เรื่องเริ่มที่ว่าวันนี้ทั้งวันที่บ้านทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ เอาจริงๆคือมีเรื่องทะเลาะกันบ่อยมาตลอด และทุกครั้งที่ทะเลาะ แม่จะแท็กทีมกับน้องสาวด่าเราทุกครั้ง รู้สึกเหมือนทำอะไรก็ผิด เป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆแล้ว รู้สึกได้เลยว่าแม่รักน้องมากกว่า วันนี้เรามีปัญหากับน้องสาว แม่ก็เข้ามาช่วยน้องเหมือนที่ทำมาตลอด เราอัดอั้น เลยระบายไปกับแม่ถึงความ 2 มาตรฐานในหลายๆเรื่อง ประจวบกับเวลานั้นแม่เราดื่มเหล้าอยู่ด้วยค่ะ เมาแน่ๆ แม่ก็ปรี๊ดขึ้นมาเลย หาเรื่องมาด่าเราต่ออีกต่างๆนาๆ หาว่าเราทำบ้านเป็นนรก ไปเรื่อยๆออกนอกประเด็นด้วยซำ้ เราเลยพยายามดึงแม่เข้าประเด็นเดิม เพราะอยากเคลียร์ให้ชัด (ในฐานะลูกคนนึง มันน้อยใจมากนะ น้อยใจมาตลอด ) แม่เรายกมือไหว้เลยค่ะ แล้วบอก "กูกราบเลย เงียบๆ"  เรานำ้ตาแตกเลยอ่ะ ชีวิตนี้ฉันจะทำอะไรขึ้นไหม ทำไมต้องใช้จิตวิทยาอะไรพวกนี้ด้วย เสียใจ รู้สึกชีวิตไม่เหลือใครนอกจากตัวเองเลย พ่อก็ไปมีครอบครัวใหม่ตั้งแต่ยังเด็ก ญาติพี่น้องก็ไม่สนิท เพื่อนก็ไม่วางใจที่จะปรึกษาขนาดนั้น