คือเมื่อก่อน ช่วง 1ปีที่ผานมา มีเหตุการณ์หลายอย่างเข้ามา ทำให้ผมหลงระเริง ดันไปเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเอง และบุคคลิก นิสัยตัวเอง 1ในสาเหตุคือ การอกหักครับ และ+การคิดมาก ผมเองก็เป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าสังคม มีเพื่อนน้อยมากครับ ไม่ค่อยคุยกับใครเลย จนถึงช่วงนี้ เป็นช่วงปิดเทอม 1 เดือนครับ
ผมเอาแต่ทำแบบนี้มา 6-7 เดือน อยู่แต่บ้าน สถานที่เดิมๆ ไม่ออกไปเจอใคร ไม่ค่อยมีเพื่อนให้ไปเจอ วันๆ เล่นแต่โทรศัพท์ จนบางครั้ง ความคิดเก่าๆ ก็ผุดขึ้นมาไม่หยุด ทั้งเรื่องราวที่อกหัก ผมเคยอยากร้องให้หลายรอบ แต่ผมก็พยายาม กั้นตัวเองไม่ให้ร้อง แต่สุดท้ายผมก็มารู้ว่า ผมไม่ควรทำแบบนั้น ถ้าตอนนั้นอย่กเสียใจร้องให้ ก็เอาเลย แต่ที่ผมไม่ทำ เพราะไม่ได้ไม่อยากทำ แต่เพราพผมกลัวว่าพ่อกับแม่ผมจะรู้ และก็ยังมีเรื่องราวที่ผมเคยทำผิดพลาดลงไป ทั้งอันนั้นอันนี้ จนเหมือนว่า ผมเก็บมาคิดมากและทำให้ตัวเอง มีอาการเหมือนคน เริ่มสมองฝ่อ คิดไรไม่ออก ทำสมาธิก็ไม่ได้ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ยากมากครับ เพราะในหัวมีแต่ความคิดที่มันฟุ้งซ่านไม่หยุด และแถวบ้านผม เป็นชนบทครับ ไม่ค่อยมีที่ให้ไปเล่นหรอก เพื่อนแถวบ้านก็ไม่ค่อยมี ผมอยากปรึกษาพวกพี่ๆ ในกระทู้หน่อยครับ ผมควรทำอย่างไรดี
แก้อาการคิดฟุ้งซ่านยังไงดีครับ
ผมเอาแต่ทำแบบนี้มา 6-7 เดือน อยู่แต่บ้าน สถานที่เดิมๆ ไม่ออกไปเจอใคร ไม่ค่อยมีเพื่อนให้ไปเจอ วันๆ เล่นแต่โทรศัพท์ จนบางครั้ง ความคิดเก่าๆ ก็ผุดขึ้นมาไม่หยุด ทั้งเรื่องราวที่อกหัก ผมเคยอยากร้องให้หลายรอบ แต่ผมก็พยายาม กั้นตัวเองไม่ให้ร้อง แต่สุดท้ายผมก็มารู้ว่า ผมไม่ควรทำแบบนั้น ถ้าตอนนั้นอย่กเสียใจร้องให้ ก็เอาเลย แต่ที่ผมไม่ทำ เพราะไม่ได้ไม่อยากทำ แต่เพราพผมกลัวว่าพ่อกับแม่ผมจะรู้ และก็ยังมีเรื่องราวที่ผมเคยทำผิดพลาดลงไป ทั้งอันนั้นอันนี้ จนเหมือนว่า ผมเก็บมาคิดมากและทำให้ตัวเอง มีอาการเหมือนคน เริ่มสมองฝ่อ คิดไรไม่ออก ทำสมาธิก็ไม่ได้ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ยากมากครับ เพราะในหัวมีแต่ความคิดที่มันฟุ้งซ่านไม่หยุด และแถวบ้านผม เป็นชนบทครับ ไม่ค่อยมีที่ให้ไปเล่นหรอก เพื่อนแถวบ้านก็ไม่ค่อยมี ผมอยากปรึกษาพวกพี่ๆ ในกระทู้หน่อยครับ ผมควรทำอย่างไรดี