เรากับแฟนคบกันมา 4 ปีกำลังจะเข้าปีที่ 5 ค่ะ ณ ปัจจุบันอยู่คนละจังหวัดกันค่ะ เนื่องจากเหตุผลเรื่องงานค่ะ ทำให้ปีนี้เราแยกกันอยู่ แฟนเราทำงานเป็นกะ ส่วนเราทำงานประจำ โดยปกติเราจะเป็นคนแพลนค่ะ ว่าวันไหนที่เราหยุดตรงกันบ้างเราจะได้ไปหาเค้า 1ปีที่ผ่านมาได้เจอกัน 2 ครั้งค่ะ เราไปหาเค้า ครั้ง1 ช่วงสงกรานต์ค่ะ ครั้งที่ 2 เราไปฮ่องกงค่ะฉลองวันเกิดเค้าล่วงหน้าด้วยค่ะ ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกเหนื่อยค่ะ ไม่รู้เค้าอยากเจอเราบ้างรึป่าว ทุกครั้งที่ถามว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ เค้าจะตอบแค่ว่า “ไม่รู้” แต่เราก็พยายามหาวันหยุดที่ตรงกัน อยากให้เค้ามาหาเราบ้างค่ะ มาเจอพ่อแม่ครอบครัวของเราก็ยังดีค่ะ เราเลยไปหาว่าวันหยุด 21-23 นี้ เราหยุดตรงกันเธอน่าจะมานะ(ใกล้ๆวันเกิดเราด้วยค่ะ เราอยากให้เค้ามาฉลองย้อนหลังด้วยกันก็ยังดีค่ะ) เค้าก็บอก “มาเที่ยวแค่แปปๆ ไม่อยากมา” “ไม่มีเทศกาลหรือจุดหมายอื่นให้เที่ยว” “ตั๋วเครื่องบินก็แพง” “นั่งรถทัวร์ก็นอนไม่สะดวก” “จะแลกกับคนอื่นวันหยุดยาวก็ยาก” เราก็เข้าใจทุกจุดที่เค้าพูดมานะคะ แต่ปรากฏว่าเพื่อนเค้าก็มาชวนเค้าไปเที่ยวเหมือนกันค่ะ เค้าก็บังเอิญแลกกะได้พอดี ทำให้ตอนนี้เค้าหยุด 21-26 เลยค่ะ เค้าก็เลือกที่จะกลับบ้านเค้าและไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ

ปัญหาที่อยากจะถามค่ะ
1. เรารู้สึกน้อยใจนะคะ แต่ก็ไม่ได้พูดเรียกร้องอะไรไป ไม่อยากทำตัวงี่เง่าค่ะ เราไม่รู้ตัวเองจริงๆค่ะว่าเรางี่เง่าไหม เราควรจะพูดออกไปดีไหม ไม่อยากบังคับเค้าค่ะ

2. ถ้าถามว่า ทำไมเราไม่ไปหาเค้า รอบนี้เรามีเหตุผลที่ไปหาเค้าไม่ได้จริงๆค่ะ กลายเป็นเรารู้สึกผิดด้วย ว่าเราบังคับเค้าไปรึป่าว เค้าต้องมาตามใจเรา เราทำตัวเป็นจุดศูนย์กลาง เห็นแก่ตัวไปรึป่าวคะ

3. เราเข้าใจงานเค้านะคะ แต่เราก็รู้สึกเหนื่อยจังเลยค่ะ เหมือนจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่มันสะสมค่ะ ทุกวันนี้เราไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์เรามันคืออะไร มีแว๊ปที่อยากจะใช้ชีวิตของเราแบบนี้ไปเรื่อยๆ ค่ะ ชีวิตที่มีหรือไม่มีเค้าก็ได้ เรารู้สึกสับสนค่ะ ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะอยากฟังความคิดเห็นหลายๆมุมค่ะ เผื่อเป็นมุมใหม่ๆที่เราไม่เคยคิดมาก่อนหรือเป็นมุมที่เราคิดไม่ถึงค่ะ ขอบคุณค่ะ