#ถามว่าเคยอ่านมั้ย หนังสือพิมพ์สีซีดๆขะมุกขะมอม สีม่วงบ้าง น้ำตาลบ้าง น้ำเงินบ้าง สีเขียวบ้าง (ไม่รู้ใช้ตำราเล่มใดกำหนดสีในแต่ละฉบับ)
รู้แต่ว่ามันมาอีกแล้ว...ทำไงดี!! มาถี่เกิ้นนนอ่านไม่ทันนนน
ตอนสมัครรามเราจะได้รับเอกสิทธิ์การเป็นสมาชิกหนังสือพิมพ์ข่าวรามคำแหงโดยอัตโนมัติ (แน่นอนจ่ายค่าสมาชิกแล้วตอนสมัคร)
#บางคนตอนสมัครยังไม่ได้หอ ก็ส่งไปที่บ้านให้พ่อแม่ปู่ย่าตายายอ่าน (หรือใช้ห่อของก็ดีนักแล)
#สำหรับดิชั้น ส่งที่หอ ซอยมหาดไทย ซอยที่ชาวรามคุ้นเคยเพราะห้องสมุดอยู่ที่นั่น...

20 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ได้บังเอิญไปเปิดเจอ archives.lib.ru.ac.th ของ ราม อุ๊ยยส์แรงอ่ะ 
ในปีที่เรา นศ. รหัส 40... มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ข่าวสารรามเป็นอะไรที่มากกว่าที่รองถ้วยจานกินข้าวก็วันนี้
.

ปี40 เราแต่งเครื่องแบบเฉพาะตอนสอบ นอกนั้น #รามคือรันเวย์ #รามคำแหงแฟชั่นวีค 
.

ปฐมนิเทศจัดที่ราม2 เพราะวิชาปี 1 ส่วนใหญ่ อยู่ที่ราม2 ยุค 2540 ยังมีทุ่งนาด้วย เด็กบ้านน้อกบ้านนอกแบบดิชั้นก็พอหายคิดถึงบ้านได้บ้าง
ยังจำได้รถเมล์ 207 วิ่งผ่านป่าอันเปล่าเปลี่ยว มีควายมีวัว ให้เห็น ราม2 มีหอพักราคาไม่แพง ตลาดนัมเบอร์วันที่มีทุกอย่างที่ต้องใช้ นิคล้ายๆ
แฮรี่ พอตตเอร์ตอนเข้าเรียนใหม่ๆ เหมือนกันนะ
.

เค้าคือตัวแทนแห่งยุคสมัย 2540 ได้ซีนไปเต็มๆ นิที่บ้านเห็นคงดีใจว่าได้มาสมัครจริง
.

ยอดเพื่อนร่วมใชะตากรรมในปี 2540 และการสมัครอันแสนวุ่นวาย ตอนสมัครมีพี่ๆมาตีสนิทหลอกเข้าชมรมกันมั้ย..
.

แยกตามคณะ ใครอยู่คณะไหนกันบ้าง ปี1 ก็งงกับชีวิตว่าจะเรียนอะไรส่วนใหญ่ก็เลือกตามเพื่อน ตามรุ่นพี่ #ยอดไม่นิ่งหรอก
บางคนเรียนมาเรียนไป ติดสาวติดหนุ่มคณะอื่นก็ย้ายไปซะงั้น #เรียนจบได้ปริญญาพร้อมได้ผัวได้เมียได้ลูก #ว้าวุ่นกันไป
.

ผ่านไป20 ปี กราบขอบพระคุณ รศ.บุปผา จากคณะมนุษย์ค่ะ (ใครเอาไปแร็ปทีขอแบบ K-pop นะ)
.

เพิ่งรู้ว่ารุ่น40 มีตำราออกใหม่ใสกิ้ก คือ EN101, LW101, SO103, TH101 วิชาปี1 ทั้งนั้นนะนั่น...
.

มีข่าวห้องอ่านหนังสืออันแสนวุ่นวายด้วยใครชอบจองที่แล้วเพื่อนไม่มาสักที หรือจองที่ไว้ให้เฉพาะคนหน้าตาดีเท่านั้นที่จะได้นั่ง สารภาพมานะ!
ห้องนี้ถึงจะแออัด และวุ่นวายเกินกว่าจะนั่งอ่านหนังสือ แต่ก็ดีกว่าไม่มี หรือนั่งตามซุ้มจังหวัด (บางซุ้มก็เจ้าที่แรงทั้งผีทั้งคน) แถมยุงอาจหามคุณไปได้ ห้องสมุดก็ปิด4 ทุ่ม เด็กรามคนดีคนขยันจะไปไหนได้ จะกลับหอก็ไม่ได้อ่านเพื่อนตั้งวง(ฟ้อนเล็ป)กันอยู่ #ห้องอ่านหนังสือคือที่สุด สว่าง มีแอร์ เพื่อนเยอะ
แล้วนี่เคยอ่านดึกสุดกี่โมง ได้ปีนรั้วกลับหอม่ะ จงอภิปราย 555++
.

รุ่นปี40 ในปีนั้น คือปีแรกที่รามเรามีคณะวิดวะ สุดเท่ (ลืมไปแล้วนะเนี่ย) 
.


โหนานจนลืม ปี 2540 อธิการคือ ศ.รังสรรค์ แสงสุข อดีตอธิการบดี ท่านถึงแก่กรรมด้วยมะเร็งปอด วันที่ 5 ธ.ค. 2560 สิริอายุ 73 ปี 8 เดือน
อ.เป็นคนจังหวัดเพชรบูรณ์ อาจารย์เคยมาบรรยายวิชากฎหมายด้วย เดินผ่านมาผ่านไปถ้าคนไม่รู้จักก็ไม่คิดว่าลุงใจดีคนนี้คืออธิการล่ะ
#ภาพจากหนังสือพิมพ์กับความชัดที่ต่อให้มีรูปคุณ คุณก็หน้าเบลอจนจำตัวเองไม่ได้ ... เข้ากับยุคสมัย PDPA ความเป็นส่วนตั้วส่วนตัว
.

ท้ายที่สุดอยากขอบคุณ ทีมงาน อาจารย์ พี่ๆเจ้าหน้าที่ทุกท่าน ใน มร. ที่ ทำให้การเล่าเรียนของพวกเราดำเนินการสำเร็จเสร็จสิ้นตั้งแต่วันสมัคร
จนวันรับปริญญานะคะ ยิ่งรับกับพระเทพ คนบ้านนอกบ้านนาที่แห่กันมาก็มีโอกาสรับเสด็จด้วยก็เป็นที่ปิติยินดี (แม้บัณทิตจะเหนื่อยมากตื่นมาแต่งหน้าทำผม)แต่ไม่เท่าพระเทพแน่นอน ก็แต่ละวันรับกันเป็นพันๆนะ เป็นชาวรามถึงรักพระเทพมาก (คนไทยก็รักพระเทพทั้งนั้นล่ะ)
นี่ยังไม่รวมบุญคุณพี่ติวเตอร์ ชีทหน้าราม พี่207 ป้าร้านข้าว ลุงรปภ ป้าคุมสอบและอื่นๆมากมาย
#เป็นความทรงจำที่ดี 
#ทุกวันนี้แม้รามจะเจริญและเปลี่ยนไปตามยุคสมัย
#หอนาฬิกาแทนที่ด้วยสถานนีรถไฟฟ้า
.
แต่เชื่อว่าทุกครั้งที่มองกลับไป ณ มุมใดมุมหนึ่งในรั้ว ม.ราม ไม่ว่าจะรุ่นลุง-ป้า(รหัส 40 แบบคนเขียน) รุ่น 63 K-pop หรือรุ่นไหนๆ
***เราจะมีความทรงจำดีบางอัน ภาพใครบางคน เรื่องราว วีรกรรม เสียงหัวเราะ ร้องไห้ ชีวิตวัยหนุ่มสาวช่างฝันที่ต่างคนต่างที่มาแต่ก็มาเจอกันที่ ม.รามแห่งนี้ ก่อเกิดเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อน สิ่งของ ตึก ร้านข้าว ลานพ่อขุน ซุ้มจังหวัด ชมรมโน่นนี่นั่น และหลายสิ่งอย่างที่แอบซุกไว้สักที่ในราม ความทรงจำสีจางเฉพาะบุคคลที่นึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ทุกที
"ทุกที่มีรอยยิ้มเล็กๆความทรงจำสีจางของใครสักคนฝากไว้เสมอใน ม.รามคำแหง แห่งนี้"
.
#กลับไปเยี่ยม ม.ราม กัน บ้างนะคะ...
#ด้วยรักและขอบคุณ