อย่างที่บอกเวลาทะเลาะกัน แฟนจะมีคำถามต่างๆ นาๆ มากมายขึ้นมาถามๆ
พอถามมาเราก็ตอบ

ตัวอย่างเช่น .. ข้อดีในตัวเขามีอะไรบ้างลองยกมาสัก 1 อย่าง
พอเราตอบไป .. กลับบอกเราว่า เพราะแบบนี้นี่เองหรอ แล้วก็หัวเราะแหยะๆ เราก็เลยบอกไปว่า ก็บอกให้ยกตัวอย่างมาสัก 1 ข้อ
แต่จริงๆ แล้วมันก็มีหลายข้อ เราก็เลยคิดว่าเราผิดตรงไหน

มันเหมือนประมาณว่าคำตอบไม่เคยจะถูกใจสักอย่าง
ทุกครั้งที่ทะเลาะคือเรื่องเก่าๆ เมื่อ 10ปีที่แล้ว เราเคยผิดอะไรไม่ว่าจะเรื่องอะไรต่างๆ เราก็ยอมรับผิดของเรามาตลอด
แต่ผ่านมา 10 ปี เราก็ยังจะต้องผิดแบบนั้นอยู่เสมอมา ไม่มีอะไรสามารถมูฟออนจากตรงนั้นได้เลย มีอะไรสะกิดหน่อยหรือตรงกับเมื่อ10ปีนั้น
ก็จะเกิดเรื่องทันที เราพยายามเข้าใจและยอมรับให้ได้มาตลอดว่าเป็นเพราะเราทำตัวเราเอง ตอนนี้เลยต้องยอมรับกรรมไป

แต่พอเอาเข้าจริงๆ เจอบ่อยๆ ซ้ำๆ หลายๆครั้ง กับคำพูดเดิมๆ ประโยคเดิม คำเดิมๆ มาหลายปี หลายครั้ง มันก็ยิ่งรู้สึกจุกในอกกับความผิดครั้งนั้นว่ามันผิดมากเลยหรอ ทำไมเราต้องโดนคำพูดดูถูกอะไรสารพัด แล้วนี้ผ่านมา 10ปีแล้ว ทำไมไม่อยู่กับปัจจุบันได้แล้ว

แฟนเราก็เคยทำผิดกับเราหลายอย่างมากมาย ทั้งเรื่องตบตีกระทืบ เรื่องผู้หญิง แต่เชื่อมั้ยเราไม่เคยเอามาพูดซ้ำซากจนถึงทุกวันนี้เลย ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป
เราไม่พูดถึงก็ไม่ได้แปลว่าเราไม่เสียใจ

แต่เขากลับบอกว่าเขาเสียใจกว่าเราเยอะ เราไม่เข้าใจหรอก.. 

บางทีเราก็อยากออกจากตรงนี้มากๆ แต่เรามีลูกคนโต กับ คนเล็ก  แล้วทั้งชีวิตเราไม่มีอะไรเลย ไม่มีบ้านของตัวเอง แม่ก็อยู่แค่ห้องเช่า ถ้าบอกแม่ไป แม่ก็คงไม่เห็นด้วย เพราะมันไม่มีอะไรสะดวกเลย เราจึงต้องอดทนๆ มาจนถึงตอนนี้ แต่ทุกคนอย่าคิดว่าเรากลัวลำบากนะ เราหาเงินใช้เองกินเองตลอด มีงานประจำที่ทำได้อยู่บ้าน มีเงินขายออนไลน์ ที่ไม่สะดวกคงเป็นแค่ที่อยู่ แต่เราคิดไว้ว่าถ้าสักวันนึงแม่เราไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว วันใดที่เกิดเราเจอปัญหาเดิมๆเหล่านี้อีก เราจะไปเองที่เราไม่ไปเพราะเราห่วงแม่ห่วงลูก ไม่อยากให้แม่รับรู้ปัญหาของเรา อยากให้แม่รู้แค่ว่าเรามีความสุข สุขสบายดี แค่นั้นพอ ทุกครั้งเวลามีปัญหาเราไม่เคยเล่าอะไรให้แม่ฟังเลย แต่คนบ้านนี้ชอบโทรไปบอกให้แม่เรามา เราไม่อยากเป็นตัวปัญหาสำหรับใครเลย

และที่เขาพูดก็คงจะจริง ถ้าเรามีทางไปเราคงไปแล้ว ที่เราไม่ไปเพราะที่นี่มันสบาย มันก็ถูกของเขาแหละ
ทั้งชีวิตเราจริงๆ มีแฟนแบบเปนจริงจังแค่ 2 คน แต่ที่มันต้องมามีปันหาทุกวันนี้เพราะ ช่วงเวลานึงช่วงนั้น เราเลิกกับเขาไป ประมาณ 3 4 เดือนแล้วเราก็ไปมีแฟนใหม่ ทีนี้พอไม่โอเคเราก็เลิก สักพักนึงเราก็กับกลับมาคบกับคนเดิมจนถึงปัจจุบันนี้ ปัญหาจากวันนั้นก็ล่วงเลยมาจนวันนี้
   เขาก็บอกเราใจง่ายนู้นนี่นั่นสารพัด พูดเหมือนเห็นทุกอย่าง แต่จริงๆ คือมโนขึ้นมา จริงๆจะว่าจะด่าอะไรเราเรายอมรับได้หมดนะถ้ามันคือเรื่องจริง แต่ถ้าอะไรที่เราไม่ได้ทำ แล้วพูดขึ้นมาเราจะไม่โอเคมากๆ แล้วเราก็จะโมโหมากๆ  เราก็เลยบอกว่า มันก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่มีแฟนแล้วพอมันไม่โอเคก็แค่เลิก

ลืมบอก** เหตุผลที่เลิกไปตอนช่วงนั้นคือ เราโดนแฟนตบตีกระทืบมาตลอดเวลาที่เขาเมา แล้วซึ่ง 1 อาทิตย์เมาเกือบทุกวัน เราต้องระแวงว่าวันไหนเราจะโดนไม่โดน พอมาวันนึงเราไม่อดทนแล้ว เราก็ออกมา เขากลับบอกว่า เขาตบตีเรามาตั้งหลายครั้งแต่เราก็ยังอยู่ทุกครั้ง พอวันนึงมีคนอื่นเข้ามาแล้วเลยมีทางเลือกทีจะไป ถ้าบอกมาแบบนั้นก็อาจจะจริง แต่ที่ออกมาเราก็ไม่ได้คิดจะจริงจังกับใครอยู่แล้ว หรืออยากจะไปมีแฟนใหม่ขนาดนั้น เพราะเรามีลูกแล้ว และตอนนั้นยังวัยรุ่นอยู่อาจจะมีหลงละเลยไปบ้าง

ที่เรามาพิมในวันนี้มันคงเป็นการระบายอย่างนึง มันคือปัญหาในชีวิตเราที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เรามีความสุขมากๆในชีวิตนี้ ติดแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ความผิดที่ไม่มีวันหาย ขอบคุณทุกคนนะคะ