สวัสดีครับผมขอเล่าความจริงของชีวิตผมเลยนะครับว่าทำไมถึงเฮงซวย แค่อายุ16ปี
ผมเกิดมาในครอบครัวที่พ่อและแม่ไม่ได้ตั้งใจจะให้ผมเกิดมา ใช่ครับท้องวัยเรียน พ่อทิ้งแม่ไปตอนผมอายุไม่เกิน1ปี ปล่อยให้แม่ผมกับทางตายายเลี้ยงผม ซึ่งผมในวัยเด็กจนถึงช่วงอายุ13ปีอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะพอมีพอกินครับ จะเรียกว่ายังไงดีแต่เงินไม่เคยขาดเลยแม้แต่บาดเดียว ตลอดช่วงชีวิตของผมจะมีตากับแม่ที่คอยซัพพอร์ตผมในทุกเรื่องเพราะทั้งคู่คือเสาร์หลักของบ้านครับ ผมอยากได้อะไรก็คือท่านทั้ง2ซื้อให้ตลอด แล้วก็ถูกเลี้ยงดูโดยยายครับแต่ยายเป็นคนที่ดุกับด่าตีผมบ่อยมาก การตีที่รุนแรงมากที่สุดในชีวิตคือการเอามีดอีโต้สับหมูฟันมือผมแต่ฟันไม่เข้าครับแต่ความรู้สึกตอนนั้นคือเจ็บมากน่าจะอายุประมาณ7-8ขวบได้ครับแล้วก็โดนตีด้วยไม่แขวนเสื้อบ้าง เข็มขัดนักเรียนบ้าง ด่าผมในที่สาธารณะที่มีผู้คนมากมาย อายไหมสุดๆครับ
แต่ก็ไม่มีใครเคยเข้าใจอะไรผมสักอย่างแต่นี่คือน้ำย่อยครับ แม่ของผมได้พ่อใหม่ที่แสนดีทั้งคู่ก็ย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดนานๆที1-3เดือนจะกลับบ้านมาหาผม เขาปล่อยให้ผมอยู่กับตากับยายผมยอมรับเลยนะครับว่าตอนนั้นผมใช้เงินฟุ่มเฟือยมาก แล้ววันนึงตาผมก็ได้เกษียณข้าราชการออกมา ตอนนั้นผมดีใจมากเพราะว่าตาจะได้ไม่ต้องไปทำงาน คอยกินเงินบำนาญเอา ตาได้เงินบำนาญ+กับค่าอะไรไม่รู้มารวมๆทั้งหมดเกือบ4แสนบาท
แล้วบำนาญต่างหากอีก12000+ผมคิดว่าโอ้โหเงินเยอะขนาดนี้อยากได้อะไรก็คงไม่ยากหรอกแต่มันกลับกันเลยครับ ตานำเงินที่ได้มาไปซื้อรถแล้วแต่งรวมๆกันเกือบ3แสนบาท
ซึ่งยายบอกให้ซื้อทองเก็บไว้เผื่อเอาไว้ใช้จำนำในวันข้างหน้าแต่ตาเลือกที่จะซื้อรถ
แต่ก็ยังดีที่มีทรัพย์สินอยู่บ้างนั่นคือรถ2คันของตานะครับ แล้ววันที่ผมไม่อยากได้ยินมากที่สุดเลยคือตามีบ้านอีกหลังนึงอยู่ในโซนใจกลางกรุงเทพ ตาได้นำบ้านหลังนั้นไปกู้แล้วให้หักเงินเดือนเอา เรียบร้อยครับโดนหักหมดบัญชีเลยครับเงินเดือนก็ไม่เหลือเลย แล้วบ้านที่ตากู้ตัวหนี้เองก็ไม่ได้เกิดจากตัวตาด้วยครับเหมือนว่าเป็นแพะรับบาป น้องสาวของตาได้ทำหนี้เอาไว้เยอะมากๆครับจากการที่เขาอวดดีแล้วเอาเงินคนอื่นมาก่อน ตาผมต้องมารับกรรมแทนเพราะเป็นคนคล้ำกู้ให้เรียบร้อยฮะตารับใช้หนี้อยู่ฝ่ายเดียว น้องสาวตาก็ไม่ได้ช่วยตาจ่ายหนี้เลยแล้วดันมาตายอีกเหมือนโยนขี้ให้ตาผม ไปให้ใครช่วยก็ไม่ได้เพราะพวกเขาไม่เชื่อว่าตาไม่ได้เป็นคนกู้เงิน (ตาเป็นคนที่รักพี่รักน้อง)ตาก็ไม่ว่าอะไรเพราะไม่มีใครอยากจะเอาหนี้ของคนอื่นมาใช้แทนตัวลูกสาวของน้องตายังไม่ใช้หนั้แม่ของเขาเลยแม้แต่บาทเดียว ตลอดระยะเวลา4ปีที่ผมต้องทนอยูกับฐานะที่เรียกได้ว่าจนแล้วครับ แม่ผมก็โดนยึดเงินเดือน รถ2คันที่ตามีก็เอาไปจำนำหมด ทองที่ยายมีก็ต้องเอาไปจำนำเพื่อใช้เงินดำเนินชีวิตอยู่ในแต่ละวัน ผมจากเด็กที่เคยกินKfc ชุดใหญ่เกือบทุกวันก็แทบจะไม่ได้กินอะไรเลย เงินจากที้ได้ไปโรงเรียนวันละ200-300ต่อวันก็เหลือวันละ20-30บาทต่อวัน เวลาเพื่อนๆกินอะไรที่มันดูดีมีราคาผมก็ได้แต่ยืนมองดูพวกเขากิน มันมีหลายอย่างที่เล่าได้ไม่หมดครับแต่ที่รู้คือชีวิตที่แสนจะเคยสุขสบายดันกลับต้องมาใช้หนี้แทนคนอื่น
ขอบคุณที่อ่านนะครับ
เล่าเรื่องชีวิตในวัย16ปีที่โครตเฮงซวย
ผมเกิดมาในครอบครัวที่พ่อและแม่ไม่ได้ตั้งใจจะให้ผมเกิดมา ใช่ครับท้องวัยเรียน พ่อทิ้งแม่ไปตอนผมอายุไม่เกิน1ปี ปล่อยให้แม่ผมกับทางตายายเลี้ยงผม ซึ่งผมในวัยเด็กจนถึงช่วงอายุ13ปีอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะพอมีพอกินครับ จะเรียกว่ายังไงดีแต่เงินไม่เคยขาดเลยแม้แต่บาดเดียว ตลอดช่วงชีวิตของผมจะมีตากับแม่ที่คอยซัพพอร์ตผมในทุกเรื่องเพราะทั้งคู่คือเสาร์หลักของบ้านครับ ผมอยากได้อะไรก็คือท่านทั้ง2ซื้อให้ตลอด แล้วก็ถูกเลี้ยงดูโดยยายครับแต่ยายเป็นคนที่ดุกับด่าตีผมบ่อยมาก การตีที่รุนแรงมากที่สุดในชีวิตคือการเอามีดอีโต้สับหมูฟันมือผมแต่ฟันไม่เข้าครับแต่ความรู้สึกตอนนั้นคือเจ็บมากน่าจะอายุประมาณ7-8ขวบได้ครับแล้วก็โดนตีด้วยไม่แขวนเสื้อบ้าง เข็มขัดนักเรียนบ้าง ด่าผมในที่สาธารณะที่มีผู้คนมากมาย อายไหมสุดๆครับ
แต่ก็ไม่มีใครเคยเข้าใจอะไรผมสักอย่างแต่นี่คือน้ำย่อยครับ แม่ของผมได้พ่อใหม่ที่แสนดีทั้งคู่ก็ย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดนานๆที1-3เดือนจะกลับบ้านมาหาผม เขาปล่อยให้ผมอยู่กับตากับยายผมยอมรับเลยนะครับว่าตอนนั้นผมใช้เงินฟุ่มเฟือยมาก แล้ววันนึงตาผมก็ได้เกษียณข้าราชการออกมา ตอนนั้นผมดีใจมากเพราะว่าตาจะได้ไม่ต้องไปทำงาน คอยกินเงินบำนาญเอา ตาได้เงินบำนาญ+กับค่าอะไรไม่รู้มารวมๆทั้งหมดเกือบ4แสนบาท
แล้วบำนาญต่างหากอีก12000+ผมคิดว่าโอ้โหเงินเยอะขนาดนี้อยากได้อะไรก็คงไม่ยากหรอกแต่มันกลับกันเลยครับ ตานำเงินที่ได้มาไปซื้อรถแล้วแต่งรวมๆกันเกือบ3แสนบาท
ซึ่งยายบอกให้ซื้อทองเก็บไว้เผื่อเอาไว้ใช้จำนำในวันข้างหน้าแต่ตาเลือกที่จะซื้อรถ
แต่ก็ยังดีที่มีทรัพย์สินอยู่บ้างนั่นคือรถ2คันของตานะครับ แล้ววันที่ผมไม่อยากได้ยินมากที่สุดเลยคือตามีบ้านอีกหลังนึงอยู่ในโซนใจกลางกรุงเทพ ตาได้นำบ้านหลังนั้นไปกู้แล้วให้หักเงินเดือนเอา เรียบร้อยครับโดนหักหมดบัญชีเลยครับเงินเดือนก็ไม่เหลือเลย แล้วบ้านที่ตากู้ตัวหนี้เองก็ไม่ได้เกิดจากตัวตาด้วยครับเหมือนว่าเป็นแพะรับบาป น้องสาวของตาได้ทำหนี้เอาไว้เยอะมากๆครับจากการที่เขาอวดดีแล้วเอาเงินคนอื่นมาก่อน ตาผมต้องมารับกรรมแทนเพราะเป็นคนคล้ำกู้ให้เรียบร้อยฮะตารับใช้หนี้อยู่ฝ่ายเดียว น้องสาวตาก็ไม่ได้ช่วยตาจ่ายหนี้เลยแล้วดันมาตายอีกเหมือนโยนขี้ให้ตาผม ไปให้ใครช่วยก็ไม่ได้เพราะพวกเขาไม่เชื่อว่าตาไม่ได้เป็นคนกู้เงิน (ตาเป็นคนที่รักพี่รักน้อง)ตาก็ไม่ว่าอะไรเพราะไม่มีใครอยากจะเอาหนี้ของคนอื่นมาใช้แทนตัวลูกสาวของน้องตายังไม่ใช้หนั้แม่ของเขาเลยแม้แต่บาทเดียว ตลอดระยะเวลา4ปีที่ผมต้องทนอยูกับฐานะที่เรียกได้ว่าจนแล้วครับ แม่ผมก็โดนยึดเงินเดือน รถ2คันที่ตามีก็เอาไปจำนำหมด ทองที่ยายมีก็ต้องเอาไปจำนำเพื่อใช้เงินดำเนินชีวิตอยู่ในแต่ละวัน ผมจากเด็กที่เคยกินKfc ชุดใหญ่เกือบทุกวันก็แทบจะไม่ได้กินอะไรเลย เงินจากที้ได้ไปโรงเรียนวันละ200-300ต่อวันก็เหลือวันละ20-30บาทต่อวัน เวลาเพื่อนๆกินอะไรที่มันดูดีมีราคาผมก็ได้แต่ยืนมองดูพวกเขากิน มันมีหลายอย่างที่เล่าได้ไม่หมดครับแต่ที่รู้คือชีวิตที่แสนจะเคยสุขสบายดันกลับต้องมาใช้หนี้แทนคนอื่น
ขอบคุณที่อ่านนะครับ