เราอายุ25ปี ก่อนหน้านี้เราทำงานในตัวเมืองแล้วก็ขับรถกลับบ้าน เรียกได้ว่าเป็นเด็กที่อยู่ในกรอบตลอดตั้งแต่เด็กเราจะไม่เคยได้ออกไปเที่ยวบ้านเพื่อนไปตลาดนัดหรือไปไหนเลย เรามีแฟนที่คบมา14ปี ไม่เคยให้ครอบครัวรู้เลย เมื่อปีที่แล้วเราพาแฟนเข้าบ้านวันแรกแม่เราไม่ชอบเลยนั่งหันหลังให้ อ่อแม่เราอยากให้เรารับราชการมาก แต่พ่อเราชอบก้เลยให้แต่งงานกัน เราแต่งงานกันเดือนมกราปีนี้ ตอนแรกก้เหมือนจะดีป่านไป2-3เดือนเริ่มมีปัญหากันมากขึ้น(ก่อนหน้านี้ตอนเราอยู่หอ4ปีเราไม่เคยมีปัญหาแบบนี้กันเลย) เรามีปัญหากับแม่กับพี่สาวเรื่องกวาดบ้านเค้าจะให้เรากวาดเลยแต่เราต้องไปใส่ปุ๋ยกับแฟนเราอธิบายไปว่าเดี๋ยวเรากลับมากวาดเค้าก็หาว่าเราเถียงเราขึ้นเสียงเราเลยหลบมาอยู่บ้านแฟนพอแฟนเราโทรกลับบ้านไปหาแม่เราพ่อก็ตะโกนมาในสายพวกเก็บข้าวของไปอยู่นู้นกันเลย(อาจเป็นเพราะเราไม่กลับบ้าน1วัน)เราจากนั้นก็มีปัญหากระทบกระทั่งเรื่องการใช้คำพูดมาเรื่อยอ่อเรากับแฟนทำโดรนฉีดยากันเป็นอาชีพหลักเวลาโมโหแฟนเราไปงานสายมั่ง(ซึ่งเราก้ดคข้าใจว่าเป็นความผิดแฟนเราแต่เค้าก็พึ่งเสร็จงานจากอีกที่พ่อเราก็จะพูดว่าพวกยังจะทำกันอยู่มั้ย ไม่งั้นก็ขายทิ้ง)แล้วก็อีกสารพัดคำพูด เรากับแฟนก็ทะเลาะกันบ่อยมาทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าก้จะกลับบ้านตัวเองเลยมีงานที่โทรตามก็ไปที ทำงานเสร็จก้กลับบ้านเราไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย เกือบ3เดือนแฟนเราก็เอาแต่นอนที่บ้านเวลาที่ไม่ทะเลาะกันเค้าก้ไม่นอนบ้านเราทุกครั้งที่มีปัญหาพ่อเราก็จะเรียกเราไปคุยซึ่งตอนแรกเราก็ไม่เคยเล่าปัญหาให้ฟังเพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องครอบครัวเรา(เราไม่ค่อยสนิทกับพ่อแม่อยู่แล้วด้วยเพราะเราโตมากับป้าตั้งแต่เด็กเลยไม่กล้าพูด กล้าจัดอะไรเค้าเลย)พอแฟนเราไม่นอนบ้านหายไป3-4วัน เค้าก็จะเรียกเราไปถามทุกครั้งเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ด้วยกันไม่ได้หรืออะไรอย่างไง จรบางครั้งเราก็อึดอัดที่จะตอบเราพยายามเลี่ยงพ่อเราตลอด เพราะเค้าจะเรียกไปถามตลอดหรือทุกครั้งเวลามีงานฉีดยาแล้วแฟนเราไปนานไม่กลับเค้าก็จะถามว่าแฟนเราไปไหน ฉีดของใครกี่ไร่ ทำไมเราไม่ไป(คือถ้าแฟนเราไปฉีดแถวบ้านเค้าเราจะไม่ค่อยได้ไปด้วย)เก็บเงินได้กี่บาท มีเงินเท่าไร*ซึ่งเงินเก็บเราแทบไม่มีค่าใช้จ่ายเราเยอะโดรนก็ใช้ไปซ่อมไปทั้งรถทั้งเครื่องปั่นไฟ นั่นแหละถามเราตลอดมีปัญหาอะไรกันเราก็เคยอธิบายไปหลายรอบแล้ว(**อ่ออีกอย่างนึงเราชอบอยู่ห้องมากเป็นคนติดห้องมากห้องคือเซฟโซนของเรา บวกับถ้าไม่อยู่ในห้องเราก็ไม่รู้จะไปไหนนอกจากบ้านป้าเราเราจะตื่นมาเช้ากวาดบ้าน ล้างจานแล้วไปเล่นบ้านป้าสายๆเที่ยงๆกลับบ้านเข้าบ้านเย็นช้างถ้วยจานแล้วก็จะไปบ้านป้าถ้าเราไม่ไปบ้านป้าเราก็จะไปนั่งเล่นเปลข้างบ้านคุยโทรศัพท์กับเพื่อนแค่นี้แหละชีวิตเราเราไม่มีเพื่อนอยู่ข้างบ้านเลย)เราก็เลยบอกพ่อไปว่าถ้าอยากรู้ว่าทำไมแฟนเราไม่นอนบ้านให้ถามเค้าเองเลยเพราะเราก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะเราเคยคุยกับแฟนแล้วเคยอีดเสียงตอนพ่อพูดให้ฟังแล้วทั้งคุยดีจนทะเชาะกันไปใหญ่โตอีกเค้าก็ไม่ถามบอกถามไม่ได้นั่นลูกเขยฝเป็นคนอื่นพูดไม่ได้ เราก้เลยเอาแฟนเรามาพูดกับเราต่อหน้าพ่อเราเลยว่าทำไมอย่างไงเพราะเราก็ไม่ไหวแล้วทุกคนเอาแต่ถามเรา พอคุยไปก็เหมือนจะดีเค้ากลับมานอนบ้านพอมีเรื่องทะเลาะกันอีกเค้าก็กลับบ้านตัวเองอีกวนลูปอยู่แบบนี้ พ่อเราก็ถามเราอยู่แบบนี้แล้วก็กลายเป็นเราผิดเค้าหาว่าเราชอบอยู่แต่ในห้อง ก็จะต้องคอยเรียกให้เราออกไปอยู่ข้างนอกตอนนี้กลายเป็นการที่เราอยู่แต่ในห้องกลายเป็นปัญหา ทั้งที่เราก็บอกทุกคนไปแล้วว่าห้องคือเซฟโซนของเรา เราไม่อยากออกไปเพราะเราไม่อยากตอบคำถามใคร แต่พอเค้ากดดันเรามากขึ้นเราก็ออกไปบ้างเช้าๆไปบ้านป้าสายๆนั่งเล่นหน้าบ้าน แต่พอเที่ยงๆบ่ายๆเราก้กลับเข้าห้องอยู่ดี จนวันเกิดเรื่องแฟนเรามีงานเช้าแล้วใบพัดหักทำให้ต้องไปเปลี่ยนใหม่ทำให้คิวงานช้า เจ้าของนาคิวที่3เค้าไม่พอใจก้เลยโทรมาบอกว่าไม่หว่านปุ๋ยแล้วพ่อเราก้เลยมาว่ากับเราว่สแฟนเราไปไหนไปหว่านปุ๋ยของใครนัดไม่เป็นนัดซึ่งแฟนเราบอกพ่อเราแต่เช้าแล้วว่าใบพัดพังเราเลยบอกเค้าไปว่าก้ต้องหว่านตามคิว เราเค้าห้องมาก้โทรไปบอกแฟนว่าเค้าว่ารีบทำงานให้เสร็จแล้วก้ไปทำของอีกเจ้าให้เสร็จเดี๋ยวมีปัญหา ฝตกเย็นมาวันนั้นเราไม่ได้ไปบ้านป้าเพราะเราต้องอยู่รอแฟนเรามาเคลียร์บิลเราก้นั่งเช่นนั่งทำบิลอยู่ในห้อง สักเกือบ2ทุ่มพ่อเราโทรมาถามว่าอยู่ไหนเราก็บอกอยู่ในห้องไงเค้าก้พูดว่าออกมาข้างนอกดิออกมาคุยกันให้รู้เรื่องเราบอกเราไม่ออก เค้าก้บอกออกมาออกมาจะเอายังไงกันพวกมีแต่ปัญหา พวกเลือกกันมาเองนะจะอยู่ด้วยกันหรือยังไงก้เราก้บอกเราไม่ออกเราไม่ได้ทะเลาะกันพ่อนั่นแหละเป็นอะไรมาโวยวายทำไม เค้าก็พูดว่านี่ชักหนักหน้านะนี่หาว่ากูกับชีวิตหรอออกมาเราบอกไม่ออกเค้าบอกว่าถ้าไม่ออกก้ออกไปจากที่นี่ไปอยู่ที่อื่น แม่เราอาบน้ำเสร็จก้ออกมาบอกว่าโวยวายอะไรไปถามอะไรมันนักหนาพ่อเราก้พูดว่ามันมาอยู่แบบนี้ทำให้บ้านมัยอึมครึมสู้ไม่ต้องอยู่ให้เห็นซะดีกว่า เราเลยบอกแฟนว่ารู้แล้วใช้มั้ยเราเจออะไรบ้าง เราเลยเก็บเสื้อผ้าาออกมาอยู่บ้านแฟน เช้ามาพี่เราโทรมา(จากกรุงเทพ)บอกว่าให้เรากลับบ้านอย่สถือสาพ่อเลยเค้าเป็นคนปากอย่างงี้แหละเราไม่กลับ แต่เวลาแม่โทรมาเรารับตลอดนะ เค้าก้บอกเราทำแม่เสียใจแม่คิดมากร้องให้ทุกวันแต่เราไม่พร้อมกลับจริงๆกับไปเราต้องเครียดมากแน่ๆเราก้เลยบอกเคาอจากอยู่ที่นี่ก่อนหางานทำ สิ้นปีสอบท้องถิ่นให้แม่ แต่ก้ไม่มีใครเข้าใจตอนนี้เรากลายเป็นคนทิ้งพ่อทิ้งแม่ไม่อยู่ช่วยงาน อ่อตอนนี้เราออกมาได้1อาทิตย์แล้ว2วันที่แล้วแม่เราตามเรากลับไปเฝ้าบ้านเรากลับไปก้ไปถูบ้านไว้ให้แล้วก้ออกมาใหม่ เพราะบรรยากาศมันตึงไปหมดเราไปเราก้ไปหมกตัวอยู่ในห้องจริงๆแล้วครั้งนี้เราเครียด เราบอกแม่ว่าให้กลับไปก้ขอออกมาอีกนะเพราะเราเครียดกลับไปเราก้อยู่แบบเดิมอาจจะอยู่แต่ในห้องยิ่งกว่าเดิมก้จะยิ่งพากันเครียดไปใหญ่ เราจะหางานทำแล้วจะสอบข้าราชการให้แม่ให้ได้ ขนาดตอนนี้เรามาอยู่บ้านแฟนเราเรานังเครียดมากๆเลย หชังจากวันนั้นแม่เราก้ไม่โทรมาอีกเลย มีแต่พี่เราที่โทรมาแล้วบอกให้เรากลับไปพ่อแม่ไม่คนช่วยงาน ทุกคนจะกลับไปมั้ยหรือเราเป็นลูกอกตัญญูทิ้งพ่อแม่จริงๆ
ต