สวัสดีคะ กระทู้นี้อยากมาระบายความในใจ และคำถามมากมายที่ทรมาน
คือเรากับแฟนเก่า ทะเลาะแล้วก็เลิกกัน ให้นับจากตอนที่เลิกกันจนเราย้ายมาอยู่คนเดียว ก็สองสามเดือนให้แล้วคะ
แต่เราสองคนก็ไม่เคยเลิกกันขาดสักที ยังทะเลาะกันแต่ก็เจอกันคุยด้วยกันทำอะไรด้วยกันนอน
ด้วยกัน อย่างเหมือนคนเป็นแฟน แต่แล้ว เราเคยถามความสัมพันธ์ของเรากับเขา ว่านี้มันยังไง แต่เขาก็ไม่เคยชัดเจนเลย แค่บอกว่า เขาปล่อยเราไม่ได้เขายังรักเรา แต่ก็ไม่เคยบอกว่าอยากจะกลับมาเป็นแฟนเลย แต่เราก็บอกว่า ถ้าไม่ใช่แฟน เราก็ไม่ควรเจอกันอีก เขาก็บอกเอาที่ว่าเราสบายใจ แต่ความสบายใจของเราก็คือการมีเขาไงคะ การได้คำตอบจากเขา ว่าเรายังไปต่อกันใช่ไหม
แต่มันก็ไม่เคยจบคะ ก็ยังทะเลาะกันล่ำไปเหมือนเป็นปกติ แล้วก็ยังมาเจอกันอยู่ด้วยกัน จนวันนึงไปเยี่ยมเพื่อนคลอดลูก เราไม่รู้ว่าเขาบอกว่าอะไรกับเพื่อนนะคะ แต่น้องของเพื่อนก็ถามเขา นี้แฟนพี่หรอ ผมไม่เคยรู้เลย แล้วนางก็ถามเพราะสงสัยมั้งคะ ก็ถามว่าเจอกันนานรึยัง นางก็ตอบ ว่า4-5ปี เราเคยรู้จักกันมาก่อน นั้นนู้นนี้ ตอนนั้นเราก็เลยคิดว่า นี้แหละ เราคือแฟนกัน (คือเพื่อนคนนี้พึ่งจะรู้จักพึ่งเคยเจอน้องของเพื่อนนะคะ)
แต่ก็ไม่เคยถามเขาอีกเลยว่าสรุปเราเป็นอะไร เพราะเราก็คิดไปเองว่าเราเป็นแฟนกัน เหมือนแค่ทะเลาะกันก็กลับมาดีกัน...
แล้ววันนึง วันที่เราไม่อยากให้เกิด ได้คาดคิด อันนี้ต้องเล่าก่อน ตอนเป็นแฟนกันไม่มีเรื่องนอกใจ คุยกับผญ ไม่เคยเลย เรารักกันมาอย่างดี แต่ทะเลาะเรื่องอื่นจนถึงขั้นเลิก เพราะความไม่ใจเย็นของพวกเรา
แต่พอเราย้ายออก เลิกกัน ไม่ได้คุยกันไปได้ประมาณสองอาทิต ตอนนั้นเราก็คิดว่ามันจบแล้ว แต่พอเพื่อนแคปมาให้ดู ว่านางไปมีทินเดอ ตอนนั้นเรายังไม่ย้ายของออกจากห้องนางเลย เราก็เลยเสียใจที่เขาทำได้เร็วขนาดนั้น เราไม่เคยคิดที่จะไปนอนกับใคร คุยกับใคร
แต่เราก็ กลับไปเอาของและก็คุยกัน ถามกันตรงๆ แล้วนางก็บอกว่าอยากที่จะลืมเรา เพราะลืมไม่ได้เลยอยากที่จะไปหาใครคุย แต่พอเราบอกโอเค งั้นเราก็จบกันแล้วละ แต่นางไม่ยอม ยื้อเรา ยื้อเราไปกอด บอกว่าคุยกันก่อน ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม ถึงไม่อยู่ด้วยกัน แต่เราคุยกันได้ไหม ตอนนั้นเราก็โกรธอยู่ เพราะเขาเลือกทำไปแล้วถึงจะยังไม่ได้คุย แต่มันก็เสียใจ แต่สรุปก็กลับมาคุยกัน อยู่ด้วยกันอะคะ วนลูป
ก็มาจนถึงเราทะเลาะกันอีกสองวันก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องพวกนี้ แต่ก็ยังกลับมาดีกัน คุยกันว่าดีกันได้ไหม ไม่มีเธอในชีวิต มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย ไม่ใช่แบบนั้นเลย... แล้วก็เขียนหากัน บอกรักกัน บอกคิดถึงเรา สถานะเราเหมือนที่กำลังไปกันได้ดี กำลังพัฒนาความสัมพันธ์
โอเค เล่ามาจนถึงช่วงที่แตกหักเลยนะคะ
จนวันที่สาม เขาบอกว่าอยู่กับเพื่อนเล่นเกม เราก็เลยถามว่า แล้วจะมาหาเราไหมตอนจะกลับบ้าน แต่วันนี้นางมาแปลก ปกติจะไม่ปฎิเสธเลย แล้วนางก็ตอบว่า อยากจะมานะ แต่น่าจะนอนบ้านเพื่อนวันนี้ แล้วเพื่อนสองคนก็กลับบ้านไปแล้ว... ตอนนั้นเราคิดเลย นางไม่เคยนอนบ้านเพื่อน แล้วความคิดเราก็วนๆ แล้วมีเซ่นที่แรงมากๆๆๆๆๆๆ แบบไม่เคยมาก่อน ว่าจะต้องไปดูให้ได้ เพราะเรายังคุยกันอยู่เลย
แต่แล้วใช่คะเขาโกหก เขาอยู่ที่บ้าน และอยู่กับคนอื่น หัวใจของเราตกไปที่ตาตุ่ม
ตอนแรกไม่ได้คิดเรื่องผญเลย คิดแต่ว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่า คือเราได้ยินเสียงไอของเขาในห้องนะคะ แล้วเราไม่ได้อ่านข้อความเขาเลย พอมาอ่าน หลังจากที่นางบอกว่าจะนอนกับเพื่อน เราก็ตอบว่า งั้นเล่นให้สนุกนะ เดียวเราไปนอนแล้ว นางก็ตอบว่า วันนี้นอนเร็วจัง แต่ขอบคุณนะ คิดถึง....
ตอนนั้นเราโมโหมากๆ บวกกับที่เราได้ยินเสียงของเขาพอดี เลยเลือกที่จะโทร แต่ตัดสายเรา เราเลยเลือกที่จะเคาะห้อง.... เขาบล๊อกเลยคะ เราไม่รู้จะทำยังไง เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ว่าทำไม ใจเรามันสั่นไปหมด
เคาะอยู่นาน เคาะแบบ123 ไปเรื่อยๆ จนเขียนมาว่า ให้ไป แล้วก็เขียนกันวนอยู่อย่างนั้น เราบอกว่าให้ออกมาอธิบาย แล้วก็วนแบบนั้น จนเราถามว่า มีคนอยู่ข้างในด้วยใช่ไหม เขาเลือกไม่ตอบแต่ก็บอกให้ไป กลับไป ไล่เรา วนอยู่อย่างนั้น จนบอกว่าใช่ เราก็ยิ่งอยากได้คำอธิบาย แล้วเขาบอกว่าเราบ้าไปแล้ว นี้มันnext lever stalker... หัวใจเราสลายเลยคะ เราบอกว่าขอเห็นกับตาเถอะ เราไม่ได้อยากทำร้ายใคร เขาเป็นใคร เขาเอาแต่บอกว่าเขาไม่มีอะไรจะอธิบาย ให้เรากลับไป
จนเราท้อ คิดแล้วว่าจะไม่คุยกับเขาอีกต่อไปในเมื่อเขาโกหกเรา แต่แล้วเขาก็ยืมมองเราที่ห้องครัวคะ จนเราเสียสติ ตอนนี้ไม่เคาะอย่างใจเย็นแล้วคะ เคาะรั่วๆเลย จนเขาเปิด ตอนนั้นไม่รู้เอาแรงมาจากไหน พุ่งตัวเข้าไป และเปิดห้องนอน ตอนนั้นคือใส่เสื้อผ้ากันแล้วนะคะ ผญนั่งชันเข่ากลัวเราอยู่ปลายเตียง แล้วก็คุยโทรศัพท์กับเพื่อนเพราะกลัว แต่ตัวเราค่ะทรุดลงไปนอนกับพื้นเอาแต่ร้องไห้ แต่รู้ไหมคะ แทนที่เขาจะกอดเราเอาไว้ แล้วพูดขอโทษ ไม่เลยคะ เขาจับเราออกไป แล้วก็ปิดประตู ตอนนั้นเราแทบขาดใจพูดแต่กับเขาว่า มันไม่จริง
ตอนนั้นเราเอาแต่คิด แล้วที่คุยกันทั้งวัน ตอบเราตอนอยู่กับเขา มันคืออะไร มาคิดถึงเรา เรียกเราที่รัก
จนเราก็ออกไปนั่งร้องไห้ข้างนอก แต่ก็ยังตะโกนไล่หลังว่าให้กลับไป ใจผู้หญิงคนนึง มันพังทลายไปแล้วคะ
จนก็ไม่ได้ตามเรามารึจะลงมาคุยกับเราเลย เขาเลือกอยู่ปลอบใจคนที่เขากลัวเรา มันเจ็บมาก เราคนที่เขาสนิท รู้จักและคนที่เขาบอกว่ารัก กับทำกับเราแบบนี้ เรากลับบ้านทั้งอย่างนั้น ต้องนอนปลอบตัวเอง นอนก็ไม่หลับ
พอวันต่อมา เย็นๆแล้วนะคะ เขียนมาว่า ไม่เคยคิดที่จะอยากทำร้ายใจเราเลย... เราก็ตอบอีกวัน ว่าไปลงนรกซะ
จนทะเลาะกันอีก เราก็ด่าสารพัดว่าตอนเรายังมีเวลาที่จะได้คุย จะได้อธิบาย กับไม่เห็นหัวเรา ปลอบเขาอยู่กับเขา ไอผญก็ไม่กลับนะค่ะ เห็นคนสองคนทะเลาะกันขนาดนั้น แต่กลัว ไม่กล้ากลับ ให้เราคิดอย่างไรหรอ ผชก็คงจะโกหกผญแหละคะ ว่าอะไร ทำไมถึงทำให้ผญอยู่ได้ (ผญเป็นครั้งแรกที่อยู่กับผช มาบ้านผช แล้วก็มาเกิดเราบุกเข้าไป ก็คือพึ่งเสียซิงค่ะ) แต่เราโกรธมาก ถ้ายังมีความคิดสักหน่อย เป็นเราก็ไม่อยู่หรอกนะค่ะ ผชต้องโกหกอะไร
เขาก็บอกว่า เขาไม่ได้นอกใจเรานะ ตอนคบกับเราก็ไม่เคยนอกใจเราเลย แต่นี้เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เขาไม่ได้นอกใจ แต่เขาเองที่ผิด ที่ทำอะไรแบบนี้
เราอึ้งไปเลยคะ อ่อ เราไม่ได้เป็นแฟนกัน... ก็เลยเลือกทำแบบนี้ได้
ตอนนั้นมันทรมาน มันทำใจยากมากเลย ถึงเรายังไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เรากำลังพัฒนาแล้วกำลังไปได้ดี เขาบอกว่าถ้าเราถามเขาว่ากลับเป็นแฟนกันไหม เขาก็ไม่มีวันที่จะทำอะไรแบบนี้ แต่นี้ไม่มีใครถามใครเลย... พูดมาได้
เขาปล่อยให้คนที่เขาบอกว่ารักว่าแคร์ กลับบ้านอย่างกลับหมา แต่กับคนที่ไม่รู้จัก พึ่งเคยเจอ กับอยู่ข้างๆเขา
มันเจ็บไหมค่ะ
เราก็คิดไว้แล้วว่าได้เห็นอะไรแบบบนี้ก็ดี จะได้เลิกtoxic กันสักที จะได้ออกมาได้ แต่ก็ไม่เคยคิดอยากให้จบแบบนี้ อย่างน้อยบอกเรา ว่าเราไปกันไม่ได้ รึอะไรก็ได้ ไม่ใช่มายื้อกันไว้เพื่อเพิ่มความทรงจำ แล้วก็เลือกไปทำอะไรแบบนี้
เราไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง เหมือนมันพัง แต่เราแค่เสียใจ เจ็บใจ
เขาเอาแต่มารู้สึกผิด เสียใจกับสิ่งที่ทำ ยิ่งพูดยิ่งฟังไม่ขึ้น
บอกว่าsex กับ ความรัก มันไม่ใช่เรื่องเดียวกัน แล้วการที่ยังมีเราอยู่ ยังรักกันอยู่ มันใช่รึยังไงกัน ใช่ ถ้าเลิกกันไป ไม่เคยกลับมาคุยกันเลย ยังจะไม่เจ็บเท่านี้ แต่นี้เขายังมีเราอยู่ แต่ก็เลือกทำแบบนี้ เขาบอกเราไม่ได้ทำไมถึงเลือกแบบนี้ แต่เอาแต่เสียใจจะร้องไห้ แต่ไม่เท่ากับเราที่ร้องไห้กับตอนนั้นหรอก เราทั้งกลัว ทรมานเสียใจ และแค้น แต่ก็ไม่ได้ลงมือทำร้ายใครเลย ถ้ากลับไปได้ก็คงไม่ทำ แต่พอฟังแบบนี้แล้ว อยากจะถีบผชสักป๊าบ แล้วเขาไปถามผญว่านี้มันคืออะไร เขาบอกเธอว่าอะไร
ผชนางบอกเราว่า บอกเขาว่าเราเป็นแฟนเก่า เราไม่ได้คิดที่จะทำอะไรเขาหรอก ไม่ต้องกลัวเรา บอกเราว่าปกป้องเราได้ให้มากที่สุดแล้ว แต่การที่เลือกจะอยู่กับเขา มันเหมือนจะปกป้องเขาซะมากกว่า ให้เรากลับแบบไม่มีอะไรอธิบายต้องนอนจมกับความคิดในหัว ว่านี้มันคืออะไรกัน
แต่เราคิดเลยนะ ถ้าเขาอยากจะกลับมาเป็นแฟนเรา บอกว่ารักเราจริง คงไม่เลือกไปทำอะไรแบบนี้
ถึงจะบอกว่าตัวเองผิดอยู่ดี ไม่ใช่เรา และเขาที่ทำอะไร เขาเลือกผิดเอง เขาบอกว่าเราเป็นแฟนที่ดีที่สุดของเขา เราสนุกน่ารักเฮฮา แต่นี้หรอสิ่งที่ต้องได้รับ
ถ้ากลับกัน ถ้าเราไม่เลือกบุกไป วันต่อมาเขาก็คงจะทำเหมือนเคยๆคุยกับเรามาอยู่กับเรา เขาจะมองหน้าเรายังไงจะรู้สึกยังไง
เราถามเพื่อนที่เป็นผญที่นอกใจแฟน แต่แฟนไม่รู้ นางบอกทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกผิดต่อแฟน แต่ไม่เคยอยากไปไหน คิดแค่ว่าตอนที่ทำถ้าทำให้ลืมได้ ก็จะออกมา แต่ทำไม่ได้เลย... มันใช่หรอ ถ้ารักแฟนก็ไม่ควรทำอยู่ดี
ไม่สมเหตุสมผลสักอย่าง เราไม่รู้จะหาคำตอบอะไร เขาก็ยังเขียนหาเราว่า ถ้าเขาไปต่อเขาก็คงไม่เขียนหาเราถึงตอนนี้ ไม่ได้ต้องการให้เราให้อภัย แต่อยากให้รู้ว่าเสียใจกับการกระทำที่ทำไป
ใช่แล้ว เราย้อนกลับไปเอาเวลานั้นว่าไม่เคยเกิดขึ้นไม่ได้ เราเจ็บแล้ว มันแก้ไม่ได้
วันนี้มันทำให้เราไม่อยากไปต่อกับเขาแล้ว ยังรักคิดถึง และมันเจ็บที่ยังรักแล้วต้องบอกลา เพราะเรื่องเฮงซวยพวกนี้
แต่เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว และไม่น่าเกิดขึ้นเลย
ทำแบบนี้ มันใช่หรอคะ
คือเรากับแฟนเก่า ทะเลาะแล้วก็เลิกกัน ให้นับจากตอนที่เลิกกันจนเราย้ายมาอยู่คนเดียว ก็สองสามเดือนให้แล้วคะ
แต่เราสองคนก็ไม่เคยเลิกกันขาดสักที ยังทะเลาะกันแต่ก็เจอกันคุยด้วยกันทำอะไรด้วยกันนอน
ด้วยกัน อย่างเหมือนคนเป็นแฟน แต่แล้ว เราเคยถามความสัมพันธ์ของเรากับเขา ว่านี้มันยังไง แต่เขาก็ไม่เคยชัดเจนเลย แค่บอกว่า เขาปล่อยเราไม่ได้เขายังรักเรา แต่ก็ไม่เคยบอกว่าอยากจะกลับมาเป็นแฟนเลย แต่เราก็บอกว่า ถ้าไม่ใช่แฟน เราก็ไม่ควรเจอกันอีก เขาก็บอกเอาที่ว่าเราสบายใจ แต่ความสบายใจของเราก็คือการมีเขาไงคะ การได้คำตอบจากเขา ว่าเรายังไปต่อกันใช่ไหม
แต่มันก็ไม่เคยจบคะ ก็ยังทะเลาะกันล่ำไปเหมือนเป็นปกติ แล้วก็ยังมาเจอกันอยู่ด้วยกัน จนวันนึงไปเยี่ยมเพื่อนคลอดลูก เราไม่รู้ว่าเขาบอกว่าอะไรกับเพื่อนนะคะ แต่น้องของเพื่อนก็ถามเขา นี้แฟนพี่หรอ ผมไม่เคยรู้เลย แล้วนางก็ถามเพราะสงสัยมั้งคะ ก็ถามว่าเจอกันนานรึยัง นางก็ตอบ ว่า4-5ปี เราเคยรู้จักกันมาก่อน นั้นนู้นนี้ ตอนนั้นเราก็เลยคิดว่า นี้แหละ เราคือแฟนกัน (คือเพื่อนคนนี้พึ่งจะรู้จักพึ่งเคยเจอน้องของเพื่อนนะคะ)
แต่ก็ไม่เคยถามเขาอีกเลยว่าสรุปเราเป็นอะไร เพราะเราก็คิดไปเองว่าเราเป็นแฟนกัน เหมือนแค่ทะเลาะกันก็กลับมาดีกัน...
แล้ววันนึง วันที่เราไม่อยากให้เกิด ได้คาดคิด อันนี้ต้องเล่าก่อน ตอนเป็นแฟนกันไม่มีเรื่องนอกใจ คุยกับผญ ไม่เคยเลย เรารักกันมาอย่างดี แต่ทะเลาะเรื่องอื่นจนถึงขั้นเลิก เพราะความไม่ใจเย็นของพวกเรา
แต่พอเราย้ายออก เลิกกัน ไม่ได้คุยกันไปได้ประมาณสองอาทิต ตอนนั้นเราก็คิดว่ามันจบแล้ว แต่พอเพื่อนแคปมาให้ดู ว่านางไปมีทินเดอ ตอนนั้นเรายังไม่ย้ายของออกจากห้องนางเลย เราก็เลยเสียใจที่เขาทำได้เร็วขนาดนั้น เราไม่เคยคิดที่จะไปนอนกับใคร คุยกับใคร
แต่เราก็ กลับไปเอาของและก็คุยกัน ถามกันตรงๆ แล้วนางก็บอกว่าอยากที่จะลืมเรา เพราะลืมไม่ได้เลยอยากที่จะไปหาใครคุย แต่พอเราบอกโอเค งั้นเราก็จบกันแล้วละ แต่นางไม่ยอม ยื้อเรา ยื้อเราไปกอด บอกว่าคุยกันก่อน ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม ถึงไม่อยู่ด้วยกัน แต่เราคุยกันได้ไหม ตอนนั้นเราก็โกรธอยู่ เพราะเขาเลือกทำไปแล้วถึงจะยังไม่ได้คุย แต่มันก็เสียใจ แต่สรุปก็กลับมาคุยกัน อยู่ด้วยกันอะคะ วนลูป
ก็มาจนถึงเราทะเลาะกันอีกสองวันก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องพวกนี้ แต่ก็ยังกลับมาดีกัน คุยกันว่าดีกันได้ไหม ไม่มีเธอในชีวิต มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย ไม่ใช่แบบนั้นเลย... แล้วก็เขียนหากัน บอกรักกัน บอกคิดถึงเรา สถานะเราเหมือนที่กำลังไปกันได้ดี กำลังพัฒนาความสัมพันธ์
โอเค เล่ามาจนถึงช่วงที่แตกหักเลยนะคะ
จนวันที่สาม เขาบอกว่าอยู่กับเพื่อนเล่นเกม เราก็เลยถามว่า แล้วจะมาหาเราไหมตอนจะกลับบ้าน แต่วันนี้นางมาแปลก ปกติจะไม่ปฎิเสธเลย แล้วนางก็ตอบว่า อยากจะมานะ แต่น่าจะนอนบ้านเพื่อนวันนี้ แล้วเพื่อนสองคนก็กลับบ้านไปแล้ว... ตอนนั้นเราคิดเลย นางไม่เคยนอนบ้านเพื่อน แล้วความคิดเราก็วนๆ แล้วมีเซ่นที่แรงมากๆๆๆๆๆๆ แบบไม่เคยมาก่อน ว่าจะต้องไปดูให้ได้ เพราะเรายังคุยกันอยู่เลย
แต่แล้วใช่คะเขาโกหก เขาอยู่ที่บ้าน และอยู่กับคนอื่น หัวใจของเราตกไปที่ตาตุ่ม
ตอนแรกไม่ได้คิดเรื่องผญเลย คิดแต่ว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่า คือเราได้ยินเสียงไอของเขาในห้องนะคะ แล้วเราไม่ได้อ่านข้อความเขาเลย พอมาอ่าน หลังจากที่นางบอกว่าจะนอนกับเพื่อน เราก็ตอบว่า งั้นเล่นให้สนุกนะ เดียวเราไปนอนแล้ว นางก็ตอบว่า วันนี้นอนเร็วจัง แต่ขอบคุณนะ คิดถึง....
ตอนนั้นเราโมโหมากๆ บวกกับที่เราได้ยินเสียงของเขาพอดี เลยเลือกที่จะโทร แต่ตัดสายเรา เราเลยเลือกที่จะเคาะห้อง.... เขาบล๊อกเลยคะ เราไม่รู้จะทำยังไง เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ว่าทำไม ใจเรามันสั่นไปหมด
เคาะอยู่นาน เคาะแบบ123 ไปเรื่อยๆ จนเขียนมาว่า ให้ไป แล้วก็เขียนกันวนอยู่อย่างนั้น เราบอกว่าให้ออกมาอธิบาย แล้วก็วนแบบนั้น จนเราถามว่า มีคนอยู่ข้างในด้วยใช่ไหม เขาเลือกไม่ตอบแต่ก็บอกให้ไป กลับไป ไล่เรา วนอยู่อย่างนั้น จนบอกว่าใช่ เราก็ยิ่งอยากได้คำอธิบาย แล้วเขาบอกว่าเราบ้าไปแล้ว นี้มันnext lever stalker... หัวใจเราสลายเลยคะ เราบอกว่าขอเห็นกับตาเถอะ เราไม่ได้อยากทำร้ายใคร เขาเป็นใคร เขาเอาแต่บอกว่าเขาไม่มีอะไรจะอธิบาย ให้เรากลับไป
จนเราท้อ คิดแล้วว่าจะไม่คุยกับเขาอีกต่อไปในเมื่อเขาโกหกเรา แต่แล้วเขาก็ยืมมองเราที่ห้องครัวคะ จนเราเสียสติ ตอนนี้ไม่เคาะอย่างใจเย็นแล้วคะ เคาะรั่วๆเลย จนเขาเปิด ตอนนั้นไม่รู้เอาแรงมาจากไหน พุ่งตัวเข้าไป และเปิดห้องนอน ตอนนั้นคือใส่เสื้อผ้ากันแล้วนะคะ ผญนั่งชันเข่ากลัวเราอยู่ปลายเตียง แล้วก็คุยโทรศัพท์กับเพื่อนเพราะกลัว แต่ตัวเราค่ะทรุดลงไปนอนกับพื้นเอาแต่ร้องไห้ แต่รู้ไหมคะ แทนที่เขาจะกอดเราเอาไว้ แล้วพูดขอโทษ ไม่เลยคะ เขาจับเราออกไป แล้วก็ปิดประตู ตอนนั้นเราแทบขาดใจพูดแต่กับเขาว่า มันไม่จริง
ตอนนั้นเราเอาแต่คิด แล้วที่คุยกันทั้งวัน ตอบเราตอนอยู่กับเขา มันคืออะไร มาคิดถึงเรา เรียกเราที่รัก
จนเราก็ออกไปนั่งร้องไห้ข้างนอก แต่ก็ยังตะโกนไล่หลังว่าให้กลับไป ใจผู้หญิงคนนึง มันพังทลายไปแล้วคะ
จนก็ไม่ได้ตามเรามารึจะลงมาคุยกับเราเลย เขาเลือกอยู่ปลอบใจคนที่เขากลัวเรา มันเจ็บมาก เราคนที่เขาสนิท รู้จักและคนที่เขาบอกว่ารัก กับทำกับเราแบบนี้ เรากลับบ้านทั้งอย่างนั้น ต้องนอนปลอบตัวเอง นอนก็ไม่หลับ
พอวันต่อมา เย็นๆแล้วนะคะ เขียนมาว่า ไม่เคยคิดที่จะอยากทำร้ายใจเราเลย... เราก็ตอบอีกวัน ว่าไปลงนรกซะ
จนทะเลาะกันอีก เราก็ด่าสารพัดว่าตอนเรายังมีเวลาที่จะได้คุย จะได้อธิบาย กับไม่เห็นหัวเรา ปลอบเขาอยู่กับเขา ไอผญก็ไม่กลับนะค่ะ เห็นคนสองคนทะเลาะกันขนาดนั้น แต่กลัว ไม่กล้ากลับ ให้เราคิดอย่างไรหรอ ผชก็คงจะโกหกผญแหละคะ ว่าอะไร ทำไมถึงทำให้ผญอยู่ได้ (ผญเป็นครั้งแรกที่อยู่กับผช มาบ้านผช แล้วก็มาเกิดเราบุกเข้าไป ก็คือพึ่งเสียซิงค่ะ) แต่เราโกรธมาก ถ้ายังมีความคิดสักหน่อย เป็นเราก็ไม่อยู่หรอกนะค่ะ ผชต้องโกหกอะไร
เขาก็บอกว่า เขาไม่ได้นอกใจเรานะ ตอนคบกับเราก็ไม่เคยนอกใจเราเลย แต่นี้เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เขาไม่ได้นอกใจ แต่เขาเองที่ผิด ที่ทำอะไรแบบนี้
เราอึ้งไปเลยคะ อ่อ เราไม่ได้เป็นแฟนกัน... ก็เลยเลือกทำแบบนี้ได้
ตอนนั้นมันทรมาน มันทำใจยากมากเลย ถึงเรายังไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เรากำลังพัฒนาแล้วกำลังไปได้ดี เขาบอกว่าถ้าเราถามเขาว่ากลับเป็นแฟนกันไหม เขาก็ไม่มีวันที่จะทำอะไรแบบนี้ แต่นี้ไม่มีใครถามใครเลย... พูดมาได้
เขาปล่อยให้คนที่เขาบอกว่ารักว่าแคร์ กลับบ้านอย่างกลับหมา แต่กับคนที่ไม่รู้จัก พึ่งเคยเจอ กับอยู่ข้างๆเขา
มันเจ็บไหมค่ะ
เราไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง เหมือนมันพัง แต่เราแค่เสียใจ เจ็บใจ
เขาเอาแต่มารู้สึกผิด เสียใจกับสิ่งที่ทำ ยิ่งพูดยิ่งฟังไม่ขึ้น
บอกว่าsex กับ ความรัก มันไม่ใช่เรื่องเดียวกัน แล้วการที่ยังมีเราอยู่ ยังรักกันอยู่ มันใช่รึยังไงกัน ใช่ ถ้าเลิกกันไป ไม่เคยกลับมาคุยกันเลย ยังจะไม่เจ็บเท่านี้ แต่นี้เขายังมีเราอยู่ แต่ก็เลือกทำแบบนี้ เขาบอกเราไม่ได้ทำไมถึงเลือกแบบนี้ แต่เอาแต่เสียใจจะร้องไห้ แต่ไม่เท่ากับเราที่ร้องไห้กับตอนนั้นหรอก เราทั้งกลัว ทรมานเสียใจ และแค้น แต่ก็ไม่ได้ลงมือทำร้ายใครเลย ถ้ากลับไปได้ก็คงไม่ทำ แต่พอฟังแบบนี้แล้ว อยากจะถีบผชสักป๊าบ แล้วเขาไปถามผญว่านี้มันคืออะไร เขาบอกเธอว่าอะไร
ผชนางบอกเราว่า บอกเขาว่าเราเป็นแฟนเก่า เราไม่ได้คิดที่จะทำอะไรเขาหรอก ไม่ต้องกลัวเรา บอกเราว่าปกป้องเราได้ให้มากที่สุดแล้ว แต่การที่เลือกจะอยู่กับเขา มันเหมือนจะปกป้องเขาซะมากกว่า ให้เรากลับแบบไม่มีอะไรอธิบายต้องนอนจมกับความคิดในหัว ว่านี้มันคืออะไรกัน
แต่เราคิดเลยนะ ถ้าเขาอยากจะกลับมาเป็นแฟนเรา บอกว่ารักเราจริง คงไม่เลือกไปทำอะไรแบบนี้
ถึงจะบอกว่าตัวเองผิดอยู่ดี ไม่ใช่เรา และเขาที่ทำอะไร เขาเลือกผิดเอง เขาบอกว่าเราเป็นแฟนที่ดีที่สุดของเขา เราสนุกน่ารักเฮฮา แต่นี้หรอสิ่งที่ต้องได้รับ
ถ้ากลับกัน ถ้าเราไม่เลือกบุกไป วันต่อมาเขาก็คงจะทำเหมือนเคยๆคุยกับเรามาอยู่กับเรา เขาจะมองหน้าเรายังไงจะรู้สึกยังไง
เราถามเพื่อนที่เป็นผญที่นอกใจแฟน แต่แฟนไม่รู้ นางบอกทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกผิดต่อแฟน แต่ไม่เคยอยากไปไหน คิดแค่ว่าตอนที่ทำถ้าทำให้ลืมได้ ก็จะออกมา แต่ทำไม่ได้เลย... มันใช่หรอ ถ้ารักแฟนก็ไม่ควรทำอยู่ดี
ไม่สมเหตุสมผลสักอย่าง เราไม่รู้จะหาคำตอบอะไร เขาก็ยังเขียนหาเราว่า ถ้าเขาไปต่อเขาก็คงไม่เขียนหาเราถึงตอนนี้ ไม่ได้ต้องการให้เราให้อภัย แต่อยากให้รู้ว่าเสียใจกับการกระทำที่ทำไป
ใช่แล้ว เราย้อนกลับไปเอาเวลานั้นว่าไม่เคยเกิดขึ้นไม่ได้ เราเจ็บแล้ว มันแก้ไม่ได้
วันนี้มันทำให้เราไม่อยากไปต่อกับเขาแล้ว ยังรักคิดถึง และมันเจ็บที่ยังรักแล้วต้องบอกลา เพราะเรื่องเฮงซวยพวกนี้
แต่เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว และไม่น่าเกิดขึ้นเลย