ตามหัวข้อเลยค่ะ เราคุยกับคนหนึ่งมาได้ซักพักเรารู้สึกชอบเค้ามากปกติเราเป็นคนเบื่อง่าย แต่พอมารู้จักมาคุยกับเค้าเรารู้สึกไม่เบื่อเค้าซักวินาทีเลย เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงชอบเค้า อยากคุยกับเค้าอาจจะเป็นเพราะว่าเราคุยกับเค้าเรารู้สึกสบายใจ เค้าเป็นคนที่น่ารักมากทั้งนิสัยทัศนคติ ส่วนมากเราคุยกับใครเราจะโฟกัสหน้าตาก่อนนิสัย แต่พอเป็นเค้าเราไม่สนใจหน้าตา เราชอบสิ่งที่เค้าเป็นที่เขาทำทุกอย่าง เวลาเขาทำอะไรอยู่เขาจะถ่ายรูปส่งมาให้บ้าง ทักมาบอกบ้าง เขาน่ารักมากค่ะ เราแพลนไว้ว่าปีใหม่เราจะอยากไปเคาท์ดาวกับเขา แต่วันนี้เขาก็ทักมาบอกเราว่าเขาจะยุติความสัมพันธ์นี้ เพราะด้วยระยะทาง และอายุที่ต่างกัน เราอยู่นครสวรรค์ เขาอยู่ปทุม เราอายุ17 ส่วนเขาอายุ26 เราเข้าใจเค้าค่ะ มันก็จริง เพราะเรามีโอกาสได้เจอคนอีกมากมาย แต่เราอยากคุยแค่กับเขา เรารู้สึกชอบเค้าไปแล้ว สุดท้ายแล้วถ้าคนมันใช่มันจะโคจรมาเจอกันจริงๆหรอคะ
“ถ้าคนมันใช่จะโคจรมาเจอกันอีก” จริงๆหรอคะ?