สวัสดีค่ะ ขอตั้งกระทู้มาปรึกษาทุกคนหน่อยค่ะ
คือรู้สึกว่าเริ่มอึดอัดเรื่องคุณพ่อหวง ปัจจุบันอายุ29ค่ะ จริงๆคุณพ่อเป็นพ่อน่ารักและดีกับเราดูแลเราดีมาก แต่เราเริ่มอึดอัดเรื่องเขาหวงเรา เช่นถ้าเราไปข้างนอกก็จะให้เราถ่ายรูปกับเพื่อนหรือคนที่เราไปด้วยให้ดูหน่อย หรือต้องคอยรายงานบ่อยๆหน่อย ซึ่งก็ไม่ได้เป็นปัญหาค่ะทำได้ แต่ตอนนี้เราเริ่มอยากมีแฟน ซึ่งส่วนตัวก็มองว่าอายุเหมาะสมแล้ว ตอนนี้ก็มีคุยๆกับผู้ชายบ้าง ปัญหาคือเวลาเราไปเดท คุณพ่อจะให้ถ่ายรูปให้ดูว่าไปกับใคร ซึ่งเราก็ไม่ได้ถ่ายค่ะเพราะท่านไม่อยากให้เรามีแฟนค่ะ เราห่วงความรู้สึกท่านเหมือนกันเลยยังไม่กล้าคบใคร แต่บางทีก็นอยบ้างค่ะ เรามองว่าเราก็โตแล้วในระดับนึง เรียนจบมีงานทำแล้วถึงเวลาแล้ว เพื่อนๆก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว
ปัญหาคือเราอยากให้ท่านลดการห่วงเรานิดนึงค่ะแต่ไม่อยากพูดให้ท่านน้อยใจเพราะเรื่องอื่นท่านดูแลเราดีมากจริงๆห่วงความรู้สึกก็ห่วง แต่ตัวเองก็อึดอัดค่ะเวลาคุณพ่อตามเช็คต่างๆ เข้าใจนะคะว่าลูกเป็นเด็กสำหรับพ่อแม่เสมอ แต่อายุจะเข้า30แล้วอยากใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆค่ะ นึกภาพตัวเองมีแฟนไม่ออกเลยค่ะ ว่าจะเป็นยังไง
ใครมีวิธีคุยกับคุณพ่อแบบดีๆให้ท่านห่วงเราน้อยลงหน่อยไหมคะ เพราะเราคิดว่า ถ้าห่วงมากไปท่านเองก็จะไม่สบายใจ เราก็จะไม่สบายใจ เคยบอกท่านไปตรงๆเหมือนกันค่ะ ท่านก็เงียบไป แล้วก็เหมือนเดิม รักพ่อก็รักค่ะ แฟนก็อยากมีแต่ไม่รู้จะเริ่มเปิดตัวเปิดใจกับคุณพ่อยังไง 😂
คุณพ่อหวงมากเริ่มอึดอัด
คือรู้สึกว่าเริ่มอึดอัดเรื่องคุณพ่อหวง ปัจจุบันอายุ29ค่ะ จริงๆคุณพ่อเป็นพ่อน่ารักและดีกับเราดูแลเราดีมาก แต่เราเริ่มอึดอัดเรื่องเขาหวงเรา เช่นถ้าเราไปข้างนอกก็จะให้เราถ่ายรูปกับเพื่อนหรือคนที่เราไปด้วยให้ดูหน่อย หรือต้องคอยรายงานบ่อยๆหน่อย ซึ่งก็ไม่ได้เป็นปัญหาค่ะทำได้ แต่ตอนนี้เราเริ่มอยากมีแฟน ซึ่งส่วนตัวก็มองว่าอายุเหมาะสมแล้ว ตอนนี้ก็มีคุยๆกับผู้ชายบ้าง ปัญหาคือเวลาเราไปเดท คุณพ่อจะให้ถ่ายรูปให้ดูว่าไปกับใคร ซึ่งเราก็ไม่ได้ถ่ายค่ะเพราะท่านไม่อยากให้เรามีแฟนค่ะ เราห่วงความรู้สึกท่านเหมือนกันเลยยังไม่กล้าคบใคร แต่บางทีก็นอยบ้างค่ะ เรามองว่าเราก็โตแล้วในระดับนึง เรียนจบมีงานทำแล้วถึงเวลาแล้ว เพื่อนๆก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว
ปัญหาคือเราอยากให้ท่านลดการห่วงเรานิดนึงค่ะแต่ไม่อยากพูดให้ท่านน้อยใจเพราะเรื่องอื่นท่านดูแลเราดีมากจริงๆห่วงความรู้สึกก็ห่วง แต่ตัวเองก็อึดอัดค่ะเวลาคุณพ่อตามเช็คต่างๆ เข้าใจนะคะว่าลูกเป็นเด็กสำหรับพ่อแม่เสมอ แต่อายุจะเข้า30แล้วอยากใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆค่ะ นึกภาพตัวเองมีแฟนไม่ออกเลยค่ะ ว่าจะเป็นยังไง
ใครมีวิธีคุยกับคุณพ่อแบบดีๆให้ท่านห่วงเราน้อยลงหน่อยไหมคะ เพราะเราคิดว่า ถ้าห่วงมากไปท่านเองก็จะไม่สบายใจ เราก็จะไม่สบายใจ เคยบอกท่านไปตรงๆเหมือนกันค่ะ ท่านก็เงียบไป แล้วก็เหมือนเดิม รักพ่อก็รักค่ะ แฟนก็อยากมีแต่ไม่รู้จะเริ่มเปิดตัวเปิดใจกับคุณพ่อยังไง 😂