สวัสดีค่ะ เราเป็นลูกสาวขาวนาคนหนึ่ง ฐานะก็ไม่ได้ดีอะไรมาก
เรื่องมันมีอยู่ว่า ครอบครัวเราเลี้ยงวัว หมู เป็ด ไก่ ห่าน เอาง่ายๆคือเลี้ยงสัตว์นั่นแหละค่ะ พ่อเราสร้างเป็นฟาร์มอยู่ที่ไร่
ซึ่ง3ปีมานี้น้ำท่วม ปีแรกพ่อเราไม่รู้ว่าน้ำจะท่วม ของอะไรต่างๆที่อยู่ฟาร์มโดยพัดไปหมดเลย
รวมถึงต้นเสา ซึ่งเป็นเสาที่พ่อเราซื้อมา แล้วทีนี้ข้างไร่เรามีปู่ย่าสองคน (เราเรียกพวกเค้าว่าปู่กับย่า)
พวกแกเห็นต้นเสาของพ่อเราลอยไป เลยจัดการผูกเชือกไว้กับต้นไม้
พ่อเราเห็นก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าพวกแกใจดี ช่วยผูกเชือกเสาเอาไว้ให้ แต่ว่ามันไม่ใช่ทุกคน
พอน้ำลดพ่อเราจะไปเอาต้นเสาคืน พวกแกก็ไม่ยอม บอกว่า "ไม่รู้เสาของใครแหละ ลอยมากับน้ำ ก็เลยเอามาเป็นของตัวเอง" แกพูดทั้งที่เป็นของเสาของพ่อเรา พ่อเราจำได้ดี มีรอยอะไรหมายไว้ก็จำได้หมด
พ่อก็เลยปล่อยไป
ต่อมาปีที่2 พ่อเราเริ่มเห็นเค้าลางเลยรีบเก็บของเอาไว้ แต่ก็ไม่วายน้ำพัดไป คราวนี้เป็นถังเผาถ่านที่พ่อซื้อมา สองผัวเมียคู่นั้นก็ตามเคย ถังพ่อเรา ทั้งเราทั้งพ่อก็จำได้ แต่พวกแกก็ยังเอาไปตามเคย
พ่อก็เลยปล่อยไป
ต่อมาน้ำท่วมปีนี้ ปีที่3 เป็นกะละมังที่เราเอาไว้ใส่น้ำให้เป็ดเล่น พวกแกก็เอาไป แต่ว่าเรายังไม่ไปทวง
ต่อมาเราขอระบายบ้าง พวกแกอายุมากแล้ว 60-70ปีแล้วนะ ทำไมยังทำเรื่องน่าไม่อายแบบนี้ หน้านี่หนายิ่งกว่าอะไรเลยเนอะ ถึงเราจะเป็นเด็ก แต่เราก็เข้าใจทุกอย่าง เราไม่ชอบเลยพวกผู้ใหญ่ที่เห็นแก่ตัว ไม่รู้ว่าพ่อปล่อยวางได้ยังไง แต่เราปล่อยวางไม่ได้จริง ๆ ของเราเราก็อยากได้คืนมา เงินเราซื้อไป ถึงมันจะไหลไปตามน้ำ ถ้าเราไปขอคืน เราไปแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของ คุณก็ควรคืนให้มั้ย เดินผ่านเรายังไม่อยากยกมือไว้ด้วยซ้ำ
เราควรทำยังไงดีทุกคน เราอยากได้กะละมังคืน (กะละมังไม่ใช่กะละมังซักผ้า อันเล็กๆนะ เป็นกะละมังที่เอาไว้ให้เด็กเล่นน้ำ เป็นพลาสติกแข็งอย่างดี)
ควรจัดการกับย่าข้างไร่ยังไงดี
เรื่องมันมีอยู่ว่า ครอบครัวเราเลี้ยงวัว หมู เป็ด ไก่ ห่าน เอาง่ายๆคือเลี้ยงสัตว์นั่นแหละค่ะ พ่อเราสร้างเป็นฟาร์มอยู่ที่ไร่
ซึ่ง3ปีมานี้น้ำท่วม ปีแรกพ่อเราไม่รู้ว่าน้ำจะท่วม ของอะไรต่างๆที่อยู่ฟาร์มโดยพัดไปหมดเลย
รวมถึงต้นเสา ซึ่งเป็นเสาที่พ่อเราซื้อมา แล้วทีนี้ข้างไร่เรามีปู่ย่าสองคน (เราเรียกพวกเค้าว่าปู่กับย่า)
พวกแกเห็นต้นเสาของพ่อเราลอยไป เลยจัดการผูกเชือกไว้กับต้นไม้
พ่อเราเห็นก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าพวกแกใจดี ช่วยผูกเชือกเสาเอาไว้ให้ แต่ว่ามันไม่ใช่ทุกคน
พอน้ำลดพ่อเราจะไปเอาต้นเสาคืน พวกแกก็ไม่ยอม บอกว่า "ไม่รู้เสาของใครแหละ ลอยมากับน้ำ ก็เลยเอามาเป็นของตัวเอง" แกพูดทั้งที่เป็นของเสาของพ่อเรา พ่อเราจำได้ดี มีรอยอะไรหมายไว้ก็จำได้หมด
พ่อก็เลยปล่อยไป
ต่อมาปีที่2 พ่อเราเริ่มเห็นเค้าลางเลยรีบเก็บของเอาไว้ แต่ก็ไม่วายน้ำพัดไป คราวนี้เป็นถังเผาถ่านที่พ่อซื้อมา สองผัวเมียคู่นั้นก็ตามเคย ถังพ่อเรา ทั้งเราทั้งพ่อก็จำได้ แต่พวกแกก็ยังเอาไปตามเคย
พ่อก็เลยปล่อยไป
ต่อมาน้ำท่วมปีนี้ ปีที่3 เป็นกะละมังที่เราเอาไว้ใส่น้ำให้เป็ดเล่น พวกแกก็เอาไป แต่ว่าเรายังไม่ไปทวง
ต่อมาเราขอระบายบ้าง พวกแกอายุมากแล้ว 60-70ปีแล้วนะ ทำไมยังทำเรื่องน่าไม่อายแบบนี้ หน้านี่หนายิ่งกว่าอะไรเลยเนอะ ถึงเราจะเป็นเด็ก แต่เราก็เข้าใจทุกอย่าง เราไม่ชอบเลยพวกผู้ใหญ่ที่เห็นแก่ตัว ไม่รู้ว่าพ่อปล่อยวางได้ยังไง แต่เราปล่อยวางไม่ได้จริง ๆ ของเราเราก็อยากได้คืนมา เงินเราซื้อไป ถึงมันจะไหลไปตามน้ำ ถ้าเราไปขอคืน เราไปแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของ คุณก็ควรคืนให้มั้ย เดินผ่านเรายังไม่อยากยกมือไว้ด้วยซ้ำ
เราควรทำยังไงดีทุกคน เราอยากได้กะละมังคืน (กะละมังไม่ใช่กะละมังซักผ้า อันเล็กๆนะ เป็นกะละมังที่เอาไว้ให้เด็กเล่นน้ำ เป็นพลาสติกแข็งอย่างดี)