อักขระ​วิถีเซียน​ พระเอกขายฝัน

ผมพึ่งฟังนิยายเสียงของเรื่องนี้มาได้75ตอนแล้ว​

ตั้งแต่ฟังมาคือ

พระเอกไม่มีอะไรเลย​ ไม่มีพลัง​ อาวุธ​หรือของใช้ที่จำเป็นสำหรับผู้ฝึก​ตน

ที่เลื่อนพลังจากขั้น1ได้ก็เพราะยาของศิษย์​พี่หญิง

ได้อาจารย์​ก็เพราะศิษย์​พี่หญิง

จะเข้าป่าไปหาสมุนไพร​มารักษาพี่ชายแต่พระเอกไม่มีอะไรเลยจนศิษย์​พี่หญิงต้องมอบแผ่นยันต์​อักขระราคาสูง​ให้
พระเอกเป็นแค่ผู้ฝึกตนระดับ4แต่เข้าไปในป่าที่มีผู้ฝึกยุทธ​ระดับ5ขึ้นไปหลายพันคนแต่พระเอกก็ไม่เคยคิดเลยว่าถ้าโดนไล่ฆ่าจะเอายังไง​  มันคิดแค่ว่าถ้ามีอันตราย​มันก็จะใช้แผ่นยันต์​ที่ศิษย์​พี่หญิงมอบให้

ในช่วงตอน70 พระเอกก็จะคิดว่าจะต้องได้สมุนไพร​ไปรักษา​พี่ชายให้ได้ต่อให้ต้องเสียอะไรไปก็ตาม​    คือผมโคตรเกลียด​ตรงนี้มาก​ นอกจากสื้อผ้าแล้วของทุกอย่างก็เป็นของที่ศิษย์​พี่หญิงมอบให้ทั้งนั้น​ แผ่นยันต์​แต่ละแผ่นราคาหลายแสนทองแต่พระเอกก็ยังไม่สำนึก

ทำไมพระเอกไม่ทำให้ตัวเองแข็งแกร่งกว่านี้ก่อนค่อยมา​ รอให้ตัวเองเขียนแผ่นยันต์​อักขระ​ได้ค่อยมาก็ได้​ แต่นี่คือดีแต่ปากต้องคอยพึ่งดวงกับพลังของสมุดที่อยู่ในตัวทั้งนั้น

พระเอกขายฝันมากจนน่ารำคาญ​ มีเป้าหมายแต่ไม่มีกำลังทำอะไรจนต้องให้ศิษย์​พี่หญิงช่วยตลอดตั้งแต่ตอนแรกๆ

ผู้เขียนทำให้พระเอกดูโง่ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย ไม่รู้ว่าในอนาคตนิสัยพระเอกยังเป็นแบบนี้หรือไม่​  แต่ในความคิดผมอีกไม่นานก็คงจะมีศึกชิงนางแน่ๆ​ ศิษย์​พี่หญิงมาจากตระกูลในตำนานที่ไม่มีอิสระในทางเดินของตัวเอง​ ส่วนพระเอกก็ต่ำต้อยเหมือนขี้​ ผมนี่รอฟังรออ่านตอนนั้นเลย

นี่เป็นมุมมองของผมในนิยายเรื่องนี้

เพื่อนๆคิดยังไงกับนิยาย​เรื่องนี้บ้างครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่