทำกับมันแบบนี้เราสงสารมันนะวัวปลามีให้กินทำไมต้องกินหมาเราด้วยเอาผิดก็ไม่ได้เพราะไม่มีหลักถามเลยต้องปล่อยไป ฝากบอกถึงคนที่กินหมานะค่ะว่าถ้าคุณยังทำแบบนี้คุณไม่มีทางเจริญหรอกค่ะถ้าคุณโดนแบบหมาชั้นบางคุณคงรู้สึกตัวสินะคะ และก็ฝากบอกคนที่เลี้ยงหมาที่มีนิสัยเข้ากับคนแปลกหน้าได้ง่ายด้วยนะคะว่าอย่าปล่อยน้องหรือละสายตายจากน้องคะเราไม่อยากให้มีคนโดนแบบเราอีก เราเลยอยากขอความคิดเห็นจากคนที่เคยโดนแบบเราว่าคุณจะเอาผิดคนพวกนั้นอย่างไรดี ขอบคุณที่ฟังเรื่องราวของเรานะคะ
ทำไมต้องทำกับสุนัขเราแบบนั้