เรา รู้จักกับคนๆนึงที่ร้านเหล้า
ตอนแรกเราคุยเล่นกัน ตามประสาคนกลางคืน รักสนุก ไม่ได้คิดจะอะไร เพราะพี่เขามีครอบครัวอยู่แล้ว
แต่พอคุยกันนานๆเข้า มันก็เกิดความรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ จนมีอะไรเกินเลย นั่นเป็นสิ่งที่เราไม่ได้คิดจะมี อันนี้รู้จริงๆว่าผิด แต่ยังทำ
หลังจากวันนั้น เราก็ว่าจะเลิกยุ่งกับเขา เราคุยกันว่ามันผิด เราหยุดกันดีมั้ย มันไม่สนุกแล้ว
เขาก็ใช้คำว่า แต่พี่รักหนูนะ ซึ่งมันทำให้เราแบบ รู้สึกดีมากๆ เราก็รู้สึกเหมือนมันจะจริง แต่เห้ย มันจะจริงเหรอ
สรุป ไม่เลิก เรารักเขามาก และเขาเองก็บอกรักเรามาก นับวันนานเข้าเราก็คุยกันตลอด
เราไม่เคยไปวุ่นวายอะไรในชีวิตเขา
ตอนแรกเราก็คิดว่า เรารักเขามาก เราไม่อยากเสียเขาไป เราจะอยู่ในที่ของเรา ทุกครั้งที่เรานอยด์ เขามักจะบอกว่า พี่รักหนูนะ ในทุกๆวัน คือมันก็ดี
แต่คนเราอ่ะ พอจุดๆนึงแล้ว มันก็จะมีความรู้สึกที่แบบ ทำไมเราต้องมานั่งรอเขาด้วยวะ เราปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา เพื่อเขางี้เหรอ
ตอนนี้คือ เราอยากพอแล้ว เราไม่อยากทนแบบนี้อีกต่อไปแล้ว ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ เราจะบอกเลิกเขา ยังไง ในเมื่อเรารักเขามากขนาดนี้
แล้วเราจะทำใจได้จริงๆใช่มั้ย
โลกใบที่สอง
ตอนแรกเราคุยเล่นกัน ตามประสาคนกลางคืน รักสนุก ไม่ได้คิดจะอะไร เพราะพี่เขามีครอบครัวอยู่แล้ว
แต่พอคุยกันนานๆเข้า มันก็เกิดความรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ จนมีอะไรเกินเลย นั่นเป็นสิ่งที่เราไม่ได้คิดจะมี อันนี้รู้จริงๆว่าผิด แต่ยังทำ
หลังจากวันนั้น เราก็ว่าจะเลิกยุ่งกับเขา เราคุยกันว่ามันผิด เราหยุดกันดีมั้ย มันไม่สนุกแล้ว
เขาก็ใช้คำว่า แต่พี่รักหนูนะ ซึ่งมันทำให้เราแบบ รู้สึกดีมากๆ เราก็รู้สึกเหมือนมันจะจริง แต่เห้ย มันจะจริงเหรอ
สรุป ไม่เลิก เรารักเขามาก และเขาเองก็บอกรักเรามาก นับวันนานเข้าเราก็คุยกันตลอด
เราไม่เคยไปวุ่นวายอะไรในชีวิตเขา
ตอนแรกเราก็คิดว่า เรารักเขามาก เราไม่อยากเสียเขาไป เราจะอยู่ในที่ของเรา ทุกครั้งที่เรานอยด์ เขามักจะบอกว่า พี่รักหนูนะ ในทุกๆวัน คือมันก็ดี
แต่คนเราอ่ะ พอจุดๆนึงแล้ว มันก็จะมีความรู้สึกที่แบบ ทำไมเราต้องมานั่งรอเขาด้วยวะ เราปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา เพื่อเขางี้เหรอ
ตอนนี้คือ เราอยากพอแล้ว เราไม่อยากทนแบบนี้อีกต่อไปแล้ว ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ เราจะบอกเลิกเขา ยังไง ในเมื่อเรารักเขามากขนาดนี้
แล้วเราจะทำใจได้จริงๆใช่มั้ย