ผมคบกับเเฟนมาได้1ปีครึ่ง เมื่อก่อนเคยอยู่ด้วยกันเช่าห้องอยู่ ปกติเเฟนผมก็มีหออยู่เเล้ว เเต่เขาอยู่กับน้องชาย น้องชายเเท้ของเขา พอดีผมตกงาน เลยต้องออกมาอยู่หอเขา เพื่อลดค่าใช้จ่าย พอผมเริ่มเข้ามาอยู่หอเเฟน จะมีผมเเล้วก็เเฟน เเล้วก็น้องชายของเเฟน น้องเขาเคยเข้าโรงบางจิตเวชมา ครับ เเต่ว่ายัง คุยอะไรรู้เรื่องนะ เเถมเขาเรียนมหาลัย ซึ่งผมก็ไม่ชอบนิสัยใจคอครับ หลังจาก มาอยู่ได้2-3เดือนค่าห้องค่ากินผมก็จ่ายช่วยเเฟนครับ ผมออกค่าไรให้ก่อนก็ไม่เคยจะคืน หมายถึงตอนสั่งข้าวสั่งไรนะครับ เพราะผมไม่มีเงินสดบางที ให้เขาออกให้ละผมจะโอนทีหลัง ทีเขายืมผมไม่เคยทวง เเต่พอผมยืมนั่นเเหละครับ รีบเอาพร้อมเพย์มาให้ผมสเเกน นะเวลานั้นเลยครับ เห็นเเก่ตัวมากครับ ทุกครั้งที่ผมซื้อของกิน หรือ ซื้ออะไรมากินกับเเฟนผมจะเรียกมากินด้วยกันทุกครั้ง ผมทำให้เห็นตลอด เเล้วพอเขาซื้อมา ผมนอนเล่นอยู่ข้างๆ ยังไม่เรียกครับ บางทีเเฟนผมออกไปทำงานเลยได้อยู่กับมันสองคนครับ หลายครั้งมากเห็นเเก่ตัวสุดๆ ความทุเรศคือสุดครับ ผ้าเช็ดตัวเช็ดเสร็จยัดใส่ราวห้องน้ำไว้อับเหม็น โครตสกมก ผ้าตากไม่เป็น ใช้ของอะไรก็วางไว้กลางห้อง ไม่ยอมเก็บ ผมทำให้ตลอดจนตอนนี้เบื่อมากครับ เเต่เเฟนผมเหมือนเขาไม่อยากให้ผมไปไหน ทั้งน้องสาวผมก็มาเช่าห้องอยู่ชั้นล่าง เป็นห่วงน้องสาวด้วยครับ ผมเคยบอกจะกลับไปอยู่กับเเม่ เหมือนเขาไม่อยากให้ผมไป ผมเลยต้องอยู่เพราะเเฟนเเละน้องสาวผมครับ ผมเลยนึกถึงคำพูดนึงว่า ถ้าดีต้องดีให้ถูกคนใช่ไหมครับ ผมเห็นเป็นน้องเมีย ผมเลย ต้องช่วนกินครับเผื่อเขาจะเห็นความดีผมครับ ผมมาอยู่นี่ผมเก็บห้องทำความสะอาด ล้างถ้วยล้างจาน ทำทุกอย่างตลอด ครับ เเล้วตอนผมทำนะเขาไม่เคยจะยื่นมือมาช่วย เอาเเต่คุยโทรศัพท์ไร้สาระไปวันๆ หลักๆ เขาก็จะโทรหาเเม่ครับ คุยกับเเม่ เขาก็คุยเเต่นินทาคนอื่น คุยกับเพื่อนก็เหมือนกันเลยครับ นินทาเขาเเล้วก็ไปโทรหาเขาทำพูดดี ปากบอกไม่ชอบเขา เเต่ก็ยังติดต่อเเล้วก็ไปหาเขาไปเล่นกับเขา คนพวกนี้เป็นคนยังไงครับซึ่งผมอยู่ห้องผมต้องมานอนทนฟังเเทบจะทุกวันครับ ผมรำคานมาก ชอบดูถูกคน เอาง่ายๆคือตอนนี้เหมือนเเม่ ทางเเฟนผมเขาจะรู้เเล้วว่าผมไม่ไม่ค่อยชอบลูกชายเขา ผมก็พูดให้เเฟนฟังตลอดว่ามันทำอะไรเเต่ละวัน เขาก็น่าฟ้องกันบ้างเเหละเนาะว่าไหม?? เขาชอบพูดโอ้อวด ทำจะซื้อใอโฟน15 ทำงานยังไม่เป็นเลยครับ ขี้โม้ชิบเป้ง เเค่กวาดบ้าน ล้างจานยังทำไม่เป็นครับ พ่อเเม่สอนมายังไง ให้ลูกมาเป้นเเบบนี้ อายุ24ปี (น้องเมีย) จริงๆผมยังไม่ได้เเต่งงานกับเเฟนนะครับ เเต่คนชอบเรียกน้องเมียกันใช่ไหม นั่นเเหละครับ ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ถูกชะตากับครอบครัวของเเฟนเเล้วครับ  เพราะเขาสอนลูกเเบบนี้ เเต่เเฟนผมอ่ะ เขานิสัยดีครับ ไม่เป็นเเบบน้องชายเขา บางทีน้องชายเขาเวลาคุยโทรศัพก็เหมือนพูดเน็บผมอ่ะ ผมโครตอยากลุกไปตะบันหน้าเลยครับ ขี้โม้โอ้อวด อายุ24ปีเเต่คิดไม่ได้ ผมอายุ22เองครับผมรู้จักถ่อมตัว ไม่ขี้โม้ขนาดนี้ สรุปกันเลยครับคือเขาเป็นคนเห็นเเก่ตัวทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง เเล้วพ่อกับเเม่เขาก็พูดไม่ค่อยเข้าหูผม ตอนนั้นที่ผมเจอพ่อกับเเม่เขาครั้งเเรกผมไม่เเฮปปี้เลยครับ คำพูดคำจาผมรับไม่ได้ เขาพูดให้คนอื่นเขาไม่เคยดูตัวเอง (ปล.ผมไม่ชอบทางครอบครัวเเฟน)