ขอระบายหน่อยนพคะเกี่ยวกับเพื่อนและครอบครัว
คือเราเป็นคนที่ครอบครัวไม่เสพเหล้าหรือบุหรี่โดนสอนมาแต่เด็กทั้งครอบครัวไม่มีใครติดเหล้าหรือบุหรี่แล้วเราก็ไม่ใช่ไทยแท้ๆนะคะเราเป็นคนบนดอยแต่ไม่ได้อยู่บนดอยนะคะ แล้วเพื่อนๆส่วนมากพ่อแม่เขาชอบปล่อยจะกินเหล้าก็กินนะสูบก็สูบแล้วเขาอยู่บ้านใกล้ๆกันก็ชอบนัดไปกินเหล้าไปเที่ยวไรงี้ส่วนเราก็โดดเดี่ยวเพราะบ้านอยู่ห่างไกลจากเขา
เวลาไปเที่ยวไกลๆหรือนัดเที่ยวตามสไตล์ผญ.คือต้องถ่ายรูปใช่มั้ยคะนั้นแหละเพื่อนเราแต่ละคนหน้าตาดีๆทั้งนั้นและถ่ายออกมาสวยมากส่วนเราก็ถ่าสไม่ขึ้นกล้องตลอดยิ้มไม่สวยคิดท่าไม่เป็นเป็นคนชอบถ่ายบรรยากาศมากกว่าแต่ก็อยากถ่ายตัวเองกับเพื่อนๆนะคะแต่ก็น้นแหละค่ะ อย่างที่บอกยิ้มไม่สวยเอยคิดท่าโพสไม่เป็นเอย แล้วชอบตามเพื่อนไม่ค่ยทันเวลาเขาพูดอะไรนู้นนี้เลยทำได้แค่ฟัง คือแบบเรามีอารมณ์นี้ตลอดเลยค่ะอยากเข้าร่วมนะคะแต่ก็ไม่รู้จะเข้าร่วมยังไงเพราะที่บ้านก็สั่งสอนมาแบบนั้นไม่ค่อยปล่อยเหมือนเพื่อนๆขนาดจะไปเที่ยวกับเพื่อนเราแทบไม่มีโอกาศได้ไปเลยค่ะ เราพอแต่งหน้าเป็นนะคะแต่งตัวแบบที่เราคิดว่าดีมากแต่พอดูเพื่อนๆเราดันคิดว่าที่เราทำไปมันดูด้อยมากเลย เพราะเราอาจจะไม่มีความมั่นใจก็ได้ค่ะแต่ก็พยายามทำตัวให้มีความมั่นใจนะคะแต่พอเจอเหตุการณ์แบบนี้เราชอบกังวลตลอดมีแคทเรื่องเดียวที่เรามั่นใจที่สุดคือการเรียนแต่ก็ไม่ค่ยมีประโยชน์อยู่ดีค่ะเพราะมันเป็นเรื่องที่เเบบมุมมองสมัยนี้ไม่ค่อยน่าอวดเท่าไหร่เพราะเราเรียนดีมาตลอดตอนเด็กๆก็ชอบให้เกรดพ่อแม่ดูแต่ก็ไม่ค่อยได้คำชมหรอกทกวันนี้เราเลยไม่เอาให้ดูอีกเลย ให้แต่พี่สาวเพราะเรารู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับพี่เขาตลอดทั้งที่เราอยู่หับพ่อแม่และพี่สาวทำงานอยุ่ต่างประเทศ แต่เราก็ยังมีจิตสำนึกต่อพ่อแม่นะคะเวลาเขาห้ามนู้นนี้เมื่อก่อนเราชอบเถียงนะคะแต่ช่วงนี้เราเงียบอย่างเดียวเพราะรุ้ว่าเถียงไปก็ไร้ประโยชน์มันแบบอาจเป็นเพราะครอบครัวด้วนนิดหน่อยแต่เขาก็สอนมาดีนะคะเพราะทุกวันนี้จิตสำนึกเราก็ให้ทำดีมาตลอดเพราะโดนสอนมาตั้งแต่เด็กแต่เราก็รู้สึกอึดอัดที่ต้องเป็นแบบนี้ได้เป็นอิสระก็ไม่ได้เป็นรู้สึกแปลกแยกกับสังคมที่เจอ อาจจะดูไร้สาระแต่ก็ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านเรื่องราวไร้สาระนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
ขอระบายหน่อยนพคะเกี่ยวกับเพื่อนและครอบครัว
คือเราเป็นคนที่ครอบครัวไม่เสพเหล้าหรือบุหรี่โดนสอนมาแต่เด็กทั้งครอบครัวไม่มีใครติดเหล้าหรือบุหรี่แล้วเราก็ไม่ใช่ไทยแท้ๆนะคะเราเป็นคนบนดอยแต่ไม่ได้อยู่บนดอยนะคะ แล้วเพื่อนๆส่วนมากพ่อแม่เขาชอบปล่อยจะกินเหล้าก็กินนะสูบก็สูบแล้วเขาอยู่บ้านใกล้ๆกันก็ชอบนัดไปกินเหล้าไปเที่ยวไรงี้ส่วนเราก็โดดเดี่ยวเพราะบ้านอยู่ห่างไกลจากเขาเวลาไปเที่ยวไกลๆหรือนัดเที่ยวตามสไตล์ผญ.คือต้องถ่ายรูปใช่มั้ยคะนั้นแหละเพื่อนเราแต่ละคนหน้าตาดีๆทั้งนั้นและถ่ายออกมาสวยมากส่วนเราก็ถ่าสไม่ขึ้นกล้องตลอดยิ้มไม่สวยคิดท่าไม่เป็นเป็นคนชอบถ่ายบรรยากาศมากกว่าแต่ก็อยากถ่ายตัวเองกับเพื่อนๆนะคะแต่ก็น้นแหละค่ะ อย่างที่บอกยิ้มไม่สวยเอยคิดท่าโพสไม่เป็นเอย แล้วชอบตามเพื่อนไม่ค่ยทันเวลาเขาพูดอะไรนู้นนี้เลยทำได้แค่ฟัง คือแบบเรามีอารมณ์นี้ตลอดเลยค่ะอยากเข้าร่วมนะคะแต่ก็ไม่รู้จะเข้าร่วมยังไงเพราะที่บ้านก็สั่งสอนมาแบบนั้นไม่ค่อยปล่อยเหมือนเพื่อนๆขนาดจะไปเที่ยวกับเพื่อนเราแทบไม่มีโอกาศได้ไปเลยค่ะ เราพอแต่งหน้าเป็นนะคะแต่งตัวแบบที่เราคิดว่าดีมากแต่พอดูเพื่อนๆเราดันคิดว่าที่เราทำไปมันดูด้อยมากเลย เพราะเราอาจจะไม่มีความมั่นใจก็ได้ค่ะแต่ก็พยายามทำตัวให้มีความมั่นใจนะคะแต่พอเจอเหตุการณ์แบบนี้เราชอบกังวลตลอดมีแคทเรื่องเดียวที่เรามั่นใจที่สุดคือการเรียนแต่ก็ไม่ค่ยมีประโยชน์อยู่ดีค่ะเพราะมันเป็นเรื่องที่เเบบมุมมองสมัยนี้ไม่ค่อยน่าอวดเท่าไหร่เพราะเราเรียนดีมาตลอดตอนเด็กๆก็ชอบให้เกรดพ่อแม่ดูแต่ก็ไม่ค่อยได้คำชมหรอกทกวันนี้เราเลยไม่เอาให้ดูอีกเลย ให้แต่พี่สาวเพราะเรารู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับพี่เขาตลอดทั้งที่เราอยู่หับพ่อแม่และพี่สาวทำงานอยุ่ต่างประเทศ แต่เราก็ยังมีจิตสำนึกต่อพ่อแม่นะคะเวลาเขาห้ามนู้นนี้เมื่อก่อนเราชอบเถียงนะคะแต่ช่วงนี้เราเงียบอย่างเดียวเพราะรุ้ว่าเถียงไปก็ไร้ประโยชน์มันแบบอาจเป็นเพราะครอบครัวด้วนนิดหน่อยแต่เขาก็สอนมาดีนะคะเพราะทุกวันนี้จิตสำนึกเราก็ให้ทำดีมาตลอดเพราะโดนสอนมาตั้งแต่เด็กแต่เราก็รู้สึกอึดอัดที่ต้องเป็นแบบนี้ได้เป็นอิสระก็ไม่ได้เป็นรู้สึกแปลกแยกกับสังคมที่เจอ อาจจะดูไร้สาระแต่ก็ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านเรื่องราวไร้สาระนะคะ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้