วันนั้นเราไปบ้านญาติทำบุญบ้านแล้วผู้ใหญ่เห็นเรากรีดแขน เขาก็พูดกับเราว่า”ถ้าไม่รักตัวเองก็ไปตายสะ สงสารแม่ “ เขาถามเราว่าเป็นอะไรเราบอกกดดันเรื่องเรียนนิดหน่อยแล้วเขาก็พูดกับเราว่า “ถ้ากดดันก็ไม่ต้องเรียน เสียเงินเสียเวลาออกจากที่เรียนสะ เรียนสาขาการบัญชีใช้ว่ามันจะมีงานทำตลอด” เราโครตอึดอัดเลย แล้วเขาบอกกับเราว่า เราไม่ได้เป็นซึมเศร้าเพราะเราแต่งตัว แต่งหน้ารักสวยรักงาม มีโทรศัพท์2เครื่อง ไม่เป็นหรอกซึมเศร้าแค่จิตปรุงแต่งก็เท่านั้นเรานั่งร้องไห้ตรงนั้นเลย แล้วเขาก็พูดมาว่าอยู่กับเขานั่งร้องไห้อยู่กับเพื่อนอยู่กับผู้ชายคงจะอีกอย่าง แล้วเขาก็พูดตัดจบมาว่า”ไม่ต้องคิดมากนะ แค่สอน”
แต่เราเก็บทุกคำพูดมาคิดจนเครียดมาก เราผิดหรอที่เราไม่ได้อ่อนแอให้เขาเห็น เราผิดไหมที่เราแต่งตัว พยายามหากิจกรรมทำ เขาบอกว่าถ้าเป็นซึมเศร้าจริงคงจะซึมไปแล้วไม่มารักสวยรักงามหรอก เราผิดหรอ☹️