ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ เราเรียนพยาบาลวิทลัยแห่งนึงมา เข้าปีที่3แล้ว พอได้เริ่มขึ้นฝึกที่รพ. ได้เริ่มขึ้นวอร์ดเรื่อยๆ เริ่มรู้การทำงาน <<ระหว่างปิดเทอมเราไปทำงานพาทไทม์ร้านขนมปังร้านชา>> ยิ่งเริ่มทำงานยิ่งรู้สึกว่าไม่ใช่ อยากไปทำงานขายน้ำ ขายขนม ขายอะไรไปเรื่อยมากกว่าอะไรแบบนี้ ร้องไห้ทุกวันที่ขึ้นฝึกงาน เป็นโรคซึมเศร้า+วิตกกังวลตั้งแต่ขึ้นฝึกครั้งแรกตอนปี2 อาการร้องไห้ตลอดที่ฝึกงานก็มีทุกครั้งที่ขึ้นฝึก กดดันตัวเอง +กับเจอสังคมที่โคตร toxic เราเป็นเด็ดต่างจ. มาเรียนในกรุงเทพ โทรไปร้องไห้ักับแม่กับน้าทุกวัน ว่าอยากลาออก ไม่เอาแล้ว ไม่ชอบแบบนี้ เกลียดแบบนี้ ไม่ไหว อ้วกบ่อยมากเพราะความเครียด กินไม่ได้นอนไม่หลับ เผลอเอาไปละเมอตอนนอนอีกหลอนไปหมด เพราะความเครียดตัวเอง ตัวโรคซึมเศร้าก็มีพบแพทย์นะคะ รับยามากิน แต่อาการดีขึ้นเมื่อไม่ได้ขึ้นฝึก พอขึ้นฝึกหรือมีสอบเท่านั้น อาการจะกลับมาทันที เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ทางเอามากๆเลยค่ะ แต่แม่ ญาติๆ บอกว่าเรียนจนจะจบแล้ว ทนอีกสิ คนอื่นเขายังจบกันได้ (ถ้าลาออกต้องจ่ายค่าจะลาออกเกือบแสนบาทค่ะ) ทางบ้านคงไม่มีเงินให้ออกก็เบ้าใจ +กู้เรียนมาด้วย หนี้ท่วมหัวเลย แต่ว่าใจมันไม่อยากแล้วอะ ใจมันไม่เอาแล้ว เราไม่อยากเป็นบ้าจนฆ่าตัวตายเพราะเรื่องเรียนแบบในข่าว แต่เราไม่มีทางออกเรื่องนี้เลย ช่วยแนะนำทีค่ะ😔😔

ขอโทษนะคะอาจจะยาวหน่อย อาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่อง🙏🏻