หนูน้อยยอดกตัญญู ปั่นจักรยานกลับมาป้อนข้าวพ่อ-ย่าติดเตียงทุกวัน

กระทู้คำถาม
ข่าว https://www.banmuang.co.th/mobile/news/region/350551
เมื่อเวลา 15.45 น.วันนี้ 17 ต.ค.66 ผู้สื่อข่าว จ.ปราจีนบุรีรายงานว่า ได้รับแจ้งจากนายเฉลิม เกียรติบรรจง อายุ 60 ปี ทนายความ และ อดีตผู้สมัคร สส.ปราจีนบุรีหลายสมัย ที่ได้รับการประสานงานจากครูประจำชั้น-ญาติ ของเด็กนักเรียนหญิงยอดกตัญญู “วัลลี 2” ที่กำลังเรียนเพียงในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 อายุ 11 ปี โรงเรียนอนุบาลกบินทร์บุรี ที่มีภาระรับผิดชอบ -เสาหลักในการต้องช่วยดูแล พ่อ อายุ 43 ปี อาชีพรับจ้างทั่วไป แต่เกิดอุบัติเหตุ ด้วยตนเอง รถ จยย.คว่ำขณะขับขี่ ต้องกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงจนไม่สามารถช่วยเหลือตนเองและทำกินได้ในขณะนี้
 
แต่ต่อมาระยะเวลา ไล่เลี่ยกันไม่ถึงเดือน ย่า อายุ 70 ปี จู่ ๆ ได้ป่วยเส้นเลือดในสมองตีบ กลายเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีก(ซ้าย) แขน-ขา (ฝั่งซ้าย) ยกไม่ได้ เคลื่อนที่ไปไหนไม่ได้จะต้องมีคนคอยยก-จับจึงจะขยับได้ป่วยติดเตียงเช่นกันไปอีกราย  มีคนที่แบกรับภาระในการหาเลี้ยงครอบครัวเพียงคนเดียวคือ ปู่ที่อายุมากถึง 75 ปี ของเด็กหญิง ทำกินเลี้ยงดูคนทั้งบ้าน รวม 4 ชีวิต โดยไปทำงานรับจ้างที่ กทม.

ภาระในการดูแลบ้าน,หุงข้าว ทำกับ ข้าว ดูแลพ่อ และ ย่า จึงต้องเป็นหน้าที่ของเด็กนักเรียนหญิงยอดกตัญญู “วัลลี 2” วัยแค่ 11 ปี เพียงลำพังไปทั้งบ้าน  จะมีเพียงบางเวลาที่ญาติที่บ้านใกล้เคียงกัน จะมาช่วย โดย“วัลลี 2” จะช่วยดูแล ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา หุงหาข้าวปลา เตรียมอาหาร ทำความสะอาดบ้าน เช็ดตัวให้พ่อ ให้ย่า ,เปลี่ยนแพมเพิส ,ป้อนข้าวให้พ่อที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย และ เตรียมอาหารมาให้ย่าที่ยกมือขวาได้เองข้างเดียว จากนั้นขี่รถจักรยานถีบที่มีคนให้มาก่อนหน้านี้เพราะสงสาร ไปโรงเรียน ที่ตั้งห่างจากบ้านกว่าเกือบ 1 กม เศษ
 
และเมื่อโรงเรียนพักกลางวัน หลังรับประทานอาหารกลางวันแล้ว นักเรียนหญิงยอดกตัญญู “วัลลี 2” จะขออนุญาตครูประจำชั้นรีบปั่นรถจักรยานถีบกลับมาดูแลพ่อ-ย่า ที่ป่วยติดเตียงทั้งคู่จนแล้วเสร็จจึงรีบกลับไปเรียนหนังสือพร้อมเพื่อนร่วมชั้นเรียน อยากให้สื่อมวลชนช่วยสะท้อนภาพความกตัญญูของ น้อง“วัลลี 2” ให้ คนที่เมตตาได้ช่วยเหลือ
ผู้สื่อข่าว จึงลงพื้นที่ตรวจสอบข้อเท็จจริง ที่บ้านเลขที่บ้าน 6/1 หมู่ 1 บ้านดงเย็น ต.เมืองเก่า อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี จากสี่แยกสามทหารขึ้นมาทางฝั่งไปห้างแม็คโคร (สาขากบินทร์บุรี) ไปตามถนนสายสุวินทวงศ์ (กบินทร์บุรี-นาดี) หรือ สาย 304 ประมาณ 3 กม.เศษเข้ามาด้านหลังวัดหลวงบดินทร์เดชา มาที่หมู่บ้านดงเย็น เทศบาลตำบลเมืองเก่า หมู่ 9 ต.เมืองเก่า อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี เป็นบ้าน 2 ชั้นครึ่งไม้ครึ่งปูน
 
พบครูประจำชั้นทราบชื่อคือนางชรินทร์ทิพย์ เจริญทอง ตำแหน่งครู เป็นคุณครูประจำชั้น ป.5 ที่ได้รับมอบหมายจากนายปิยะศักดิ์ ผ.อ.สถานศึกษา โรงเรียนอนุบาลกบินทร์บุรี ได้มาเยี่ยมบ้านเพื่อทำบันทึกเรื่องดังกล่าวนี้ นำเสนอต่อสำนักงานการประถมศึกษาเขต 2 ปราจีนบุรี  ในการยื่นเรื่องเกี่ยวกับในการทำเรื่องขอรับทุนการศึกษาในการช่วยเหลือแก่ เด็กนักเรียนหญิงยอดกตัญญู “วัลลี 2”เพิ่มเติม นอกจากเงินทุนการศึกษายากจนขั้นพื้นฐาน ที่ทางโรงเรียนได้มอบให้กับ “วัลลี2” ที่ฐานะยากจนก่อนหน้านี้ พร้อมกับได้พบปู่ และ ญาติบ้านใกล้ ๆ กัน มาให้กำลังใจ-ข้อมูลพอดี

พร้อมพบภาพน่าชื่นชม ในความกตัญญูที่หนูน้อย “วัลลี2” เด็กหญิง กัญญาพัชร หรือใบเฟิร์น บัวเรือง อายุ 11 ปี ชั้น ป. 5 กำลังช่วยดูแลพ่อคือ นาย สุวัฒชัย บัวเรือง อายุ 43 ปีในการเช็ดตัว ,เปลี่ยนผ้าเพิมเพิส, หาอาหาร-ป้อนข้าว น้ำ ,หุงข้าว โดยพ่อของเธอติดเตียง พร้อมๆ ได้ช่วยปู่คือ นายประดิษฐ์ บัวเรืองอายุ 75 ปีที่ลางานกลับมาดูครอบครัวช่วยย่านางธงชัย บัวเรือง อายุ 70 ปี ช่วยทำกายภาพบำบัด-จัดเตรียมอาหารมาให้ย่า ที่ย่าพอใช้มือขวาตักกินอาหารเองได้บ้าง
 
นางชรินทร์ทิพย์ เจริญทอง กล่าวว่า ตนเองพร้อมครูคู่ชั้นคือนายดุษฎี จันศรีบด ครู ได้ทราบเรื่องจากนักเรียน แจ้งให้รู้อันดับแรกคือพ่อป่วยเป็นคนป่วยติดเตียง เนื่องจากประสบอุบัติเหตุขณะขับขี่รถ จยย.ด้วยตนเองก่อน ราวเดือน ส.ค.66 ที่ต้องคอยเฝ้าไข้ระหว่างพ่อยังป่วยที่โรงพยาบาลฯและเมื่อกลับมารักษาต่อที่บ้าน  – บ้านต่อมา ย่าที่เป็นคนเฝ้าพ่อระหว่างพ่อป่วยได้ประมาณ 1 อาทิตย์ต่อมาย่าก็ป่วยเป็นเส้นเลือดในสมองตีบกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงไปอีก 1 คน ในต้นเดือน ก.ย. 66 นี้
หลังจากนั้นทางเด็กหญิง กัญญาพัชร หรือ ใบเฟิร์น ก็ขอออกมาดู แลย่ากับพ่อตอนช่วงพักกลางวันหลังจากรับประทานอาหารที่โรงเรียนเสร็จ ซึ่งพ่อ และย่า ที่ทั้ง 2 ป่วยติดเตียงทั้งคู่ระยะทางจากโรงเรียนมาบ้านเกือบ 1กม. เพื่อมาทำหน้าที่ดูแล ป้อนข้าว น้ำ เช็ดตัว เปลี่ยนผ้าแพมเพิส เทปัสสาวะ เช็ดอุจจาระ ตอนนั้นหลังทราบเรื่องครูมาเยี่ยมบ้าน มาเจอพ่อที่ป่วยอยู่ก่อน ขณะนั้นทางย่ายังไม่ป่วย 
 
หลังจากนั้นได้ไม่นานย่าก็ป่วย ส่วนปู่ ไปทำงานที่กทม.หลังจากทราบเรื่อง จึงแจ้งไปทางผ.อ.โรงเรียน ซึ่ง ได้ทุนจากทางโรงเรียน เบื้องต้นแล้ว นางชรินทร์ทิพย์กล่าว และกล่าวต่อไปว่า ที่โรงเรียนมี นักเรียนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลฯ ถึงม. 3 นักเรียน รวมกว่า 200 คน ในห้อง ป.5 นร.จำนวน 27 คน กลางวันมี จิตอาสา 2 คนไปเป็นเพื่อ ที่ปั่นจักรยานไปกับน้องตอนกลางวัน เพราะเกรงว่าจะเป็นอันตรายกับ “วัลลี2” เพราะเป็นเด็กผู้หญิง หน้าตาดี และเป็นห่วงเรื่อง รถยนต์ มอเตอร์ไซค์ที่ ขับไว อุบัติเหตุบ่อยเกิดขึ้นบ่อย นางชรินทร์ทิพย์กล่าว

ด้านนายประดิษฐ์บัวเรือง อายุ 74 ปี ปู่ กล่าวว่า ปกติตนเอง ไปทำงานอยู่กรุงเทพฯ ได้เงินเดือน เดือนละ 9,500 บาท ส่งให้ที่บ้านเดือนละ 4,000 บาท  เงินก็ไม่ค่อยพอใช้ติดลบ เพราะเอาของเถ้าแก่มาใช้ก่อน ตอนลูกภรรยาป่วย อาศัยพักกินอยู่กับเถ้าแก่ ซื้อกับข้าวกินเอง ตนอายุก็มากแล้วหลังก็ไม่ค่อยดี จะกลับมาดูแลครอบครัว เฉพาะฉุกเฉินเวลา พาผู้ป่วยทั้ง2ที่ติดเตียง (เมีย-ลูกชาย) ไป โรงพยาบาลกบินทร์บุรีตามหมอนัด เพราะ ไม่มีคนพาไป
 
ขณะ เด็กหญิง กัญญาพัชร หรือใบเฟิร์น บัวเรือง “วัลลี2” อายุ 11 ปี กล่าวว่า กำลังเรียนอยู่ ระดับชั้น ป.5โรงเรียนอนุบาลกบินทร์บุรี สังกัดสำนักงานเขต ประถมศึกษาเขต 2 ปราจีนบุรี   ที่บ้านอยูกัน 4 คนคือ ปู่ –ย่า พ่อ และตนเอง แต่ปู่ไปทำงานที่กทม. เลี้ยงครอบครัว พ่อและย่าป่วยติดเตียง

ภาระกิจประจำวันตนเอง ตื่นนอนมาล้างหน้าหุงข้าวแต่งตัวแล้วต้องคอย เปลี่ยน แพมเพิส เช็ดตัวให้พ่อ หาข้าวให้ย่าและ ป้อนข้าวพ่อแล้วไปโรงเรียน เรียนหนังสือ และพักกลางวันต้องกลับมาดูแลอีกรอบเพราะไม่มีใคร อยากเล่นกับเพื่อน แต่ก็ไม่ได้ไปเล่น เพราะต้องดูแล ย่ากับพ่อ อนาคตอยากเป็นพยาบาล เด็กหญิง กัญญาพัชร หรือใบเฟิร์น กล่าว
 
ด้านนายสุวัฒชัย บัวเรืองอายุ 43 ปี ผู้เป็นพ่อ กล่าวว่า ก่อนป่วยติดเตียงมีอาชีพรับจ้างทั่วไป ได้เกิดอุบัติเหตุรถล้มช่วงไปทำงานเนื่องจากวูบ ไปตื่นที่ รพ.ทำให้ขยับตัวไม่ได้ มีลูกสาว 1 คน  ขาดรายได้ทันที หลังจากป่วยยังไม่ได้ทำบัตรคนพิการ รักลูกสาว ส่วนภรรยาเลิกกัน นายสุวัฒชัย กล่าว
 
นางสำเนียง ตั้งสุจริต อายุ 65 ปี กล่าวว่า เป็นหลาน ถ้าว่างก็จะเข้ามา นำไข่และน้ำมันพืชมาให้ บางครั้งเด็กก็ไปเอาไก่ยาง ข้าวเหนียว มาป้อนพ่อและให้ย่ากิน ตนเองขายไก่ย่าง นางสำเนียง กล่าว

🙏สาธุกับหนูน้อย🙏😢
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
หนูเป็นเด็กดีมากเป็นตัวอย่างที่ แสนกตัญญู ขอให้ครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุขขึ้นกว่าเดิมนะ ไปเยี่ยมบ้านเธอกัน

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่