สวัสดีเราเป็นแม่หม่ายลูกติดมาเจอกับแฟนอยู่ด้วยกันมาเกือบ 10 ปีแล้วแต่เราเพิ่งมารู้ไม่นานมานี้นี่เองว่าเขาสูบยาบ้าคือห้องน้ำที่บ้านมี 2 ห้องเขาจะเข้าข้างนอกตลอดและไม่ค่อยมีใครใช้ข้างนอกเลย ที่บ้านเราอยู่กันกัน 5 คน ลูกเราไม่ได้อยู่กับเราแต่อยู่กับยาย เราอยู่กับพี่ๆเขา เรากับพี่ๆเขาส่วนใหญ่จะใช้ห้องน้ำด้านในบ้าน มีอยู่วันนึงเราปวดท้องห้องน้ำข้างในไม่ว่างเลยไปเข้าข้างนอก เราได้กลิ่นแปลกๆเหมือนๆยาบ้า (เราเลิกกับพ่อของลูกเพราะเขาเสพยานี่แร่ะ) เลยมองหาเจอกล่องใส่ลูกอม เราเลยเปิดดูเจอยาเจอฟลอย์ ครบคือเราข๊อคเลยนะไม่คิดว่าสามีที่แสนขยันแสนดีของเราเขาดีมาตลอดรักเรารักลูกเรารักพ่อแม่เราขยันหาเงินจนเรา2 คนมีเงินเก็บหลักล้านมีเงินซื้อที่ไว้หลายแปลง ตอนนั้นวินาทีนั้นคือในหัวเรามึนไปหมดคิดแต่ว่าเราจะทำไงเราจะเลิกกับเขาไหมอดีตที่เคยหลอกหลอนเราที่แฟนเก่าเราเบ่นยาจนหมดเนิ้อหมดตัว มันกลับมาหลอกหลอนเรา เราเดินออกจากห้องน้ำเหมือนคนโดนทุบหัว เราไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเล่นยาชีวิตเราพร้อมทุกอย่างลูกก็ดี เงินทองก็มีใช้ เราเลยเรียกเขามานั้งคุยกันดีๆ ถามเขาว่าเล่นทำไมเขาบอกว่าลองขำๆ เพื่อนเอามาให้ลองสูบแล้วมีแรงทำงาน  เราซีเรียสมากยื่นคำขาดกับเขาว่าระหว่างยากับเราเขาจะเลือกอะไร เขาสัญญากับเราว่าเขาจะเลิก แต่ก็นะ ทุกวันนี้เรายังได้กบิ่นยาจากตัวเขาเลย เราควรทำไงดี ลำบากกันมาสู้ด้วยกันมาขนาดนี้จะทิ้งก็ทำใจไม่ได้ จะปล่อยไว้ทำเป็นไม่รู้ก็ไม่ได้อีก เล่นมากๆ ไหนจะเงินไหนจะประสาทหลอนวันข้างหน้า ลองมานั่งคุยกันดีๆก็แล้วถามว่าไปเอายามาจากไหนก็ไม่ยอมบอก เราหัวจะระเบิดแล้วบอกใครไม่ได้เลย พ่อกับแม่ก็บอกไม่ได้ กับลูกยิ่งไปใหญ่เราต้องแบกความรู้สึกนี้ไว้ จนบางครั้งเหมือนๆคนเป็นโรคประสาทโรคซึมเศร้าเลยนะ มีเงินแต่ไม่มีความสุขทุกวันนี้ยอมทนอยู่เพื่อลูก รอให้ลูกเรียนจบ