เราเป็นคนที่ไม่ชอบออกจากบ้านเลยยย จะไม่ออกเลยถ้าไม่จําเป็น ยิ่งปิดเทอมเราไม่ออกเลย เราไม่ได้ติดเกมหรือติดหนังหรืออะไรเลย แค่ไม่ชอบออกจากบ้าน เวลาเราออกจากบ้านไปซื้อของ เราจะรู้สึกกลัวสายตาคนรอบข้าง เรารู้นะว่าเขาไม่สนใจไม่คิดไรกับเราหรอก แต่เหมือนตัวเราก็จะคิดไปเองอ่ะ ว่าเขารังเกียจเรา เขาดูถูกเรา เหยียดเรา หรือกลัวเรา จนเวลาออกไปข้างนอก เราต้องก้มหน้าตลอด เพื่อไม่ให้สบตาใคร พอเราไม่สบตาใครเลยมันทําให้เราดีขึ้นนะ แต่สุดท้ายมันจะก้มหน้าตลอดก็ไม่ได้เราก็ต้องเงยแล้วพอเราเห็นคน เราก็จะมีความคิดแบบนั้น ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย อยากไปนู่นนี่แบบไม่ต้องสนใจใคร เราพยายามแล้ว สุดท้ายเราก็จะ คิดแบบนั้น แก้ยังไงดีคะ มีใครมีวิธีมั้ย