คือเรารู้สึกท้อค่ะท้อกับการใช้ชีวิตประจำวันมากเลย ทุกวันนี้เราโดนคุณแม่บ่นตั้งแต่เช้ายันค่ำทุกวันเลยเรารู้สึกว่าทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจเขา เราอายุ15แล้วเรียนชั้นม.4ค่ะอยากมีห้องนอนส่วนตัวแต่แม่เราไม่อนุญาตเราก็รอจนกว่าเราจะจบมหาลัย เราขอไปเรียนมหาลัยไกลบ้านหน่อยแม่ก็ไม่ยอมค่ะแต่เราอยากไปมากๆเป็นมหาลัยในฝันเลย เราเคยลองคุยกับแม่ดีๆสุดท้ายก็ทะเลาะกันค่ะ เรารู้สึกเป็นภาระให้แม่มากๆบางทีก็น้อยใจแม่เพราะทุครั้งเวลาคุยกับเราไม่ค่อยพูดดีด้วยไม่ใช่ว่าใช้คำหยาบนะคะแต่รู้สึกว่าคำพูดมันรุนแรง เวลากลางวันเราเองก็อยากมีเวลาส่วนตัวอยากทำอะไรที่อยากทำค่ะแต่คุณแม่เหมือนอยากให้เรายุ่งอยู่ตลอดเวลาเลยเราท้อมากๆเลย อยากรู้ว่าปัญหาคืออะไรควรแก้ปัญหาตรงไหนเริ่มจากตรงไหนก่อน