เราขอระบายหน่อยนะคะ เราทำงานเซเว่นแห่งหนึ่งใกล้บ้าน ทำแรกๆเราดีใจมากเพราะอยู่ใกล้บ้าน แต่พอเข้าเดือนที่สาม เขาให้เราส่งเดลิเวอรี่ แรกๆก็ไม่ถนัด ทำไปทำมาก็เริ่มชิน เริ่มชอบ แต่พอนานๆไป เหมือนมีแค่เราที่วิ่งส่งได้คนเดียว คนที่เคยส่งก็ไม่ส่ง เราเข้า10โมงเช้า กลับบ้าน4ทุ่มครึ่งบ่อยมาก วิ่งส่งของตั้งแต่10โมงเช้าถึง3ทุ่ม อันนี้เราก็ทน กลับมาในร้านก็ต้องช่วยทำทุกอย่าง บางครั้งเดลิเงียบก็ช่วยเข้าเครื่อง เติมของเปลี่ยนถังขยะเติมน้ำแข็ง เราทำแทบทุกอย่างที่ทำได้ ช่วยในร้านทุกอย่าง แต่เราเริ่มทนไม่ไหวตอนที่ต้องขับไปส่งของตอนฝนตก และเราก็ยังอดทนทำอยู่ จนมีช่วงหนึ่งฝนตกหนักตอน5-6โมงเย็น ลูกค้าสั่งน้ำแพ็คกับโซดามา1ถาด(24ขวด) แค่ฝนตกเราเองก็ไม่อยากจะออกไปส่งอยู่แล้วค่ะ เพราะรถที่ส่งเป็นรถมอเตอร์ไซค์ พาไปยาก ถนนก็ลื่น ขับรถไปใส่หมวกกันน็อก+เสื้อกันฝน+กระเป๋าเดลิสะพายข้าง แล้วตั้งโซดากับน้ำแพ็คไป ลำพังเราไปคนเดียวเราไม่สามารถจริงๆค่ะ เราขอโทรปฏิเสธอธิบายลูกค้า ผู้ช่วยกับคนในร้านก็ไม่พอใจ เรานึกในใจว่าทำไมเค้าไม่นึกถึงตัวเองบ้าง ถ้าต้องทำแบบเราเค้าทำได้ไหม เราไม่ค่อยได้ยืนเครื่องเลย วิ่งส่งแต่ของ แทบจะไม่ได้สลับกับคนอื่นเลย บางวันกลางวันตากแดด กลางคืนตากฝน เราอดทนมาได้ปีนึงค่ะ ตัดสินใจขอย้าย ไปอยู่ใกล้ที่เรียน ถ้าย้ายไม่ได้ก็จะขอลาออก แต่เค้ากลับเอาไปพูดว่าเราประชด แกไปวิ่งเถอะ  เดี๋ยวมันจะลาออกอีก แล้วหัวเราะกัน เราทนมาเรื่อยๆ หวังว่าเผื่อวันนึง อะไรจะดีขึ้น แต่เราทนมาได้แค่นี้จริงๆค่ะ พอเราจะขอย้ายขอลาออก เค้าก็ว่าเราไม่ทน ทำไมคนอื่นทำได้ เราผิดอะไรหรอคะ ช่วยตอบเราหน่อยได้ไหม ทั้งที่การจัดเวลา ควรจะมีวิ่งเช้า1คน บ่าย1คน แต่เราวิ่งตั้งแต่10โมงเช้าจนหมดเวลา3ทุ่มแทบจะทุกวัน 
***** มีวันหนึ่งค่ะ ช่วง2ทุ่มกว่าคืนนั้นฝนตกไฟดับ ลูกค้าสั่งของมา เราขับรถไปส่งคนเดียว ขับไปร้องไห้ไป คิดว่าแล้วทำไมเราต้องทำถึงขนาดนี้ เค้าไม่คิดจะช่วยเราเลย ไม่ถามซักคำว่าไปได้ไหม ฝนตก ไฟดับ ทางเปลี่ยว แค่จะเอายอด ห้ามโทรยกเลิกลูกค้า ไม่งั้นเค้าไม่พอใจ สุดท้ายแล้วเราทนได้แค่นี้ค่ะ เราอ่อนแอมากเลยหรอคะ