สวัสดีค่ะ เราชื่อแครอลรีนนะคะ ตอนนี้อายุ17ปีค่ะ เราไม่ได้เป็นลูกครึ่งนะคะ แค่คนในครอบครัวเห็นว่าชื่อนี้มันไพเราะดีเลยตั้งให้ คือเราเรียนโรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพค่ะ แล้วครูก็ดุมากๆ ซึ่งโรงเรียนเราก็มีกฏแบบบังคับทรงผม บังคับแต่งกาย ไม่ให้ใส่เสื้อกันหนาวไปโรงเรียนเพราะผิดกฏระเบียบ บังคับอย่างนู้นอย่างนี้ค่ะ แล้วโรงเรียนใกล้โรงเรียนนานาชาติแถวนั้นมากเลยค่ะ ซึ่งมีวันนึงที่เราตกบันไดจนกระดูกหักซึ่งเราตัวเล็กมาก ตอนนั้นปวดแบบขยับไม่ได้เลย เกือบจะร้องให้ออกมาแล้วค่ะ แล้วพี่ก็มาเห็นเลยไปบอกแม่ แม่ก็อุ้มเราขึ้นแล้วพาเราไปโรงพยาบาลค่ะ ส่วนคนอื่นๆในบ้านรู้กันหมดแล้วนะคะ จนตอนนั้นเราเลยต้องใส่เฝือกที่ขาขวาเพราะกระดูกหัก หน้าเรากระแทกพื้นแบบแรงมากจนฟันข้างหน้าหักเลยค่ะ เลือดก็ไหลไม่หยุดเลย ฟันหักประมาณ3ซี่ค่ะ แม่เราก็แจ้งไปที่ครูประจำชั้นเราค่ะว่าเรากระดูกและฟันหักเพราะตกบันได ทีนี้เพื่อนก็ได้ยินครูพูดกับแม่เราด้วยเพราะนั่งอยู่ในห้องเรียนเดียวกัน ครูก็กำลังสอนอยู่ค่ะตอนนั้น เพื่อนเราที่กำลังฟังก็พูดขึ้นในสายค่ะ '' สมน้ำหน้า555 '' ตอนนั้นเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเห็นว่าเค้าเป็นเพื่อนเรามา4ปีแล้ว ตั้งแต่เราเข้าโรงเรียนนี้ใหม่ๆเลย จากนั้นครูก็ให้เราดรอปเรียนได้ ซึ่งเดือนที่ดรอปมันคือเดือนที่จะสอบปลายภาคและจะปิดเทอมแล้ว เราเลยรักษาตัวในตอนนั้นและไม่ได้ไปสอบปลายภาค พอเราเริ่มดีขึ้นนิดหน่อย ใส่เฝือกไปโรงเรียนแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นกับเดินได้ปกติเลยนะ และฟันเราเราก็ปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้นแหละเพราะมันก็ใกล้จะหลุดแล้ว หมายถึงฟันที่หัก3ซี่นั่นนะคะ คนในโรงเรียนรวมถึงผอ.ก็มองเราหมดเลย มีบางคนกระซิบใส่เพื่อนข้างๆด้วย แล้วก็มีรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ที่ม้านั่งหัวเราะเรา แต่เราไม่ได้ตลกด้วยเลย เราเลยเดินผ่านไปทำเหมือนไม่ได้ยินแต่ในใจก็รู้สึกอายอยู่ค่ะ แล้วตอนที่เรากำลังจะเดินไปที่อาคารเรียนที่เราเรียน ก็มีคนตะโกนจากห้องเรียนชั้นบนมาว่า '' ใครติด ร นะ '' แล้วก็เงียบไปสักพัก แล้วก็ตะโกนขึ้นมาอีกทีค่ะว่า '' ก็แครอลรีนไง 5555 '' แล้วมันดังมากแบบลองคิดดูนะคะว่าตะโกนใส่ลำโพงอ่ะค่ะ แล้วคนทั้งโรงเรียนก็ได้ยินหมดเลย แล้วพวกมันก็ไม่พูดอะไรอีกเลยค่ะ บางคนยังมองมาที่เราเลยค่ะว่าเราติดจริงๆหรอเพราะเราได้ไปเป็นตัวแทนของห้องที่ไปแข่งหลายรอบมาก ทั้งที่มันก็เป็นปกติอ่ะค่ะ แล้วก็มีครูคนนึงเดินมาหาเราแล้วถามว่าเราติด ร หรอ แล้วก็พูดว่า '' หนูรีบไปแก้เลยนะลูก มันขายหน้า ลูกครูที่มาเรียนที่นี่อยู่ม.2เค้าติด ร สามสิบกว่าตัว เค้าแก้ได้หมดภายในหนึ่งเดือนเลยนะ เค้าเรียนเก่งมาก '' ไอเราก็แบบ '' ค่ะๆ หนูจะไปรีบไปแก้เลยค่ะ '' แล้วเราก็คิดว่าเราจะไม่อายเลยถ้าเพื่อนในห้องเราไม่ตะโกนออกมาจากลำโพงขนาดนั้น คนอื่นก็รู้หมดอ่ะ เราก็ไม่ได้ตลกด้วยไง แล้วก็มีรุ่นพี่ที่เรารู้จักมาถามเราเต็มเลยว่าติด ร หรอ ติดศูนย์มั้ย ซึ่งเราก็ติดและตอบไปตามตรง นี่ขนาดแค่เดือนเดียวนะ ถ้ารู้ว่าตัวเองจะขายหน้าขนาดนี้ดรอปรักษาตัวไปนานๆให้หายเลยดีกว่า ซึ่งเราติดประมาณ 9 ตัวค่ะ พอเราเข้าไปในห้องเรียน เพื่อนเราก็ยิ้มให้เราแบบประชดมาก แล้วก็พูดอีกว่า '' ใครติดศูนย์น้า ก็แครอลรีนไง '' แบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนหลังเลิกเรียนเลยค่ะ นี่ก็ผ่านมาเดือนกว่าๆแล้วที่เราปิดเทอมแต่ออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว พวกมันก็ไม่เล่นกับเราเลย มองหน้านะคะแต่เป็นแบบมองประชด มองจิกไรงี้อ่ะค่ะ ไม่มาชวนไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน ไม่คุยกันเลยค่ะทั้งวัน เราก็พยายามชวนพวกนางคุยแต่พวกนางก็เดินหนี แล้วก็มีเพื่อนผู้ชายที่ชื่อเวฟทักมาค่ะ '' ไม่อายบ้างหรอที่ติด ร อ่ะ5555 เป็นกูกูอายมากนะ ไม่กล้ามาโรงเรียนเลยแหละ '' เราก็แบบว่า '' ถ้าไม่ตะโกนออกมาให้คนทั้งโรงเรียนรู้แบบนั้นมันจะน่าอายหรอ พวกไม่คิดว่ากูจะขายขี้หน้าเลยหรอ ขนาดครูยังเดินมาถามเลย '' แล้วมันก็ตอบว่า '' จะอายทำไม ไปเอาความมั่นใจจากไหนมาโรงเรียนวะอิโง่5555 เดินลงบันไดไม่เดินดีๆ ทำตัวเองทั้งนั้น '' เราช้ำใจเลยค่ะ แต่เวฟมันเป็นเด็กใหม่ก็ไม่เป็นไรค่ะ มันพึ่งอยู่กับเรามาได้แค่ครึ่งปีกว่าๆเท่านั้น เราอยากรู้ว่ามันน่าอายมากขนาดนั้นเลยหรอคะ ตอนนี้เราก็แก้ครบหมดทุกตัวแล้วค่ะ ขาก็เริ่มค่อยๆก้าวเดินได้แล้ว แล้วถ้าเป็นพวกพี่ๆน้องๆจะทำยังไงคะ กับการที่ติดศูนย์ ติด ร แล้วเพื่อนเอามาตะโกนเล่นในลำโพงแบบนั้น จะรู้สึกยังไงคะ