คือ เราไม่อยากเรียนบัญชีแล้ว ไม่ชอบ ไม่อยากรู้ ไม่สนใจ ไม่ชอบสักวิชา ที่เข้ามาเรียนก็เพราะคะแนนไม่ถึงหมอ ก็เลยมาเลือกอันนี้ เพราะรู้สึกว่าอนาคตไม่แย่ อาจจะพอเรียนได้ แต่พอเข้ามาจริงๆแล้ว ฝืนมากกว่าที่คิดเยอะเลย
เหมือนเป็นช่วงที่สับสนกับชีวิตมากๆ การที่เราจะซิ่ว ก็อาจติดหรือไม่ติดก้ได้ แล้วถ้าไม่ติดต้องต้องเรียนอันนี้ต่อ อย่างงี้เราก็ไม่ควรที่จะดรอป แต่ต้องเรียนไป ซิ่วไปด้วย ? เราไม่รู้ว่าจะเอายังไง
อีกเรื่อง คือ ที่เรียนอยู่ทุกวันนี้ จะชอบมีการนัดเพิ่ม ซึ่งมันไม่มีความสุข ไม่อยากทำ ในขณะที่เพื่อนๆบางส่วน ก้ดูแฮปปี้กับการเรียนการทำงานดี แบบทุ่มเทกับมัน ให้เวลากับมันเยอะๆได้ ยิ่งทำให้เราเห็นตัวเองชัดว่านี่มันไม่ใช่ที่ของเราอ่ะ
แต่ก็ คิดอีกมุมนึงว่า ถ้าสมมติได้ไปเรียนแพทย์จริงๆ แล้วจะรู้สึกแบบนี้มั้ย คือมันสับสน
หรืออ อาจจะแฮปปี้ก้ได้ ถ้าได้ทำสิ่งที่อยากทำจริงๆ
เรียนบัญชีจุฬา แต่อยากซิ่วไปเข้าแพทย์
เหมือนเป็นช่วงที่สับสนกับชีวิตมากๆ การที่เราจะซิ่ว ก็อาจติดหรือไม่ติดก้ได้ แล้วถ้าไม่ติดต้องต้องเรียนอันนี้ต่อ อย่างงี้เราก็ไม่ควรที่จะดรอป แต่ต้องเรียนไป ซิ่วไปด้วย ? เราไม่รู้ว่าจะเอายังไง
อีกเรื่อง คือ ที่เรียนอยู่ทุกวันนี้ จะชอบมีการนัดเพิ่ม ซึ่งมันไม่มีความสุข ไม่อยากทำ ในขณะที่เพื่อนๆบางส่วน ก้ดูแฮปปี้กับการเรียนการทำงานดี แบบทุ่มเทกับมัน ให้เวลากับมันเยอะๆได้ ยิ่งทำให้เราเห็นตัวเองชัดว่านี่มันไม่ใช่ที่ของเราอ่ะ
แต่ก็ คิดอีกมุมนึงว่า ถ้าสมมติได้ไปเรียนแพทย์จริงๆ แล้วจะรู้สึกแบบนี้มั้ย คือมันสับสน
หรืออ อาจจะแฮปปี้ก้ได้ ถ้าได้ทำสิ่งที่อยากทำจริงๆ