น้องเรา อยู่ ป.1 ค่ะ เป็นผู้หญิง    งี่เง่ามาก
บางที่เรา เอาสลาม น้องมาเล่น   เห็นปุ๊ปก็ร้องไห้  

บางที เราชวนกินขนม แต่น้องไม่กิน  น้องก็พูดว่า   หนูบอกกี่รอบแล้วว่าหนูไม่กิน อย่ามาบังคับหนู  

พูดเสียงเหมือนคนจะร้องไห้ค่ะ     ทั้งๆที่เราเพิ่งถามรอบแรกว่ากินไหม   แต่น้องบอก บอกกี่รอบแล้วว่า ไม่กิน    

เวลาเราใช้ไปทิ้งขยะ ก็บอกว่า  พี่อย่ามาบังคับคนอื่น  ทำไมต้องบังคับคนอื่นด้วย   
(ทำเสียงเหมือนจะร้องไห้)

แต่ที่เวลา น้องมาใช้เรา  เราแกล้งพูดกลับ เหมือนที่น้องพูดใส่เรา    ก็เดินยํ้าเท้าละ ร้องไห้

บางครั้งเล่น จั๊กจี้กัน  เราจั๊กจี้น้อง   น้องก็ร้อง  พอเราหยุดจั๊กจี้  ก็มาแหย่เรา มาจั๊กจี้เรา  จะให้เราแกล้งตัวเองอีก    พอจั๊กจี้ ละก็ร้อง ง้องแงง ตลอด



หลายครั้งมากที่เราแกล้ง เล่น ด้วย อะไรกับน้องไม่ได้   จะมีอาการ ง้องแงง งี่เง่าตลอด  แล้วเราก็โดน แม่บ่น ดุตลอด   จนเรารู้สึกไม่อยากยุ่งกับน้องแล้ว   เล่นอะไรด้วยนิดหน่อย  ก็ร้องไห้  กลายเป็นว่า เราแหย่น้องตลอด    

ทุกวันนี้นอนคิดว่า จะเอายังไงดี  เฉยชาใส่เลยดีมั้ย    ถ้าน้องมาเล่นด้วย  ก็จะไม่เล่นด้วย    ไม่เล่นไม่แกล้ง ไม่แหย่   ไม่อะไรกับน้องทั้งนั้น  พูดคุยกันอย่างเดียว

เราควรทำยังไงกับน้องตัวเองดี  ไม่เล่นด้วยดีมั้ย จะได้ไม่ต้องเป็นคนที่ผิดในสายตาครอบครัว


ปล. เราบอกก่อนว่า  ส่วนมากพี่น้องบางคู่โหด  ตีกัน เถียงกัน ไม่ได้เล่นด้วย กอด กันเหมือนพี่น้องเรา

พี่น้องเราไม่ตีกันค่ะ  ตามใจเอาใจกันตลอด   จนเหมือน น้องเรา เคยตัว  เอาแต่ใจ ไปแล้ว


แต่พี่น้องคู่อื่น ไม่ค่อยตามใจกัน ตีกัน  แต่สังเกต ไม่งี่เง่า  ไม่เอาแต่ใจแบบนี้

หรือว่าบางที  เราก็ต้องโหดกับน้องบางคะ  การที่เรา  ใจดี ตามใจ ไม่ดุน้อง  มันทำให้น้องเป็นแบบนี้