เริ่มเรื่องนะคะขอเล่าคร่าวๆค่ะเรามีเพื่อนคนนึงคบกันตั้งแต่เรียนระยะเวลา 10+ ปี เลยค่ะ พอเรียนจบเราแยกย้ายกันเพื่อนเราไปทำงานที่กรุงเทพเรามีลูกเลี้ยงลูกเองไม่ได้ทำงานแต่ก่อนหน้าที่จะท้องเราก็ทำงานนะคะเราคบกับแฟนมาตั้งแตาเรียนมีลูก1คนกับเพื่อนคนนี้เราก็ติดต่อมาตลอดเลยมาช่วงนี้ทีาเราออกงานมาเลี้ยงลูกเราจะมีเวลาคุยกับเค้าบ่อยกว่าแตาก่อนมากๆเพื่อนทำงานเป็นแม่บ้าน เค้าจะมีเวลาว่างตลอดแล้วจะโทรมาคุยเล่นกับเราความที่เราอยู่กับลูก2คนเลยดีที่มีเพื่อนโทรมาเล่นด้วยทุกวันไม่เหงาดี แต่ก็ทำให้เพื่อนคนนี้รู้ชีวิตประจำวันรู้ทุกอย่างรู้เพราะถามนะคะ อย่างเรื่องรายได้ของแฟนเราเพื่อนเราก็ถามเลยถามทุกวันว่าวันนี้ได้เท่าไหร่สิ้นเดือนมาก็รีบถามเงินเดือนเท่าไหร่จะอยากรู้ตลอดแรกๆเราก็ไม่ได้คิดอะไร พอหลังๆมาช่วงนี้เริ่มด่าเราบ่นเราที่เวลาเราพาลูกไปเที่ยวคลายเครียดไปเดินห้างไปคาเฟ่เพราะเราคิดว่านานๆพาลูกออกบ้านสงสารลูก ไม่ได้ออกทุกวันนะคะ เพื่อนเราจะพูดว่าระวังผัวทิ้งนะใช้เงินเยอะ ระวังผัวมีเมียน้อยนะ ต่างๆนาๆ จนมาเมื่อวานเป็นอะไรที่เราอึ้งและคิดไม่ถึงเราสั่งพัสดุมาแล้วเพื่อนคอลมาตอนเรารับของพอดีนางเลยพูดว่าสั่งอีกละเงินเก็บไว้ออกรถเดี๋ยวก็ไม่พอเดึก็ทะเลาะกับแฟนนะ ตอนนั้นเรายังตอบดีนะคะแล้วอธิบายให้เพื่อนฟังว่าเงินที่ใช้กับเงินเก็บและเงินออกรถเราเก็บไว้คนละส่วนนะเราไม่ได้ฟุ่มเฟือยเราก็พิมพ์ไปอธิบาย เพื่อนตอบว่าเค้าบอกว่าเค้าอิจฉาชีวิตเรามากที่มีผัวเลี้ยงอยากได้ไรก็ได้ เราตกใจนะด่าแล้วมาบอกว่าอิจฉา เค้าก็พิมพ์ๆมามันแปลกไหมคะเรื่องไม่ได้มีแค่นี้นะคะมันเกิดขึ้นทุกวันและบ่อยมาก เราควรทำยังไงดี