ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นเด็กคนนึงค่ะ ที่เรื่องเรียน50%สำหรับชีวิต รู้ว่ามันควรรับผิดชอบ แต่บางทีก็ชอบออกนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ก็มีเพื่อนค่อยเตือน ซึ่งบางคน เขาจะเตือนแบบเรารู้สึกเห็นว่ามันจริงใจจริงๆ แต่บางคนเหมือนเตือนจะต้องเตือนเวลาเพื่อนๆนั่งกันอยู่เยอะๆ หรือนั่งกินข้าว เรากำลังแฮปปี้คุยสีสันชีวิต นางก็จะเงียบๆ แล้วก็จะพูดแทรก เพื่อนก็จะเงียบลงเลย เรสก็จะเจื่อนๆ บางทีกำรำคาญ เลยหน้าเหวี่ยงใส่ไปบ้าง เพราะการกระทำบางครั้งที่ทำมา มันดูเป็นการ ยุ่งซะมากกว่า เหมือนแบบไม่ได้จริงใจในการเตือน แค่อยากทำให้คนรอบๆตัวหันมาสนใจเรื่องเรา หันมาถาม มาด่าเรา ซึ่งเรามองว่ามันไม่ใช่และรู้สึกว่าไม่โอเค ทั้งที่ช่วงก่อนหน้านี้เราเกเรมาก แล้วพอตอนนี้เรากลับมารับผิดชอบหลายๆเรื่องมากขึ้น ทำดีหลายๆอย่าง จากครูดุ ครูก็ยกตัวอย่างเรา ว่าเราดีขึ้นมาก เราปรับปรุงตัว เพราะตอนเกเร เราทำงานที่นึง เลยกลับสนใจสังคมที่ทำงานมากกว่า เพื่อนๆในรร. แล้วพอหลายๆอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม เราออกจากงาน กลับมารับผิดชอบเรื่องเรียนมากขึ้น แต่จะมีบางงานที่เลทไปแค่นิดนึง เพื่อนคนนึงก็จะเริ่มจับผิด เริ่มพูดให้เพื่อนๆคนอื่นแบบนั่นแหละที่บอกไป ซึ่งเราไม่รู้จะทำยังไง คงต้องปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไปใช่มั้ยคะ เพราะก่อนหน้านี้ทำตัวเอง แล้วยังต้องมีคำถามแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะจบม.6เลยเหรอ