น่าสังเกตว่า ประเทศไทยเรา offer scholarship ให้กับประเทศในแถบ Mainland Indochina หมดทุกประเทศยกเว้นคือ Malaysia

เราเป็นประเทศที่ให้ทุนการศึกษาประเทศ SEA ด้วยกัน คือ สปป.ลาว พม่า กัมพูชา และเวียดนาม (ถึงของเวียดนามเขาระบบการศึกษาจะดีกว่าเราก็เถอะ) เพื่อมาเรียนต่อในมหาวิทยาลัยของไทย  แต่มีอยู่ประเทศที่อยู่ติดกันที่เราไม่ได้ให้หรือถ้าต่อเอาให้ เขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องเอา พูดแบบโลกไม่สวยเลย สิงคโปร์นี่ไม่ต้องพูดถึง เขาอยู่บนหิ้งและมีแต่คนในอาเซียนแห่อยากเข้าเรียนที่ NUS, Nanyang กันทั้งนั้น   สำหรับวิธีวัดความเจริญของประเทศนอกจากค่า metrics ทางเศรษฐกิจและโครงสร้างพื้นฐานแล้ว อีกวิธีนึงคือดูง่ายๆว่า ประเทศไหนคนนิยมอพยพไปทำงานและเรียนมากกว่ากัน มาเลเซียโดยเฉลี่ยนำหน้าเราอยู่ในทุกๆด้านประมาณ 15-20 ปี มหาวิทยาลัย Flagship ของเขา University of Malaya ติดอันดับ top 100 ของโลก และมหาวิทยาลัยของเขาติด Top 10 อาเซียนเยอะมากๆ นี่เป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับความจริง ขึ้นกับฝีมือผู้บริหารมหาวิทยาลัย Flagship ของเราทั้งหลายว่าจะทำยังไงให้ไทยขึ้นมาครอง Top ten ASEAN ให้ได้ และทะลุเข้าสู่ top 100 ของโลกให้ได้สัก 1-2 มหาวิทยาลัย ในทุกสำนักการจัดอันดับ ก็ดีก่อนปี 2057 (และเป็นการลดข้ออ้างของผู้ก่อความไม่สงบไปอีก 1 ประเด็นในตัว)
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่