เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งในที่ทำงานเป็นพนักงานบริษัทเดียวกัน ซึ่งผมเห็นเธอมาสักพักนึงเเล้ว
เเต่ตอนนี้เธอพึ่งย้ายเข้ามาอยู่ทีมเดียวกันกับผม หน้าตาเธอค่อนข้างดีเลย น่ารัก เป็นที่หมายปองของใครหลายๆคน
เเต่ เธอก็มีเเฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่เเล้ว คนอย่างผมก็ได้เเค่มองเท่านั้นเเหละ เเต่.....อยู่มาวันนึงเธอได้ส่งข้อความมาถามผม
เรื่องปัญหาเกี่ยวกับงาน หลักจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยมา ทุกวัน คุยกันในฐานนะอะไร ผมก็ไม่เเน่ใจ เพราะการคุยมันไม่ใช่
คุยกันในเเบบเพื่อนร่วมงาน เราต่างคุยกันเรื่องของเเต่ละคน เรื่องส่วนตัวบ้าง ต่างๆ บลาๆ ซึ่งผมดูเเล้วมันไม่ใช่คุยกันเเบบเพื่อน
เธอชอบชวนผมออกไปเดินเล่นด้วยกันทุกครั้งที่มีเวลาว่าง ...ทุกคนคิดว่าไง หรือว่าผมคิดมากไป
ผมถามเธอให้เเน่ใจเเล้วว่าเธอมีเเฟนอยู่เเล้วใช่ไหม เธอก็ตอบว่าใช่ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลย เเต่..ในใจมันก็เเอบมีล้ำเส้นบ้าง
จนมาวันนึง หลังเลิกงาน เธอได้ส่งข้อความมาหาผม ซึ่งผมไม่ได้ตอบเธอ ผมกดเข้าไปอ่าน พอถึงเวลาทำงาน เธอก็ทักมาพูดประมาณว่า
ทำไมคุณอ่านข้อความฉัน เเล้วคุณไม่ตอบกลับ ผมก็เงียบไปสักพักนึง ผมก็ไม่รู้นะว่าเธอคิดกับผมยังไง เธอจะทักหาผมทำไมหลังเลิกงาน
เธอบอกว่ากลังเลิกงานก็อยากคุยด้วยเลยทักมา ผมก็เอะใจเเปกลๆละ เพื่อนร่วมงานมันไม่น่าเป็นเเบบนี้นะ ผมก็เลยตอบกลับไปว่า
ผมไม่กล้าคุยกับเธอหรอกนะ เพราะว่าเธอมีเเฟนเเล้ว เดี๋ยวเเฟนคุณรู้เข้ามันจะเรื่องใหญ่ อาจจะทะเลาะกัน ผมก็บอกเธอไปตามตรง
เพราะผมไม่ชอบการที่จะไปเป็นมือที่3ใคร ถึงเเม้ในใจลึกๆผมก็อยากจะคุยกับเธอนะ เเต่ไม่ดีกว่า เพราะถ้าเเฟนเธอมาเห็นผู้ชายคนนั้น
เข้าจะคิดยังไงกับเธอละ เธอจะบอกว่าเพื่อนที่ทำงานหรอ มันไม่ใช่เรื่องนะ เพื่อนอะไรเลิกงานเเล้วก็ยังคุยกัน คุยกันเหมือนเป็นเเฟนกัน
ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ผมก็พูดกับเธอตรงๆนะ เพราะผมเคยมีประสบการณ์โดนนอกใจคล้ายๆเเบบนี้ เมื่อก่อนผมเคยโดนเเฟนเก่านอกใจ
ไปคุยกับเพื่อนผม ทั้งๆที่เธอก็รู้ว่านั้นเป็นเพื่อนผม เป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายออกมา มันจุกมาก ผมก็เลยบอก ดินไป เเบบนี้ ดินคือตนที่มผม
กำลังพูดถึงในตอนนี้ คือเพื่อนร่วมงานผมนี่เอง ผมบอกกับดินว่า ผมไม่อยากให้เเฟนคุณ ได้เจอกับความรู้สึกที่ผมเคยเจอมา จากนั้นเธอก็เงียบไปสักพัก
เเล้วดินก็ตอบกลับมาว่า เราจะหยุดคุยกันไหม ผมก็เลยตอบกลับไปว่า เอาที่คุณตัดสินใจนะ เพราะผมก็ไม่อยากดูเหมือนไปเป็นมือที่3ของใคร 
จากนั้นเราก็เลิกคุยกัน เหมือนคนไม่รู้จักกันอีกเลย อยากจะถามเพื่อนๆว่า 
ผมตัดสินใจถูกเเล้วใช่ไหมที่เดินออกมา เเต่ในใจลึกๆมันก็ยังจี๊ดๆ 
ความรู้สึกยากเกินจะอธิบาย