คือตอนเด็กเราไม่ชอบอังกฤษเลยค่ะคิดว่าจะเรียนไปทำไมไม่ใช่ภาษาไืทยสักหน่อย แต่แม่และคนรอบตัวบังคับให้เราตั้งใจเรียนถ้าเกรดอังกฤษต่ำกว่า 3.5 จะโดนยึดมือถือ ตอนนั้นเราไม่เข้าและน้อยใจมากแต่พอโตมาขึ้นมาเรียนมัธยม รับรู้ได้เลยว่าตัวเองเข้าใจและออกเสียงพูดได้ กลับกันเพื่อนในห้องของเราบางคนไม่เอาอังกฤษเลยค่ะขนาด small little  water เพื่อนยังอ่านไม่ออกเลย ห้องเราเรียนกับทีชเชอร์จากฟิลิปปินส์ แล้วเพื่อนเราเวลาพูดอังกฤษจะติดพูดเหน่อ(แบบพยายามพูดให้คิดตลกเพร่ะกลัวจะพูดผิด)ไม่ก็อายไม่กล้าพูดเลย ซึ่งความเป็นจริงมันไม่ควรอายด้วยซ้ำ  ยิ่งช่วงสอบยิ่งเห็นได้ชัด ทั้งที่ข้อสอบง่ายมากๆ แต่บางคนแค่แจกข้อสอบให้ก็มั่วแหลกเสร็จภายใน5นาทีด้วยซ้ำ แล้วตอนสอบถ่ใครทำช้าหรือตั้งใจทำก็จะโดนล้อ ว่าตั้งใจแท้กะเอาเต็มเลยหรออ ไม่ก็เหม็นหน้าคนฉลาดเว้ย คือแบบ... เข้าใจแหละว่าถ้ามีคนทำช้าก็จะได้กลับบ้านช้าแต่มันก็มีผลกับคนที่เข้าตั้งใจสอบด้วย