ช่วงนี้ปิดเทอมก็เรียนพิเศษเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นการเรียนแบบออนไลน์ เราก็นั่งเรียนไปจนจบ 1 บทแล้วอยู่ ๆ ก็คิดว่า ' ต้องเรียนบทต่อไป ' คิดแค่นี้เลยซึ่งมันไม่แปลก แต่แปลกตรงความคิดซ้อนของเราขึ้นมาว่า เราเรียนแบบนี้ไปเพื่ออะไร คำตอบคืออนาคตแล้วก็คิดต่ออีกว่าแต่ปัจจุบันเราไม่มีความสุขอะไรมากมายไม่มีแรงบัลดาลใจอะไรเลยที่จะทำให้เราก้าวไปถึงคำว่าอนาคต เพราะทุกครั้งที่เกรดออกถ้าต่ำกว่า 3.8 เราก็ได้เรียนพิเศษอยู่ดี แต่ใช่ว่าเกิน 3.8แล้วจะไม่ได้เรียนนะ ถึงได้เกรด 4 บ้านเราก็จะให้เรียน แรก ๆ เราก็คิดว่าเออคงคิดไปเอง โมเมตัดพ้อไปเองจนอีกไม่กี่วันเกรดออกเราก็แพนิค กลัวว่ามันจะต่ำกว่าเทอมที่แล้วเราเบื่อที่จะเรียนพิเศษแต่เราก็อยากเรียนงงไหม55555 เราอยากเป็นท็อปห้องแต่เหนื่อยกับคำว่า ' ทำไมทำได้แค่นี้ 'จนไม่มีกะจิตกะใจไปนั่งเรียนนึกออกไหม เลยไปนั่งหาแรงบัลดาลใจเพื่อทำให้เราฮึดอีกครั้งแต่เราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เราควรทำยังไงดีและทุกคนมีแรงบัลดาลใจในการเรียนอย่างไรบ้างคะ
ปล.เรื่องที่เล่าไปคือหลาย storyมากกกกกก