จักรวาลที่ 452

ผมกลับถึงบ้าน แล้วได้เจอศักดิ์สยาม นับเป็นเรื่องที่ดีมากในชีวิตผม
กลับมาครั้งนี้ ชีวิตผมก็เหมือนกับการเริ่มต้นใหม่
ชีวิตที่ระลึกชาติได้ ชีวิตแบบนี้ ผมเดาว่าคนส่วนใหญ่น่าจะไม่ชอบ
เมื่อคนส่วนใหญ่น่าจะไม่ชอบ ธรรมชาติจึงเลือกไม่ให้ใครระลึกชาติได้เลย
การเกิดจึงเป็นการเริ่มต้นใหม่อย่างสมบูรณ์

ส่วนผม จักรวาลเลือกให้ผมระลึกชาติได้ ผมสงสัยแค่ว่าทำไมต้องเป็นเวลานี้
ผมไม่ทราบว่าคนอื่นที่ระลึกชาติได้ เขารู้สึกอย่างไร
สำหรับผม ผมรู้สึกว่ามันแปลก ๆ รู้สึกว่าโลกมันเปลี่ยน
แล้วตัวผมก็เปลี่ยน การกลับเข้าร่างครั้งนี้
คล้ายผมกลับมาเกิดใหม่ในร่างเดิม แต่โลกใบเดิมของผม
คงจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

สิ่งแรกที่ผมเปลี่ยนคือเรื่องงาน ผมคงไม่สอนที่มหาวิทยาลัยเดิม
คงเลิกสอนวิทยาศาสตร์ การเลิกสอนมิใช่ว่า
ผมจะไม่ให้ความสำคัญกับวิทยาศาสตร์
จริง ๆ แล้ว ผมกลับให้ความสำคัญกับวิทยาศาสตร์มากขึ้น
เพราะอย่างน้อย วิทยาศาสตร์ก็เป็นฐานที่ทำให้เราเรียนรู้ที่จะดำรงอยู่ได้
เพียงแต่ว่าตอนนี้ ผมสนใจในสิ่งอื่นด้วย
แล้วดันค้นพบความหลากหลายในอีกรูปแบบหนึ่งด้วยตัวเอง
ผมจึงเปลี่ยนงาน หันมาสอนทางด้านศาสนาเปรียบเทียบ
ผมคิดว่ามันเหมาะกับผมมากกว่า

แล้วผมก็เลิกขับรถด้วย การขับรถแล้วเราระลึกชาติได้น่าจะไม่เป็นผลดี
เพราะอะไร ก็เพราะมันระลึกได้เยอะมาก ๆ 
แถมรู้ด้วยว่าไอ้คนที่อยู่ในรถคันข้าง ๆ เกิดมากี่ชาติแล้ว
และเคยเกิดเป็นอะไรบ้าง เจอแบบนี้ ผมคงไม่มีสมาธิมาขับรถ
การระลึกชาติของผมมันแปลกประหลาดมาก
เพราะผมไม่ได้ระลึกชาติเฉพาะตัวเองเท่านั้น
ผมยังระลึกชาติเผื่อคนอื่นอีกด้วย 
ผมไม่แน่ใจว่าถ้าคนอื่นมารู้ว่าผมรู้ว่าเขาเคยเกิดมากี่ชาติ
เคยทำอะไรมาบ้าง เขาจะรู้สึกอย่างไร

อีกเรื่องที่มีการเปลี่ยนแปลงในตัวผมคือผมรับรู้ถึง
การเป็นอยู่ในหลายจักรวาลไปพร้อม ๆ กัน
น่าแปลกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับผม มันแปลกประหลาดมาก
อีกอย่างก็คือผมเห็นอีกหลายสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น
ทำไมผมต้องเห็น นี่คือคำถามที่น่าสนใจ
แต่พอเวลาผ่านไปอีกไม่กี่วัน ผมก็พอจะรู้เหตุผลว่า
ทำไมผมถึงต้องเห็นบางสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น

วันหนึ่งท่านอธิการบดีของมหาวิทยาลัยที่ผมสมัครเข้าทำงานใหม่
เรียกผมไปพบ
"ผมดีใจมากนะที่อาจารย์เข้ามาทำงานในมหาลัยเราพอดี
ทางเรากำลังมีเรื่องครับ"
"เรื่องอะไรเหรอครับ"
"ตอนที่นักศึกษาจัดพิธีรับน้องในหอประชุม
ตอนนั้นมีปี 1 ประมาณ 1000 คน
ปัญหาคือว่าตอนบายศรี ดันขลังไปหน่อย
ทำให้มีนิสิตถึง 500 คนโดนผีเข้า แล้วดันมีเรื่องแปลก ๆ
เกิดขึ้นมากมายหลังจากวันนั้น
ทางผมอยากจะให้อาจารย์มาช่วยแก้ปัญหาให้หน่อย
พอดีผมพอจะทราบมาว่าอาจารย์เองพอจะมีความสามารถทางนี้
ตอนนี้เรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นทั่วมหาวิทยาลัยเลยครับ
อาจารย์ช่วยเข้ามาดูแลและแก้ปัญหาให้หน่อยนะครับอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์"
พอท่านอธิการบดีพูดจบ ไฟก็ดับทั้งมหาวิทยาลัย
มันเป็นสัญญาณที่ส่งถึงผมรึเปล่านะ อันนี้ยังไม่แน่ใจ
ผมรับปากท่านอธิการบดีว่าจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่
ผมมีฤทธิ์มีเดชแล้วนี้ ก็ควรเอาความสามารถนี้
มาช่วยสังคมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ 
แต่ก่อนอื่นผมจะต้องสืบก่อนว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไง

อีกเรื่อง ผมรับรู้ด้วยญาณว่าราฟาโพก้าตื่นขึ้นมา
เจ้ามังกรเก่าแก่ก็ยังฟื้นขึ้นมาอีก สองเรื่องนี้ผมคงต้องเข้าไปร่วมแก้ไขด้วย
หลังจากนี้คงยังมีเรื่องอีกมากที่ผมต้องไปเกี่ยวข้อง
ก็จะลองดูก็แล้วกันนะครับว่าจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน