เรื่องราวชีวิตช่วงอายุ24-25 ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเบญจเพศมั้ยแต่อยากจะมาระบายและเล่าสู่กันฟังค่ะ

ตอนนี้เราคบกับแฟนอยู่คนนึงคบกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ แต่ตั้งแต่คบกับเขามาชีวิตเราก็มีแต่เสียกับเสียมาตลอด เสียอะไรน่ะหรอ เงินค่ะ เกริ่นก่อนว่าแรกๆที่คบกันดีมาก (แรกๆอะไรก็ดีแหละ) ช่วงนั้นเราตกงานกำลังรองานทำใหม่ส่วนแฟนก็ลาออกจากที่ทำงานพอดีก็ไม่มีงานทำกันทั้งคู่ แต่ช่วงนั้นเราก็พอมีตังค์อยู่บ้างบางทีก็ขอที่บ้านมาใช้ก่อนเพราะเราพึ่งเรียนจบมาเลยยังพอขอได้ค่ะ ช่วงนั้นแฟนก็มีไปวิ่งส่งข้าวหาเงินมาช่วยเราบ้างจ่ายค่าหอช่วย ค่าอยู่ค่ากิน ตอนนั้นเรารู้สึกเราสามารถฝากชีวิตไฝ้กับเขาได้แน่นอนเพราะตอนเราลำบากเขาคอยช่วยเหลือนี่คือข้อดีของเขาค่ะ จนเราได้งานประจำทำเราก็เริ่มมีเงินใช้กันมีเงินไปกินของอร่อยๆ เราก็เลี้ยงแฟนบ้างเวลาไปกินไหนด้วยกันเพราะแฟนยังไม่ได้งาน ก็ช่วยกันเพราะตอนเราลำบากเขาก็ช่วยเขาก็ยังไปส่งข้าวเหมือนเดิมค่ะยังไม่ไปหางานประจำทำ จนพอนานไปเราก็ทำงานมาได้สักระยะนึงแล้ว แฟนเราก็ยังไม่ไปหางานทำค่ะ แต่เราก็ยังไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินเท่ไหร่ เลยบอกแฟนว่าไปหางานประจำทำมั้ยเพราะจะได้เงินก้อนกันทั้งคู่จะได้ช่วยกันเก็บ เขาก็บอกว่าโอเคจะรีบไปหาแต่จนแล้วจนเล่าคบกันมาเกือบปีก็ยังไม่หางานทำค่ะ (ลืมเล่าอีกอย่างคือเราเป็นคนไม่คิดเยอะ เราเป็นคนไว้ใจแฟนมากจนถึงขั้นกล้าบอกรหัสเอทีเอ็ม จะด่าว่าโง่ก็ได้ค่ะเพราะโง่จริง TT) แล้วเรื่องมันก็เริ่มตรงนี้ค่ะ

ที่บ้านโอนเงินให้เราหลังจากเรียนจบค่ะเป็นเงินหนึ่งแสนบาท เขาเอาไว้ให้เราใช้ตอนฉุกเฉินกับเผื่อเก็บไว้อยากเปิดร้านขายของอะไรเอง แฟนก็เห็นค่ะว่าที่บ้านโอนให้ แล้วเราก็มีเงินเก็บในบัญชีของเราเองแสนนิดๆรวมกันก็สองแสนค่ะ ตอนนั้นเขาก็ยังไม่ได้ดูมีพิษมีภัยกับเรานะคะ จนเราเริ่มทะเลาะกันกับเขาเรื่องทำงานค่ะคบกันจนจะเป็นปีไม่หางานทำเลย แรกๆเขาช่วยเหลือค่าใช้จ่ายเราก็จริงแต่หลังๆส่วนใหญ่ก็เป็นเราจ่ายคนเดียว(ซึ่งมันก็เกือบปีเลยที่ส่วนใหญ่ภาระค่าใช้จ่ายเป็นเราคนเดียว เรารู้สึกบางทีเหมือนเราหาเงินเลี้ยงแฟนเลย ●3●) แล้วเราก็เริ่มทำสินเชื่อเอาไว้ยืมเงินเวลาฉุกเฉิน พวกบัตรกดเงินสดอะไรทำนองนั้น คือตอนนั้นเอามาไว้เผื่อฉุกเฉินเพราะเราจ่ายคนเดียวหมดเลยทั้งค่าห้องค่าน้ำค่าไฟ ของใช้จำเป็น ค่าข้าวเราก็ออกหมดเลยค่ะช่วงที่เขาไม่มีเงิน อันนี้ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะเข้าใจว่ายังไม่มีงานทำ เอาเนื้อๆเลยนะคะพิมพ์มาเยอะแล้ว55555 มีวันนึงแฟนขอยืมตังเราไป7,000 ค่ะ ช็อคสิคะเงินไม่ใช่น้อยๆเลยแล้วเขาก็ยังไม่มีงานทำ ก็เริ่มคิดแล้ว แล้วเขาจะเอาตังไหนมาคืนวะ เราก็ด่าไปค่ะ บอกว่าไม่ให้ยืม แต่เขาบอกเดือดร้อนจริงๆ พระที่เขารู้จักเข้าโรงบาลต้องใช้ตัง (พระที่บอกคือคนที่เขาไปส่งข้าวให้ทุกวันค่ะที่เอาตังมาช่วยเราตอนช่วงแรกๆ) เราก็เลยแบบ ให้ยืมก็ได้ ถ้าเป็นพระยืมยังไงก็คงได้คืนแหละ ผ่านไปประมาณไม่ถึงอาทิตย์เราก็แยกตังไว้จ่ายค่าห้องกับคืนตังตัวเองที่ยืมออกมาเกือบประมาณ 8 พันกว่าบาท แฟนเราเลยบอกว่ายืมสินเชื่อออกมาเพิ่มไปจ่ายแทนมั้ย เราเลยบอกยืมทำไมก็แยกตังไว้แล้วเขาก็เงียบ แล้วเขาก็สารภาพมาว่าเขาแอบโอนเงินจากบัญชีเราไปให้พระอาจารย์ ตอนนั้นเราโกรธมาก แบบ ยิ้มไรวะต่อให้เป็นแฟนก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้มั้ย ไม่ต่างกับขโมยเลยนะ แล้วก็ทะเลาะกันหนักมากทะเลาะจนลืมว่าควรเปลี่ยนรหัสเอทีเอ็มค่ะ... อีกใจก็คิดว่าก็คงไม่ทำแล้ว เราก็พยายามคบต่อเพื่อที่จะให้เขาหางานทำแล้วเอาตังมาคืนค่ะ ความรู้สึกเราเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะ พยายามคบต่อเพื่อจะให้ได้เงินคืน แล้วก็รักด้วย จนมันก็ยังเ...ย ไม่จบค่ะ วันนั้นเราหยุดค่ะก็นอนตื่นสาย ตื่นมาก็ว่าจะออกไปกินข้าวกับแฟน พอเช็คเงินในบัญชี แฟนเราแอบโอนตังเราออกไปเกือบ 8 หมื่นเกือบ 9 หมื่นค่ะ... ตอนนั้นล้มทั้งยืนเลยทำไรไม่ถูกจริงๆ ไม่คิดว่าคนๆนึงมันจะเลวได้ขนาดนี้ครั้งแรกพอทน แต่ครั้งที่สองสามยังทำคงเป็นสันดานแล้ว รวมๆแล้วแฟนเราเอาเงินเราไปทั้งหมดเป็นแสนกว่าบาทค่ะ เป็นเงินที่ย่าเราส่งประกันให้ด้วยเราโคตรเสียใจแล้วก็โกรธตัวเองว่าไมถึงปล่อยให้เป็นแบบนี้ ทางบ้านเราไม่รู้เรื่องนี้ค่ะ เราไม่กล้าบอก ไม่อยากให้เขารับรู้อะไรเลย เราเลยตัดสินใจเลิกค่ะแล้วโทรหาแม่เขาบอกว่าเขาทำอะไรกับเรา จนเขาสารภาพว่าเขาเอาตังเราไปแทงบอล.... โคตร...เลย

แต่ก็ยังไม่จบอีก เราอยากได้ตังคืนเพราะมันไม่ใช่เงินน้อยๆเลยเราเลยไปโรงพัก ตำรวจแนะนำว่าให้ทำสัญญาลายลักษณ์อักศร ถ้าอีกฝ่ายไม่ทำตามสัญญาก็ยื่นฟ้องได้เลย เราก็ทำตามคำแนะนำตำรวจค่ะ ก็นัดเขามาเซ็นสัญญา แล้วเขาก็ตามง้อเราค่ะบอกว่าจะขอแก้ตัวได้มั้ย จะทำงานหาเงินมาใช้คืนทุกบาทเลย เราก็เลยบอกทำว่าทำให้เห็นก่อนค่อยว่ากัน แล้วเขาก็ทำงานแล้วส่งตังให้เราก็คือได้มาเท่าไหร่ให้หมดเลย ทำให้เราเริ่มให้โอกาสเขาอีกรอบเพราะคิดว่าอย่างน้อยเขาก็คงคิดได้จริงๆแล้วเขาจะได้ไม่หนีหนี้เราด้วยถ้าอยู่ใกล้กัน กลับมาคบกันก็ดีค่ะ เราก็เซฟตัวเองมากขึ้นเปลี่ยนรหัสเอทีเอ็มแทบทุกสัปดาห์เลย แต่ตอนนี้เขาก็ยังยืมตังเราอีกเหมือนเดิมทั้งๆที่มีงานทำแต่รอบนี้ยืมแล้วคืนนะ
คะ ยืมแล้วก็คืนแล้วก็ยืมใหม่แบบนี้ซึ่งตอนนี้เราเริ่มรู้สึกไม่โอเคเลย หนี้เก่าเขาก็ยังไม่ใช้ เขายังมาสร้างหนี้ใหม่อีก เพื่อนก็แนะนำว่าให้เลิกไปเถอะไม่ได้ตังคืนก็ช่างมันคิดซะว่าเคยทำอะไรกับเขาไม่ดีมาก่อนเขาเลยมาเอาคืนแล้วก็อะโหสิกรรมไป แต่เพื่อนบางคนก็บอกว่าก็อยากให้ได้ตังคืนนะเพราะตังไม่ใช่น้อยๆเลย

ไอ้รักมันก็รักแต่ความรักมันกินไม่ได้จริงๆค่ะแล้วเขาเคยพูดใส่เราว่าอยู่กับเขาเพราะอยากได้ตังค์คืนอย่างเดียวหรอ ไม่ได้อยู่เพราะรักหรอคือเอาตรงๆเห็นแก่ตัวมากๆเลยคำพูดของเขา แล้วที่เราโดนเขาทำแบบนี้ล่ะเขาเรียกว่ารักหรอ เหมือนเขาเห็นเราสำคัญเพราะแค่เรื่องตังค์เลย

เราอยากจะปรึกษาเพื่อนๆว่า ถ้าเรายอมตัดทุกอย่างแล้วก็ไม่ต้องสนใจเลยว่าเขาจะคืนเงินมั้ย มันจะดีกว่าที่เราต้องมาทนแบบนี้มั้ยคะ คนแบบเขาจะคิดได้บ้างหรือเปล่า

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่