ขอเริ่มจากเราย้ายมาอยู่ตปทกับบ้านสามี บ้านที่อยู่สามีซื้อเอง ชื่อเขา พ่อแม่เขาอยู่ด้วย ช่วง 6 เดือนแรกเราปรับตัวค่อนข้างมาก แอบร้องไห้ทุกวันเพราะปัญหาหลายๆอย่าง อยู่ไทยเราทำงานเงินเดือนหลักแสน ไม่ใช่แม่บ้าน  อยู่คนเดียวมาตลอด ทำอะไรเอง  เป็นคนบ้างาน มาที่นี่เราต้องเป็นแม่บ้าน ตรงกันข้ามหมดเลย แม่สามีเป็นคนจีน เขาจะเชื่อว่าสิ่งที่เขาคิดถูกตลอด เป็นคนมีเงินมาก่อน เวลาพูดอะไรก็จะพูดก่อนเลยว่าอันนี้แพงมากนะ มาจากอิตาลี ต้องซื้อของแพงนะ มันจะดีกว่าของถูก เรามาจากครอบครัวจน เราไม่สนใจของแพงที่เขามี เขาเป็นคนใจดีแต่เราไม่ชอบคำพูดหรือจุกจิกในชีวิตคู่เรามาก เราเข้าใจนะว่าเขารักลูกชายมาก แต่เราแต่งงานแล้ว เรามีแพลนจะซื้อบ้านใหม่ รอผ่าตัดก่อน แล้วจะออกไปทำงาน แต่แม่เขาจะมาพูดแบบสร้างบ้านชั้นบนสิ อยู่ใกล้กัน เราอยากมีพื้นที่ส่วนตัว เราบอกสามี เราเคยบอกเขาแล้วว่าเราทำเองได้ ไม่ต้องมาบอกย้ำๆเหมือนเราไม่รู้ความ เขามักจะบอกว่าความสะอาดของเขามันสูงกว่าเรา มันทำให้เราไม่อยากช่วยเขาทำอะไรเลย การทำอาหารก็บอกว่าเค็ม อย่าให้ลูกเขากิน พอทุกคนลองก็บอกว่าไม่เค็ม หลายอย่างทำให้เราเฟลมาก จริงๆมันเยอะมากแม้แต่งานแต่ง จะเอาที่แบบอลังการ เราไม่อยากจัดงานด้วยซ๋ำ จนเราบอกเขาว่างานเรา เราขอจัดการเอง เอาง่ายๆความหวังดีของเขามันทำให้เราอึดอัด ตอนนี้เราคิดอยู่ว่าจะหย่าแล้วกลับไทย หรือซื้อบ้านแล้วย้ายออก กลัวเขามายุ่งวุ่นวายอีก 

เราไม่ได้หวังเงินหรือสัญชาติ เงินที่ได้มาจากพ่อเขา(แท้)ตอนงานแต่ง รวมซองน่าจะ3ล้าน เราไม่เอา ขอแค่เอกสารการหย่า ตอนนี้เราถือวีซ่าแต่งงานที่เขาสามารถยกเลิกได้ตลอด  เราเลยจะไม่รอสัญชาติ ให้เขายกเลิกวีซ่าเลย เรารู้สึกอยากออกไปจากจุดนี้