ขอเล่าเลยละกัน (ใจร้อน 55) คือเมื่อประมาณปลายปีที่แล้วเราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงในที่ทำงาน พูดคุย ยิ้มแย้ม ทักทาย และมีแอบมองเราและยิ้มตลอด จนมีหลายครั้งที่สบตากัน มีปัญหาอะไรเค้าก็พยายามช่วยตลอด จนเร

เราอยู่คนเดียว ยังเรียนอยู่ ความเหงาแวะมาทักทายบ่อยค่ะ คนอื่นจะมองว่าเราตลก เฮฮา เวลาอยู่รร.ก้เล่นมุก แซวเพื่อนไปเรื่อย กลับบ้านมาบางทีก้หงอยเลย ทำไมมันเงียบมันเหงาจัง ดูทีวี เล่นเกม เล่นคอม อ่านนิ

คือเป็นคนที่อารมเปลี่ยนแปลงบ่อยมากค่ะ บางทีอยุ่ดีๆก็เมินเพื่อน เมินคนอื่น หยิ่ง เย็นชาไป บางครั้งก็ร่าเริงแจ่มใสมีเพื่่่อนเต็มเลยย แต่พอบางทีก็ลายเป็นคนซาดิสชอบทำร้ายคนอื่น บางทีก็หื่นจนควบคุมตัวเองไม

คือเราเนี่ยเป็นเพื่อนกันค่ะ เรามีพฤติกรรมที่เก็บทรงค่ะ ฟิลเราเนี่ยจะนั่งเรียนตรงข้ามกันแล้ว เราจะทำเป็นไม่มอง แต่จะมองด้วยหางตาคืออยู่ในระยะสายตา เราก็เห็นเขาหันมามองบ่อยนะคะ เราไม่ได้จีบเขาค่ะ เพราะก

ไม่มีคนเข้าหาเลยค่ะ ตอนนี้หาเพื่อนได้1คน คบกันอยู่2คน เวลาคนอื่นเข้ามาทักหรือถามชื่อก็จะถามแต่เพื่อนเรา ทุกคนเมินเราเหมือนเราไม่อยู่ตรงนั้น จะเสนอหน้าไปบอกชื่อเค้าก็ไม่กล้าเพราะคิดว่าเค้าไม่ได้อยากรู้

สวัสดีค่ะเรามีเรื่องกลุ้มใจมากๆ เรื่องมันเกิดตอนที่เราทำกิจกรรมของโรงเรียนคือร้องเพลงแล้วทีนี้ มีพี่ตากล้องคนนึงที่เราเห็นเขาแทบทุกงานเรียกได้ว่าร่วมงานกันบ่อยแต่พูดคุยกันไม่ถึง10คำ ยกตัวอย่างเช่น น้อ

คือเรารู้สึกว่าเราเปลี่ยนไปค่ะ คือเรื่องมีอยู่ว่าตอนเราอยู่ป.6 เราเป็นคนร่าเริง ยิ้มแย้มตลอดเวลาชอบเล่นชอบแกล้ง  พอตอนจะขึ้นม.1 แม่เราที่อยู่ต่างจังหวัดบอกกับเราว่าจะพาเรามาอยู่ด้วยจะพามาเรียนที่

คือพี่ทํางานแรกๆผมสวัสดีอะไรกับเค้าก็สนุกดีทักทายกันปกติครับ แต่พอทํางานด้วยกันไปเรื่อยๆเริ่มรู้จักกันเวลาผมจะไปสวัสดีเค้าคือเหมือนเค้าจะไม่หันหน้ามองผมเลยอะครับก้มหน้ายิ้มอะไรคนเดียวก็ไม่รู้ครับทั้งๆ

https://www.youtube.com/watch?v=vHvsEpf4Uc0บรรยากาศในงานฌาปนกิจที่เงียบขรึมกลับมีเหตุการณ์น่ารักๆ เกิดขึ้น เมื่อกลุ่มฝรั่งกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในงานโดยไม่ได้ตั้งใจ แถมเดินต่อแถวตามผู้ร่ว