เราอยากระบาย ความรู้สึกสิ่งที่เรากลัวที่สุดคือ เรากลัวมันคือเรื่องจริง เราเคยมีอาการนี้กับแฟนเก่า เฉยชา ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยอยากตอบ ไม่ค่อยสนใจ เหตุการณ์มันเพิ่งเกิดขึ้นได้2วัน
แฟนเราเป็นคนที่ดีมาก สุภาพ อุบอุ่นเสียสละเพื่อเราได้ทุกอย่าง ชอบเอาอกเอาใจ ตามใจ ไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่ไม่เจ้าชู้ 
เราคบกับแฟนมาประมาณ6ปี รักกันดีมาตลอด มีทะเลาะกันบ้างตามประสา คนรักกันทั่วไป
เราจดทะเบียนสมรสกัน(เพื่อเราแค่ต้องการถ้าเราเป็นอะไรไปทุกอย่างที่เป็นของเราต้องเป็นของเค้า)ประกันทุกอย่างเขียนชื่อเค้าเพียบผู้เดียว ส่วนตัวเค้าเอง ประกันทุกอย่างก็เขียนชื่อเรา บ้าน รถ คอนโด ใส่ชื่อเราคนเดียว
ตอนนี้สิ่งที่เราหนักใจที่สุด คือ เค้ายังไม่รู้ตัว และเรายังไม่บอกเค้า จริงๆ ถ้าจะให้บอก สาเหตุ จริงๆ เราว่าไม่เหมาะสมที่จะเล่า เราพิมพ์ยากด้วยเรื่องมันยาว แต่มันก็มีบางสิ่งบางอย่าง ที่ทำให้เรารู้สึก เวลาที่ใช้ชีวิตอยู่กับเขา เราไม่มีความรู้สึกมั่นคงทางจิตใจในบางเรื่อง เราพูดได้เพียงแค่นี้ เรากับแฟนอายุต่างกัน15ปี ค่ะ 
แต่การตัดสินใจของเรา ในตอนนี้เราก็ทำได้แค่ใช้ชีวิตอยู่ตามปกติ 
เราไม่เคยชอบหรือรักใคร และแม้ตอนนี้เราไม่ได้มีใคร 
บอกความจริงได้เพียงแค่ มีพฤติกรรมบางอย่างของเค้าที่ทำให้เรารู้สึกเสียใจ เสียความรู้สึก แบบวนวูปไม่แก้ และเราต้องเจอเหตุการณ์นี้คงตลอดชีวติที่คบกันแต่ไม่สามารถเล่าได้ถ้าเล่าคงยาว
แต่ความดีของเค้ามันมากกว่าความเสียใจ ที่เค้าทำให้เราเจอและไม่เหมาะที่จะพูด
ส่วนตัวเราเองก็ไม่ได้เป็นคนที่ดี มาจากไหน เป็นเพียงคนธรรมดาคนนึง ที่รักแฟน ดูแล กันปกติ ในเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ช่วยๆกัน เรื่องฐานะครอบครัวเราอยู่กทม.ฐานะปานกลางไม่มีปัญหาเรื่องเงินมากนัก
หรือมันผิดที่เราที่เบื่อเค้า และไม่มีความอดทน