ตอนนี้ผมฝึกงานอยู่ที่อู่แห่งหนึ่งแล้วมีพี่ชายคน1ที่ผมอยู่ด้วยแล้วเป็นตัวของตัวเองที่สุดเพราะเขาเป็นกันเองมากไม่ถือตัวเลย วันแรกที่ผมเข้ามาใึกผมเจอเขาก็รู้เลยว่าเคมีเราเข้ากันมาก จนอยู่มาเรื่อยๆ เราก็สนิทกันมาก เวลาทำงานซ่อมรถลูกพี่จะชอบให้เราทำด้วยกันจนมาวัน1ผมพึ่งมารู้ว่าเขาก็จบมาจาก วิทยาลัยที่ผมกำลังเรียนอยู่แล้วร้ายกว่านั้นก็รู้ว่าพี่เขาจับได้ใบแดงพลัดที่2ไปเดือน พฤศจิกายน เป็น1ปี และตอนนี้เขาก็ออกจากที่ทำงานแล้ว พี่เขาก็เหมือนตัวสร้างความสุขความสนุกของอู่เลยต่อจากนี้เขาก็คงไม่อยู่ผมก็คงจะไม่มีบัดดี้แล้ว ก็คงทำงานคนเดียวเพราะเวลามีอะไรที่ผม ทำไม่ได้หรือไม่เข้าใจผมก็จะถามพี่คนนี้แหละ ค่อยช่วยค่อยบอกว่าอะไรถอดยังไง ถอดตรงนี้ หรืออะไรที่ผมขันไม่ออกก็มีพี่เขานี้แหละขันให้เพราะเขาตัวใหญ่ ต่อไปนี้ก็คงไม่มีอีกแล้วคนที่จะมาเป็นเพลงเพื่อชีวิตทุกเช้า คงจะเหงาและไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แต่ต่างคนต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง