รีวิวซีรียญี่ปุ่นเรื่องCat(2020)
น้องเหมียวสื่อรัก
ซีรีย์เรื่องนี้มีความยาวทั้งหมด 6 ตอนตอนละประมาณ 24 นาที เป็นซีรีย์สั้นๆที่ว้าวมากเลย ทั้งบรรยากาศของเรื่องเกิดในเมืองชายทะเลชนบทของญี่ปุ่น เมืองเล็กๆที่ประชากรไม่มากชาวบ้านน่ารักมีน้ำจิตน้ำใจเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน มีศาลเจ้าแห่งหนึ่งซึ่งเป็นศูนย์รวมน้ำใจของชาวเมือง เนื้อเรื่องเบาสบายกุ๊กกิ๊ก และจะค่อยค่อยเข้มข้นขึ้นจนถึงความซาบซึ้งใจตราตรึงใจในบทสรุปตอนสุดท้ายของเรื่อง
มิเนโกะหญิงสาวผู้กำพร้าทั้งพ่อและแม่อยู่บ้านหลังเล็กๆของตัวเองเพียงลำพังและเธอเป็นมะเร็งในสมองขั้นสุดท้ายและอยู่มาได้เกินกว่าวันที่หมอคาดการณ์ไว้แล้วเท่ากับว่าเวลานับจากนี้เธอสามารถเสียชีวิตได้ทุกเมื่อตลอดเวลา เธอจึงรู้สึกปลดปล่อยกับชีวิตรู้สึกเหมือนทุกวันที่เธอได้ลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้งเป็นวันที่พิเศษและได้แถมเวลาเพิ่มมาเธอจึงใช้มันให้มีความสุขที่สุดทำในสิ่งที่เธออยากจะทำ
โคจิเด็กหนุ่มวัยเดียวกันเพิ่งเรียนจบไม่มีความฝันไม่มีความปรารถนาใดในชีวิตที่บ้านไล่ออกจากบ้านเพื่อให้เขาหัดพึ่งพาตัวเอง แต่เขาก็ใช้ชีวิตไปวันๆตามแต่ใจตัวเองทำงานเล็กๆน้อยๆเพื่อแลกกับรางวัลเช่นตาหมาแมวที่หายที่เจ้าของประกาศให้รางวัล
เจ้าแมวขาวดำตัวอ้วนแมวประจำของเมืองตัวหนึ่ง
จู่ๆก็เหมือนเทวดาเล่นตลกให้ทั้งสองคนและ 1 ตัวได้มาพบกันในที่เดียวกันและทำให้มิเนโกะและโคจิตกลงที่จะอยู่บ้านเดียวกันโดยแลกกับเงื่อนไขบางอย่างซึ่งทำได้ไม่ยาก โกจิรู้สึกยินดีอย่างมากเพราะเขาไม่มีที่อยู่อยู่แล้ว
เงื่อนไขที่มิเนโกะต้องการเพียง2ข้อก็คือ ให้โคจิเดินไปส่งเธอและรับเธอทุกวันที่ป้ายรถเมล์ประจำเมืองเมื่อเธอไปทำงานตอนเช้าและกลับมาในตอนเย็น และถ้าเธอเสียชีวิตให้เขาช่วยจัดการงานศพให้เธอด้วย
ละครรักบทดีมากซาบซึ้งประทับใจ มีจุดหักมุม มีปาฏิหาริย์เล็กๆ ขนาดเป็นผู้ชายดูยังแอบมีน้ำตาที่หางตานิดๆ เขียนดีน่าเชื่อถือดูไปไม่รู้สึกว่าถูกยัดเยียด ภาพรวมคือประทับใจ ให้คะแนน 10 เต็ม 10 อยากแนะนำให้ใครที่สามารถหาชมช่องทางธรรมชาติได้และชอบละครรักโรแมนติก เศร้า แนะนำเรื่องนี้เลย
รู้สึกว่าบทของเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากเพลงในชื่อเดียวกันกับหนัง ของวง pop rock ญี่ปุ่นวง DISH อยากให้ละครไทยมีละครที่บทดีๆแบบนี้บ้าง
(CR) รีวิวซีรีย์ญี่ปุ่นเรื่อง Cat(2020) น้องเหมียวสื่อรัก
น้องเหมียวสื่อรัก
ซีรีย์เรื่องนี้มีความยาวทั้งหมด 6 ตอนตอนละประมาณ 24 นาที เป็นซีรีย์สั้นๆที่ว้าวมากเลย ทั้งบรรยากาศของเรื่องเกิดในเมืองชายทะเลชนบทของญี่ปุ่น เมืองเล็กๆที่ประชากรไม่มากชาวบ้านน่ารักมีน้ำจิตน้ำใจเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน มีศาลเจ้าแห่งหนึ่งซึ่งเป็นศูนย์รวมน้ำใจของชาวเมือง เนื้อเรื่องเบาสบายกุ๊กกิ๊ก และจะค่อยค่อยเข้มข้นขึ้นจนถึงความซาบซึ้งใจตราตรึงใจในบทสรุปตอนสุดท้ายของเรื่อง
มิเนโกะหญิงสาวผู้กำพร้าทั้งพ่อและแม่อยู่บ้านหลังเล็กๆของตัวเองเพียงลำพังและเธอเป็นมะเร็งในสมองขั้นสุดท้ายและอยู่มาได้เกินกว่าวันที่หมอคาดการณ์ไว้แล้วเท่ากับว่าเวลานับจากนี้เธอสามารถเสียชีวิตได้ทุกเมื่อตลอดเวลา เธอจึงรู้สึกปลดปล่อยกับชีวิตรู้สึกเหมือนทุกวันที่เธอได้ลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้งเป็นวันที่พิเศษและได้แถมเวลาเพิ่มมาเธอจึงใช้มันให้มีความสุขที่สุดทำในสิ่งที่เธออยากจะทำ
โคจิเด็กหนุ่มวัยเดียวกันเพิ่งเรียนจบไม่มีความฝันไม่มีความปรารถนาใดในชีวิตที่บ้านไล่ออกจากบ้านเพื่อให้เขาหัดพึ่งพาตัวเอง แต่เขาก็ใช้ชีวิตไปวันๆตามแต่ใจตัวเองทำงานเล็กๆน้อยๆเพื่อแลกกับรางวัลเช่นตาหมาแมวที่หายที่เจ้าของประกาศให้รางวัล
เจ้าแมวขาวดำตัวอ้วนแมวประจำของเมืองตัวหนึ่ง
จู่ๆก็เหมือนเทวดาเล่นตลกให้ทั้งสองคนและ 1 ตัวได้มาพบกันในที่เดียวกันและทำให้มิเนโกะและโคจิตกลงที่จะอยู่บ้านเดียวกันโดยแลกกับเงื่อนไขบางอย่างซึ่งทำได้ไม่ยาก โกจิรู้สึกยินดีอย่างมากเพราะเขาไม่มีที่อยู่อยู่แล้ว
เงื่อนไขที่มิเนโกะต้องการเพียง2ข้อก็คือ ให้โคจิเดินไปส่งเธอและรับเธอทุกวันที่ป้ายรถเมล์ประจำเมืองเมื่อเธอไปทำงานตอนเช้าและกลับมาในตอนเย็น และถ้าเธอเสียชีวิตให้เขาช่วยจัดการงานศพให้เธอด้วย
ละครรักบทดีมากซาบซึ้งประทับใจ มีจุดหักมุม มีปาฏิหาริย์เล็กๆ ขนาดเป็นผู้ชายดูยังแอบมีน้ำตาที่หางตานิดๆ เขียนดีน่าเชื่อถือดูไปไม่รู้สึกว่าถูกยัดเยียด ภาพรวมคือประทับใจ ให้คะแนน 10 เต็ม 10 อยากแนะนำให้ใครที่สามารถหาชมช่องทางธรรมชาติได้และชอบละครรักโรแมนติก เศร้า แนะนำเรื่องนี้เลย
รู้สึกว่าบทของเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากเพลงในชื่อเดียวกันกับหนัง ของวง pop rock ญี่ปุ่นวง DISH อยากให้ละครไทยมีละครที่บทดีๆแบบนี้บ้าง