คือผมเรียน ปวส ช่างไฟฟ้ากําลัง ตอนนี้ปีสุดท้ายที่เรียนเเล้วครับ ตอนนี้ใกล้จะจบเทอม1 เเล้ว
เหลือเทอม2 อีก1เทอม คือตอนนี้ผมท้อมากเลยครับ ไม่อยากเรียนต่อเเล้ว ทั้งโปรเจค ที่ต้องทํามันเครียดไปหมดครับ เเล้วผมไม่ได้ชอบทางด้านไฟฟ้าด้วยครับ ที่เรียนไปเพราะ พ่อเเม่ให้เรียนครับ
เขาวางเเผนการทํางานไว้เเล้วครับ
คือ ผมมีสิ่งที่ผมชอบผมจะเรียน พ่อเเม่ไม่ให้ครับ ให้ผมเรียน ปวช ช่างไฟ จบมา
ผมก็จะไปเรียนที่ผมเลือกต่อ เขาก็ไม่ให้อ้างนู้นอ้างนี้ไป จนผมต้องมาต่อ ปวส ช่างไฟ จนเรียนไปเรียนมาผมทนไม่ไหว ยังไงก็จะไปเรียนสิ่งที่ชอบให้ได้ ผมเลยไปคุยเเล้วผมไม่ยอม จนเขาบอกว่าเรียนให้จบ จะไปเรียนต่อไหนก็ไป คือยังไงครั้งนี้ผมมั่นใจเขาบังคับผมไม่ได้ คือที่เขาให้ผมเรียนต่อ ปวส. คือจะเอาวุติไว้กันเหนียวในการทํางานครับ เขาก็เลยบอกจบ ปวส ไปเรียนต่อไหนก็ไป โอเคผมก็คิดจะเรียนให้จบ
เเต่พอใกล้มาถึงปัจจุบัน ผมเจอทั้งโปรเจค ทั้งงาน ทั้งอะไร ผมท้อไปหมด
โปรเจค กลุ่มผมก็ไม่ค่อยทํา สั่งงานไปก็ทําช้า
ทําไม่ละเอียดตามที่บอก เเค่ตรวจคําที่พิมพ์ผิดยังบอก ว่าผิดไม่กี่คํา ซึ่งผมไปตรวจอีกครั้ง ผิดเยอะเลย
ผมก็เลยทําเองดีกว่าได้เสร็จๆไป
คือ ผมนั้งพิมพ์งานไป เเล้วผมก็ท้อผมก็คิดว่า เราจะทําเพื่ออะไร เรียนอันนี้ไปเพื่ออะไร ยังไงเราก็ไม่ไปทําสายอาชีพนี้อยู่เเล้ว คือพิมพ์ไปมันไม่มีกําลังใจอ้ะครับ ไม่รู้ทําเพื่อไร ชอบก็ไม่ได้ชอบ
ผมเลยจะทนไม่ไหวอยากไปบอกพ่อเเม่ว่าขอออกดีกว่า เเล้วทํางานเก็บเงิน เรียนสิ่งที่ชอบปีหน้า ทุกวันนี้ที่มีความสุขคือผมกลับบ้าน รีบทํางานต่างๆให้เสร็จ เเล้วมาทําสิ่งที่รัก คือสิ่งที่รักของผมคือ เล่นกีตาร์ร้องเพลงครับ
ใช้ครับ ผมชอบดนตรี เเล้วจะไปเรียนดนตรี ผมเข้าใจครับว่าเรียนดนตรี อาจไม่ได้มีเเค่เล่นดนตรีอย่างเดียว อาจมีเรื่องทฤษฎีด้วยเเต่ผมรักอ้ะครับ ผมชอบเเค่นั้นไหวครับ
เรียนดนตรี ใครๆฟังเเล้วมันก็ดูไม่มั่งคง เเต่ผมคิดว่าเกิดมาทั้งที่ขออยู่กับสิ่งที่รักละกันไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ผมทนอยู่เเบบนั้นไม่ได้เเล้ว
ผมก็เลยจะถามพี่ๆว่า
-ทนเรียนให้จบ ปวส ดีไหมครับ เเล้วไปเรียนต่อสิ่งที่ชอบ
-ขอพ่อเเม่ออกทนไม่ไหว เเล้วงานเก็บเงินเรียนปีหน้า
หรือพี่ๆมีอะไรเเนะนําผมได้นะครับ ผมทั้งท้อ ทั้งเครียด เรื่องงานโปรเจค