จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ หนูคบกับแฟนมา2ปี9เดือน เมื่อปีใหม่ปีที่แล้ว หนูนอกใจแฟนไปคุยกับคนอื่นค่ะ คุยกันไม่เกิน3วันก็ไปยอมรับกับแฟน แฟนหนูก็ให้อภัยค่ะอยู่กับหนูต่อสาเหตุที่หนูนอกใจแฟนเพราะว่าเขาละเลยหนูมากๆเลยค่ะ เค้าทำอะไรไม่สนใจความรู้สึกหนูเลยซักอย่างไม่เป็นห่วงอะไรหนูเลยปิดเครื่องติดเล่นยังทำตัวเป็นเด็กพวกหนูอายุแค่ 18 ค่ะแต่หนูทำงานตั้งแต่เช้าเลิกสามทุ่มเขาก็ปล่อยให้หนูนั่งรอเพราะเขาเล่นเกมอยู่อยู่บ้านเพื่อนพ่อแม่ของหนูมีปัญหา กันก็ไม่มีที่ไปค่ะเลยอยู่บ้านแฟนที่บ้าสแฟนก็ไม่โอเคกับหนูสักเท่าไหร่เพราะว่าเป็นผู้หญิงไม่อยู่บ้านผู้ชายตอนนั้นหนูรู้สึกไม่เหลือใครค่ะญาติพี่น้องก็ไม่เหลือแค่แฟนคนเดียวแล้วแฟนทำอะไรนิดหน่อยหนูก็น้อยใจมากๆแล้วค่ะอาจจะเรียกว่างอแงก็ได้หนูมีเขาแค่คนเดียวหนูไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคมที่ไหนเลย จนตอนนี้เค้ากลับมาเป็นแบบไหนอีกแล้วค่ะทุกอย่างสำคัญหมดยกเว้นความรู้สึกของหนูแล้วเราก็ทะเลาะกันชุดใหญ่ไปครั้งหนึ่งหลังจากนั้นแฟนก็ระแวงว่าหนูจะมีคนอื่นแล้วก็ชวนทะเลาะตลอดเวลาเลยค่ะไม่ได้มาขอให้ทุกคนเข้าใจเรื่องที่หนูนอกใจแฟนนะคะหนูยอมรับว่าหนูผิดแต่ทุกวันนี้หนูหาให้เขาทุกอย่างทำดีทุกอย่าง แต่เค้าเองเป็นคนที่กลับไปทำแย่ๆแบบเดิม พอตอนนี้หนูเริ่มไม่พูดหนูเริ่มปล่อยเพราะหนูเหนื่อยมากๆแล้วค่ะเขาก็บอกว่าหนูมีคนอื่นเพราะว่าหนูไม่สนใจเขา ไม่ใช่ว่าหนูไม่สนใจนะคะแต่หนูเหนื่อยมากๆแล้ว เลยทำให้หนูไม่เถียงไม่พูดเวลาเสียใจอาจจะมีร้องไห้บ้างแต่ก็ให้อภัยเขาทุกรอบค่ะ จนตอนนี้เขาเริ่มโยงไปทั่วแล้วค่ะพาลปเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปหมด หนูรักเค้านะคะแล้วหนูก็นึกไม่ออกเลยว่าถ้าไม่มีกันเค้าจะอยู่ยังไงหนูจะอยู่ยังไงเพราะต่างคนต่างลำบากกันมามากๆชีวิตทั้งสองคนไม่มีใครสบายตั้งแต่แรกเลยจนตอนนี้มีห้องอยู่เป็นของตัวเองมีงานทำที่ดี หนูควรทำยังไงได้บ้างคะหนูไม่รู้จะทำยังไงแล้วพูดอะไรไปเขาแทบไม่ฟังเลยมีแต่การจะเอาชนะจะเถียง😭😭😭😭😭