เคยเจอประสบการณ์ที่ดูไร้ค่าบ่อยครั้ง ทุกครั้งจะรู้สึกว่าผู้ชายปกป้องอีกคน หรือเลือกอีกคน ส่วนใหญ่เขาก็ยังไปได้ดีกันทุกวันนี้
ถึงบ่อยครั้ง หลายคนจะติดต่อกลับมาขอโทษ มันก็ดีขึ้นแปปเดียวค่ะ
ครั้งล่าสุด ผ่านไป3-4เดือนแล้ว ตอนนี้ก็ยังไม่ดีขึ้น มันรู้สึกแย่มากที่เห็นเขาสนิทกันมากขึ้น ผู้ชายดูเหมือนเขายังมีเยื่อใย แต่เขาก็ยังเลือกที่จะรักษาคนนั้นไว้
เคยบังเอิญเจอเขาครั้งหนึ่ง เขาอยากเข้ามาทัก แต่เรายังไม่อยากมองหน้าเขา ไม่อยากสร้างความทรงจำใหม่ๆ และเหตุการณ์ครั้งล่าสุดที่ต้องเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้น ภาพที่เขาขึ้นรถไป ภาพที่เขาเดินจากไปเพื่อไปหาผู้หญิงคนนั้นยังอยู่  ความประทับใจมีให้จำไม่มาก แต่ความเจ็บปวดจากเหตุการณ์ยังคงมีอยู่มาก เรารู้สึกว่าเราแพ้ เราเป็นตัวตลกในสายตาผู้หญิงอีกคน เคยเห็นแค่ในหนัง/เอ็มวี ไม่คิดว่า จะรู้สึกแย่ขนาดนี้
  เป็นประมาณนี้ซ้ำๆใน7-8ปีมานี้ แต่รอบนี้มันแย่มาก รู้ว่า ทุกครั้งที่เราแพ้ เรารู้ว่าอะไรที่สู้ไม่ได้ เราพยามพัฒนาตัวเอง มันเพียงแต่ใช้เวลานานกว่าคนอื่นเพราะ 1.ต้นทุน 2.ตัวเองเพื่อตัวเอง
ตอนนี้เมล็ดที่หว่านเริ่มงอก รู้ว่าอนาคตจะเป็นไปตามที่เราหวังแน่ๆ ต้องใช้ความพยายามและอดทนหน่อย แต่ ณ เวลานี้มันผ่านยากมาก
มันเหงา มันน้อยใจ มันเสียใจ มันไร้ค่า ไม่มีใครต้องการเลย ร้องไห้ก่อนนอนแทบทุกวัน ยกเว้นช่วงที่อ่านหนังสือหนัก หรือ งานยุ่ง จะไม่มีเวลาร้องไห้คนเดียวค่ะ

กลัวตัวเองทำอะไรแย่ๆมาก เพราะมันเริ่มคิดถี่ขึ้น ว่า ไปเลยไหม เงียบๆอย่างนี้ ตรงไหนดีแค่ก้าวขาออกไป ถ้าทำแล้วคงมีความสุขมากกว่ามานั่งรับรู้อะไรทุกๆอย่าง แบบไม่ไหวแล้ว จะทิ้งทุกอย่างที่มาได้60%แล้ว
ก่อนหน้านี้ อีกนิดเดียวแล้วจริงๆ แต่เขาโทรมาทันพอดี เพียงแต่เขาไม่รู้

ไม่ใช่ไม่รักตัวเองนะคะ บางวันบางช่วงก็รักตัวเองมาก มีกำลังใจมาก ท้องฟ้าสดใส มองเห็นอนาคต
และสัญญากับตัวเอง ว่า จะไม่ให้ใครเอาเปรียบ หรือเป็นคนยังไงก็ได้ จะชัดเจนและมีขีดเส้นมากขึ้น เพื่อให้คนที่เข้ามาเกรงใจไม่กล้าทำร้ายเราอีก

ขอกำลังใจสำหรับคืนนี้หน่อยค่ะ ร้องไห้หนักมากค่ะ
แท็กอันไหนผิด ขออภัยนะคะ
ขอบคุณค่ะ