เหนื่อยมากกับชีวิตตอนนี้คือบอกครอบครัวก็ไม่กลัวพ่อกับแม่เป็นห่วงทั้งเรื่องงานเรื่องความรักมันทำให้รู้สึกท้องานก็ไม่เป็นไปตามที่หวังความรักก็มาระหองระแหงเครียดมากกลัวเป็นซึมเศร้าหรืออาจเป็นแล้วก็ไม่รู้นอนไม่หลับกินไม่ได้เลยตอนนี้เหนื่อยมากแค่หายใจยังเหนื่อยร้องไห้จนไม่มีน้ำตาแล้วอายุก็แค่นี้คิดมากจังเลยทำยังไงให้มันไม่ต้องคิดมากไม่ต้องเครียดเหมือนป่วยใกล้ตายเลยตอนนี้ข้างในมันเหมือนแตกสลายมากเลยบอกตัวเองว่าเดียวมันก็ผ่านไปแต่มันก็คิดถึงอยู่ดีเหมือนตัวคนเดียว