บางครั้งก็นึกย้อนดูตัวเองในวันนั้น ว่าเหตุผลอะไรที่เราต้องรอหุ้นตัวหนึ่งที่7บาท ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว ผมมองและติดตามหุ้นหลายตัวอยู่ และหุ้นตัวหนึ่งเป็นหุ้นผลิตน้ำ เอาแบบก้ะๆว่าที่7บาทนี้และ คือมองเหมือนหุ้นตะวันตกดินอ่ะ ตอนนั้นชีวิตย่ำแย่อยู่ เป็นทั้งโรคหัวใจ และตกงาน แต่เรื่องการลงทุนมันอยู่ในหัวใจ ตอนนั้นราคาที่9บาท แต่เรามองว่าโอ้ยหุ้นตะวันตกดินจร้า อันนี้ไม่ได้ปรึกษาใครเลย คิดอยู่คนเดียวแต่หุ้นตัวนั้นก็ยังไม่ลงมาถึง มันก็อยู่ที่9บาทนี้และ พอช่วงต้นปี 66 ชีวิตผม เข้าจี้หัวใจเสร็จแล้วที่ศูนย์พระเทพ ถ้าเรื่องการจี้หัวใจเต้นผิดจังหวะผมให้ศูนย์พระเทพ ติดท็อป5เลยครับ ผมจี้เสร็จก็เริ่มหางาน มาได้งานออนไลน์เกี่ยวกับการขายส่งออนไลน์ในตัวจังหวัด เป็นแบบ หาลูกค้าด้วย จัดของ สั่งของ สั้นๆว่า งานออนไลน์ ในส่วนนี้มีผลต่อการลงทุนผมสมควร ส่วนเงินเดือน ก็ ป.ตรี หมื่นห้า งานไม่หนักไม่เบา เทรดหุ้นได้ ก็ok มีวันหนึ่ง ระบบใหญ่บอกว่า ตอนนี้ น้ำตาลขาดตลาด คือถ้าแบบ น้ำตาล น้ำปลา น้ำมันขาดตลาด จะรู้พอๆกับข่าวที่ออกรายวัน กลับเข้าเรื่อง มีอยู่วันหนึ่ง สินค้าของหุ้นตัวนี้ ไม่เข้าเลยและขึ้นว่าขาดตลาด ผมเริ่มเอ่ะหรือว่าจะขายดีมาก แต่ตอนนั้น ราคา 12เกือบ13บาทแล้ว ไม่ครับ สมองเรายังคิดว่าแพงๆ รออยู่นั้นและ
ทุกวันนี้ผมยังคิดกับตัวเองว่า สมองเรามันสั่งการ ถูกมากกว่าผิดไหม เสียดาย ตอนนี้วิ่งไป2เด้งแล่ะ
ถามว่าเศรษฐกิจดีไหม ชิๆขาดตลาด น้ำตาลเกือบขาดตลาด น้ำมันปาล์ม47บาทเกือบขาดตลาด ยอดออนไลน์แผนก12ล้าน จาก6ล้าน ทุกวันนี้ผมถึงเปิดดูข่าวสาร อัพเดททุกเรื่อง เพื่อให้สามารถทำเงินได้จากการลงทุนเท่านั้นเอง
ปล.ไม่ได้เชียร์หุ้นตัวไหน ตอนนี้ซื้อแล้ว ดอยแล้ว ฮาๆ