คือเราเป็นคนที่ถ้าชอบใครแล้ว จะชอบแล้วก็เลิกชอบยากค่ะ แล้วคนที่ชอบก็มักจะนกอยู่บ่อยๆ เพราะเราชอบคนที่ดูเข้าถึงยาก มันอาจจะเป็นสเปคมั้งคะ หรือความชอบ ชอบเพราะเขานิ่งสุขุม ดูเป็นคนไม่บ้าบอเกินไปอะไรอย่างงั้นมั้งคะ ทีนี้ก็ชอบรุ่นน้องคนนึง น้องคนนี้เคยเจอกันบ่อยๆแต่ไม่เคยชอบเลย แค่มีแบบเออน้องคนนี้หน้าตาดีนะ แต่พอน้องเริ่มมาอยู่ในสังคมเรามากขึ้น รู้สึกว่าน้องเริ่มดูโตมากขึ้น ดูหล่อขึ้นกว่าแต่ก่อน เราเหมือนกับชอบน้องขึ้นมา เพราะก่อนหน้าก็แอบมองอยู่บ้าง ทีนี้ก็สอดส่องไปได้เกือบเดือน ก็มีโอกาสได้คุยกันผ่านแชท เราก็ไม่ได้คุยหรือคบหากับรุ่นน้องนานมากแล้ว พอได้มาคุยเหมือนเราก็งงหมด บอกชอบน้องไปหมด ทั้งที่เมื่อก่อนคือรู้ทางตลอดว่าต้องยังไงเหยื่อจะไม่งง55555 แต่นั่นแหละค่ะ ตอนแรกๆก็เหมือนจะดี คุยกันลงตัว เราแฮปปี้มาก แต่พอนานๆเข้าเหมือนน้องเริ่มสร้างกำแพง หรืออาจจะเป็นเพราะเราเหมือนไม่ค่อยชอบอดทนกับคนประเภทนี้ ไม่  อยากให้เขามองเราไปในแบบอีกอย่างนึง พอน้องเริ่มทำตัวกวนตีนใส่ เราก็เหมือนแบบน้อยใจ แล้วก็หายไปเลย ทีนี้พอกลับมาทักหาเหมือนน้องก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ เหมือนไม่อยากคุยแล้ว แบบตัดบท ตอบน้อย เลยไม่รู้ว่าสร้างกำแพงหรือรำคาญ หรือแค่ซึนหรือยังไง แต่แรกๆน้องตอบดีมาก หลังจากนั้นเราก็ไม่กล้าทักไปหาอีกเลย ทั้งที่ตอนแรกก็ตกลงว่าเออ ตอนนี้คุยกันอยู่ แต่มันก็เบี่ยงไปอีกแบบนึงเลย แล้วตอนนี้ก็เป็นแค่คนที่เดินสวยกันไม่ทักไม่ทายอะไรเลย แต่เรายังแอบชอบน้องอยู่จะเกือบปีแล้วค่ะ ไม่กล้าทักไปแล้ว ไม่อยากลองหรือพยายามอะไรทั้งสิ้น เพราะเพื่อนก็ไม่เคยจะอยากให้ทักเลย เครียดค่ะ ต้องห้ามใจตัวเองทุกวัน55555 ชอบน้องมาก บอกแม่ตลอดว่าอยากได้คนนี้เป็นแฟน